Ýntrauterin Ultrason

Ýntrauterin Ultrason:

Ultrason 15. haftadan itibaren böbreði görmeye baþlar. 18-20. haftalarda böbrek pelvisi ultrasonda seçilir. 20. haftadan itibaren fetus daha da büyüdüðünden mevcut anormallikleri saptamak daha da kolaylaþýr. Yani bebeðin üriner sistemine ait anormallikler 20. haftadan itibaren görünür hale gelmeye baþlar. Sistematik bir ultrason ile saptanabilen üriner sistem patolojilerinde saptanan yalnýzca böbrek pelvisinin geniþ olmasýdýr. Yani ultrasonlarda altta yatan patoloji çoðunlukla bilinemez. Bu sebeple de bir patoloji saptandýðýnda anne karnýndaki geliþmeler belli aralýklarla takip edilmeli ve özellikle bebek doðduktan sonra tanýya giden araþtýrmalar yapýlmalýdýr. Prenatal ultrasonda ürolojik anormalliklerin saptanmasýnda %30'a varan hata payý söz konusudur. Genellikle USG'yi yapan kiþinin tecrübe, bilgi ve becerisi bu iþte önemli rol oynar. Aslýnda doðum sonrasý yapýlan USG de olduðu gibi maternal USG de de böbreklerin boyut, parankim kalýnlýðý, yerleþim anomalileri, üreterler, mesane, bebek erkekse posterior üretra deðerlendirilir. Ayrýca, anne amnion sývýsýnýn miktarý, bebekte baþka anomali varlýðý araþtýrýlýr. Burada antenatal hidronefrozu deðerlendirmede en önemli kriter renal pelvis ön-arka (AP) çapýnýn ölçülmesidir. Bu deðerlendirmelerin tek USG den ziyade tekrarlayan USG ler ile belirlenmesi daha önemli kriterlerdir. Günümüzde pelvis geniþliði ve böbrek parankim kalýnlýðý esas alýnarak Fetal Üroloji derneðinin yaptýðý sýnflama ile anne karnýnda yapýlan USG de hidronefroz kriterleri deðerlendirilmektedir.