Tarçın
TARÇIN (cinnamomum.zeylanicum)
Defnegilerden çiçeği ve tohumu olmayan bir ağaç ve bu ağacın baharat olarak kullanılan güzel kokulu kabuğu. Baharat denildiği zaman ilk akla gelenlerden birisidir, birçok ilacın yapımında katkı maddesi olarak kullanılmıştır. En iyisi yakıcı olmayan, kokusu keskin ve güzel, rengi siyaha çalar kırmızı ve tatlı olanıdır. Asıl vatanı Çin ve Seylan adaları olmak üzere bir çok cinsi vardır. Dal kısmının kabukları toplanarak gölgede veya güneşte kurutulduktan sonra baharat olarak ve ilaç yapımında kullanıldığı gibi, güzel kokusundan dolayı esans imalinde de kullanılmıştır.
Hekimlikte Kullanılması Özellikleri:
Isıtıcı, yumuşatıcı, olgunlaştırıcı, rahatlatıcı, iştah açıcı ve hafif kabızlık yapıcı özelliklere sahibdir. Tarçın, toz haline getirildiktren sonra ağızyoluyla alınacak olursa, göz kararmasını giderir. Bal ile macun yapılacak olursa ciltteki yumuşak sivilceleri ve çillikleri iyileştirir. Müzmin öksürüğe, nezleye, akciğer zarı iltihabına, böbrek ağrılarına ve idrarın zor yapılmasına, karşı faydalıdır. Tarçın kalbe ferahlık verir ve göğüs temizler. Safranyağı ile macun yapılarak şişlikler üzerine sürülürse ağrısını teskin eder.
Tarçın, mideyi kuvvetlendirir, midedeki soğukluğu da giderir. Karaciğeri ısıtır, kapalı gözeneklerini açar, midedeki rutubetleri kurutur. Göze sürme gibi çekildiğinde görme duyusunu kuvvetlendirir. Yenildiği zaman boğazdaki sertliği giderir, balgamı çözer, nefes borusundaki sertliği yumuşatır, zekayı geliştirir, sert gıdaları yumuşatır ve ısıtır, sindirime yardımcı olur, soğuktan meydana gelen birçok mide hastalığına, kalp çarpıntısına, vesvese ve evhama ve ruh hastalıklarına karşı faydalıdır.
Midesinden rahatsız olanlar, nefes darlığı bulunan kimseler, yemeklerin de tarçını çok kullanmalıdırlar. Tarçın iştahı açar, fakat hafif gaz yapar. Tarçın, idararı artırır, zehirlenmelere karşı da faydalıdır.
* Tarçın kokuşmaya ve iltihaplanmaya engel olur, yani antiseptik görev yapar. Tarçın toz haline getirildikten sonra macun yapılır ve tabletler haline getirilecek olursa, senelerce bozulmadan bekleyebilir. Tarçın, mesane için zararlıdır, fakat yan etkisi kediotu ile giderilir.
* Tarçın, yumurta sarısı ile macun yapılarak alınırsa, siroz ve sarılık hastalıklarına; rahim ve makat ağrılarına karşı faydalıdır. Tarçından bir defasın-da bir dirhem (yaklaşık 3 gram) kadar alınabilir.
Tarçınyağı=Tarçın Esansı: Tarçın kabuklarının su buharıyla damıtılması yoluyla elde edilir. Tarçın yağı titreme ve felç hastalıklarına karşı faydalıdır. Kulağa damlatılacak olursa, ağır işitmeye karşı iyi gelir.
(el-Mutemed s. 145; Tezkire 1/149 \ Bağdadî s 103)
Defnegilerden çiçeği ve tohumu olmayan bir ağaç ve bu ağacın baharat olarak kullanılan güzel kokulu kabuğu. Baharat denildiği zaman ilk akla gelenlerden birisidir, birçok ilacın yapımında katkı maddesi olarak kullanılmıştır. En iyisi yakıcı olmayan, kokusu keskin ve güzel, rengi siyaha çalar kırmızı ve tatlı olanıdır. Asıl vatanı Çin ve Seylan adaları olmak üzere bir çok cinsi vardır. Dal kısmının kabukları toplanarak gölgede veya güneşte kurutulduktan sonra baharat olarak ve ilaç yapımında kullanıldığı gibi, güzel kokusundan dolayı esans imalinde de kullanılmıştır.
Hekimlikte Kullanılması Özellikleri:
Isıtıcı, yumuşatıcı, olgunlaştırıcı, rahatlatıcı, iştah açıcı ve hafif kabızlık yapıcı özelliklere sahibdir. Tarçın, toz haline getirildiktren sonra ağızyoluyla alınacak olursa, göz kararmasını giderir. Bal ile macun yapılacak olursa ciltteki yumuşak sivilceleri ve çillikleri iyileştirir. Müzmin öksürüğe, nezleye, akciğer zarı iltihabına, böbrek ağrılarına ve idrarın zor yapılmasına, karşı faydalıdır. Tarçın kalbe ferahlık verir ve göğüs temizler. Safranyağı ile macun yapılarak şişlikler üzerine sürülürse ağrısını teskin eder.
Tarçın, mideyi kuvvetlendirir, midedeki soğukluğu da giderir. Karaciğeri ısıtır, kapalı gözeneklerini açar, midedeki rutubetleri kurutur. Göze sürme gibi çekildiğinde görme duyusunu kuvvetlendirir. Yenildiği zaman boğazdaki sertliği giderir, balgamı çözer, nefes borusundaki sertliği yumuşatır, zekayı geliştirir, sert gıdaları yumuşatır ve ısıtır, sindirime yardımcı olur, soğuktan meydana gelen birçok mide hastalığına, kalp çarpıntısına, vesvese ve evhama ve ruh hastalıklarına karşı faydalıdır.
Midesinden rahatsız olanlar, nefes darlığı bulunan kimseler, yemeklerin de tarçını çok kullanmalıdırlar. Tarçın iştahı açar, fakat hafif gaz yapar. Tarçın, idararı artırır, zehirlenmelere karşı da faydalıdır.
* Tarçın kokuşmaya ve iltihaplanmaya engel olur, yani antiseptik görev yapar. Tarçın toz haline getirildikten sonra macun yapılır ve tabletler haline getirilecek olursa, senelerce bozulmadan bekleyebilir. Tarçın, mesane için zararlıdır, fakat yan etkisi kediotu ile giderilir.
* Tarçın, yumurta sarısı ile macun yapılarak alınırsa, siroz ve sarılık hastalıklarına; rahim ve makat ağrılarına karşı faydalıdır. Tarçından bir defasın-da bir dirhem (yaklaşık 3 gram) kadar alınabilir.
Tarçınyağı=Tarçın Esansı: Tarçın kabuklarının su buharıyla damıtılması yoluyla elde edilir. Tarçın yağı titreme ve felç hastalıklarına karşı faydalıdır. Kulağa damlatılacak olursa, ağır işitmeye karşı iyi gelir.
(el-Mutemed s. 145; Tezkire 1/149 \ Bağdadî s 103)
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
