Melisa Yaprağı

Latince Adı: Melisa officinalis

Almanca Adı: Melissenblaetter

Diğer isimleri: Oğulotu

Bilinen Bileşimleri: Yapraklarında tanen, reçine ve uçucu bir yağ vardır.

Özellikleri: İstanbul, Bursa, Ege ve Akdeniz bölgelerinde yetişen bitkinin boyu 30-80 santimetre kadardır. Çalılıklar arasında, avlu ve yol kenarlarında yetişen Melisa otu, limon kokulu ve çok yıllıktır. Yaprakları basit saplı, dişli kenarlı, çiçekleri ise beyaz sarımsı veya kırmızımsı renktedir. Yaprakları mayıs ve haziran aylarında, özel limoni kokusunu ve lezzetini yitirmeden, çiçekleri açmadan önce toplanmalıdır. Yaprak ve gövdedeki tüylerin şekillerinin ve cinslerine göre Türkiye'de üç alt türü bulunmaktadır. Bunlardan yalnız "melisa subs" limon kokulu olup tedavide kullanılır. Arılarını etkilenmesinden ve bitkiden iyi kalitede bal yapmalarından dolayı, çiçeğin ismine Yunanca "arı" anlamına gelen "melisa" denmiştir. Melisa yaralarda, zehirli ısırıklarda ve arı sokmalarında kullanılmıştır.

Önerilen Hastalıklar: Sindirim sistemindeki tüm kramplara ve gaz şişkinliği ile ilgili rahatsızlıklara çok etkilidir. Sinir teskin edici ve yatıştırıcı özelliği vardır. Endişe ve depresyon gerginliklerini giderir, stresin en iyi ilacıdır. Kanı çoğaltır, şekeri düşürür. Kalbe kuvvet ve ferahlık verir. Hafızayı kuvvetlendirir, tansiyonu düşürür. Boğaz ağrısına ve nefes darlıklarına çok faydalıdır. Görme gücüne kuvvet verir, kulak çınlamasını keser. Oldukça faydalı bir bitkidir.

Kullanım Şekli ve Dozu: Toplanan yapraklar gölge bir yerde kurutulmaya bırakılır. Bir bardak sıcak suya, 2-3 tatlı kaşığı kurutulmuş ya da taze yaprak konulup, 10-15 dakika demlemeye bırakılır. İçilene kadar üzeri sıkıca kapalı tutulur. Sabah - akşam bu çaydan bir bardak içilir.

Yan Etkileri: Tansiyonu düşük kişilerin dikkatli kullanması önerilir.