Karaciğer Biyopsisi Nasıl Yapılır?
Karaciğer Biyopsisi Nasıl Yapılır? : Biyopsi aşağıdaki tekniklerden herhangi biri kullanılarak yapılabilir:- Deriden iğneyle doğrudan karaciğere girerek;- kanniçinin gözlenmesini sağlayan la- paroskop gibi optik aletlerle transjugüler (boyun toplardamarı yoluyla);- cerrahi yolla.Deriden iğneyle biyopsi örneği alma yolu en yaygın olarak kullanılan, en hızlı yapılan ve hastaya en az rahatsızlık verendir. Ama körlemesine yapıldığında ciddi komplikasyonlara neden olabilir. Günümüzde ultrasonografı eşliğinde yapıldığından iç organları delme tehlikesi ortadan kalkmıştır. Ultraso- nografi ile karaciğere giriş için derideki en uygun nokta, ulaşılabilecek en fazla derinlik ve başta safrakesesi, böbrek ve akciğer olmak üzere öteki organlarla komşuluğa bağlı komplikasyonların önlenmesi için iğneye verilecek en uygun açı saptanır.Yalnızca odaksal karaciğer lezyon- lannda ve bilgisayarlı tomografi ya da ultrasonografi rehberliği altında uygulanan özel karaciğer iğne biyopsilerinde 0,8 mm'den ince çaplı iğneler kullanılır.
Bu gibi durumların dışında ise biyopsi genelde iki tip iğne ile yapılır: Aspiras- yon (emme) mekanizması ile çalışan ve en sık kullanılan Menghini iğnesi ve karaciğerin içinde bir kesme manevrası ile küçük doku örneğinin alınmasını sağlayan TRU-CUT iğnesi.Menghini iğnesi, çapı 1-2 mm arasında değişen ölçülerde olabilir; en yaygın kullanılanlar 1,4 ya da 1,6 mm gibi ara boyutlarda olanlardır. Daha ince iğne ile alman doku örnekleri tanı için yeterli bilgiyi vermez. Daha büyük çaptakiiğneler de başta kanama olmak üzere komplikasyon riskini artırdıklarından pek tercih edilmezler.TRU-CUT tipi iğne yakın zamana değin, 2 mm çapında tek bir tip olarak kullanıma sunulmuştu; günümüzde ise 1,6 mm çapında olan daha küçük bir modeli de üretilmiştir. Menghini iğnesi parçanın tatmin edici olmaktan uzak, parçalanmış ve tanısal yorumu güç bir biçimde alınmasına yol açar; bu durum özellikle sirozlu ve bağdoku artışı olan karaciğer hastalıklarında ortaya çıkar. Bunun nedeni aspirasyonla özekdoku- nun emilmesi, ama karaciğerden bağdoku çıkarılmamasıdır.
Böylece elde edilen küçük parçalar yalnızca hastalığın sirotik bir süreç gösterdiğini ortaya koyabilir, ama başka konuda bilgi vermez.TRU-CUT iğnesi ile keserek alman doku parçası ise daha doğru ve kesin tanıya varılmasını sağlar. Uygun bir iğnenin kullanılması, çoğu kez doğru tanı için gerekli küçük doku örneğinin alınmasını sağlar; siroz durumunda da lapa- roskopiye başvuruyu gereksiz kılar. La- paroskopi çok deneyimli kişiler tarafından yapılsa bile hasta için rahatsızlıklara yol açmasının yanı sıra çok daha pahalı araç gereç gerektirir ve girişim sonrası bakım daha güçtür. Bununla birlikte laparoskopinin, körlemesine biyopsiye oranla, iğnenin karaciğere girdiği noktadan kanamayı izleme olasılığım vermesi ve karaciğerin gözlenereken uygun bölgeden örnek alınması gibi üstünlükleri vardır.Subfenik apseler (diyafram altı apsesi) ve ağır pıhtılaşma bozuklukları durumunda kesinlikle laparoskopiden kaçınılmalıdır. Solunum ve kalp rahatsızlıkları, kanniçi hastalıkları, geniş hacimli diyafram fıtıkları gibi olgular ise kesin olmasa da uygulamada salonca yaratan durumlardır.
Bu olgularda riskleri ve yararlan her hasta için ayn ayn değerlendirmek gerekir. Kanun yukan bölgelerindeki hastalıklar nedeniyle ameliyat geçirmiş hastalarda laparoskopinin başa- nsızlık olasılığı yüksektir; bunun nedeni söz konusu hastalarda karaciğerin görüntülenmesini olanaksız kılan yaygm karın zan yapışıklıktan bulunmasıdır.Transjugüler yoldan (boyun toplar- daman yoluyla) biyopsi, boyun toplar- daman aracılığıyla karaciğer toplarda- manna yerleştirilen bir katetere (ince bükülebilir sonda) sokulan uygun bir iğne aracılığıyla yapılır. Bu yöntemle elde edilen parçalar genellikle küçük, parçalanmış ve patoloji için tatmin edici olmaktan uzaktır; bu yöntem ağır pıhtılaşma rahatsızlıktan olan hastalarda uygulanır.Cerrahi biyopsi ötekilere göre daha büyük ve birden fazla doku örneği sağlama üstünlüğüne sahiptir. Biyopsi görülerek alındığından tanıya daha kolay ulaşılır. Başka bir üstünlüğü kanama, delinme gibi komplikasyonlann denet- lenebilmesidir.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
