Muhtelif İnsulin

Muhtelif İnsulin

Muhtelifinsillin kullanmak için şırıngaya evvela alt-irısülin çekilir. Sonra depo-insülini bulunduran şişeye bir şırınga iğnesi sokulur. Daha sonra lazım olan miktar depo-insülin şırıngaya çekilir.

iğneyi kas'a sokarken vücudu germelidir. Iğne battıktan sonra vücut yumuşak bırakılmalıdır. En iyi iğne yeri kaba etlerin dış kısmı veya göğüs, karın ve koldur. Iğneden evvel cilt alkol veya benzinli eterle iyice temizlenmelidir. Iğne yerini daima değiştirmelidir.

Sabahları sağ tarafa, akşamları sol tarafa iğne yapmalıdır. İnsülin cildin altına bırakılır. Biraz derine gidip de adale içine girse de bir zararı yoktur. İğneyi çektikten sonra iğne yeri pamukla ovulmalıdır. Bir kanama olursa duruncaya kadar pamukla basmalıdır. Kullanılan iğneyi evvela kaynamış su ile sonra alkolle hemen temizlemelidir. lnsülin çok tesirli bir ilaç olduğu için hastanın şu noktalara dikkat etmesi lazımdır:

1) Hasta kendiliğinden insülin tedavisini bırakmamalıdır. Bu komaya sebep olabilir. İnsülini bırakırken miktarı haftalar zarfında yavaş yavaş azaltılmalıdır. Bazı hastalar bir defa iğneye başlayınca artık hep devam etmek lazım geldiğini sanırlar. Bu yanlıştır. Son senelerde 4-8 haftadan sonra insülini bırakmak mümkün olmaktadır. Bu kadarlık bir tedavi vücuttaki yanmaları uzun zaman için düzeltmeye kafi gelir. Hastalığa yeni tutulan şişmanlarda hemen insülin tedavisine başlamak kısa zamanda hastalığı sakin bir devreye sokar.

Hasta, insülin iğnelere kafi bir cevap vermiyorsa geçici olarak cinsi hormonlar verilir. Afyona alışmak gibi insüline dadanmak diye bir şey yoktur. Yalnız insülini rastgele kullanmak veya bir pisboğazlığa imkan hazırlamak için tatbik etmek tehlikelidir.

2) İnsülin bazı hastalarda daha yavaş ve daha zayıf tesir eder. Fakat ekseriya bir müddet sonra tesir kuvvetlenir.

3) Şeker hastalığı karışımlarında bilhassa ateşli hastalıklarda insülinin tesiri daha zayıftır. Böyle hallerde hekime danışılarak doz yükseltilir.

4) İnsülinin yanlış kullanılması hoş olmayan rahatsızlıklara sebep olabilir. Bu rahatsızlıkları her şeker hastası bilmelidir. Başlıcaları şunlardır:

a) Tedavinin başlangıcında bazen bacaklarda ve ayak bileklerinde hafif şişlikler olabilir. Fakat bunlar geçicidir.

b) Bazen iğne vurulan yerde yağ dokusu olabilir. Onun için iğ-ne yerini değiştirmelidir.

c) Iğne yerinde aşırı hassasiyet alanıeti olarak kızartı ve şişkinlik baş gösterebilir. O zaman insülin çeşidini değiştirmelidir ve bu hallere karşı antistin tableti veya kalsiyum vermelidir.

d) Her hasta insülin vermekten ileri gelmiş ve insülin şoku denen rahatsızlığı bilmelidir. Bu şok alt-insülinde ve depo insülinde farklıdır. Bu hal hastanın yemeğini muntazam yememesi, fazla yorulması veya bağırsak bozukluğundan dolayı görülebilir. Esas mahiyeti kan şekerinin fazlaca düşmesidir. Alt-insülin şoku şöyle olur. Başlangıçta umumi adale zaafı, şiddetli açlık hissi, sonra huzursuzluk, ter dökmek ve kalp çarpıntısı baş gösterir. Bazen de baygınlık olabilir. Bu rahatsızlığın erken beliren bir işareti çift görmedir.

Depo insülinden doğan şok isteksizlik, bitkinlik, bulantı, yarım baş ağrısı ile başlar. Bazen de gece olur. Depo insülin şoku alt-insülin şokundan daha nadirdir.

Şok, ne olursa olsun önlenmelidir. Daima, biraz şeker yemekle geçer. Onun için insülin kullananlar daima yanlarında şeker bulundurmalıdır. Acil vakalarda hekim çağırmalıdır. Bu gibi hallerde doz küçültülür, fakat bırakılmaz. İnsülin kullananlar yanlarında daima ne kadar insülin iğne edildiğine dair bir pusula taşımalıdırlar.