Tibia Diyafiz Kırıkları
Tibia Diyafiz Kırıkları : Tibia en sık travmaya uğrayan tübüler kemiklerdendir. Tüm uzunluğunun 1/3 kadarı subkütan yerleşimli olduğundan açık kırıkları oldukça sıktır. Ayrıca çevresinde nisbeten az yumuşak doku bulunduğu için dolaşım sorunları sıktır. Tibia kırıklarında geç kaynama, kaynamama ve infeksiyon gibi sorunlara sık rastlanır. Bu nedenlerle tibia kırıklarında tedavi, standart yaklaşımlardan çok her kırığın özellikleri dikkate alınarak planlanmalıdır.Tibia kırıklarında prognoz kırığın radyolojik ve klinik görünümü kadar tibiamn travma sırasında absorbe ettiği enerji miktarı ile bağlantılıdır. Düşme gibi düşük enerjili travmalar sonucu oluşan tibia kırıkları ortalama 4 ayda iyileştikleri halde, trafik kazaları gibi yüksek enerjili travmalar sonucu oluşan tibia kırıkları ortalama 6 ayda iyileşmektedir. Tor- siyon ile oluşan bir oblik kırığın prognozu, yüksek enerjili bir travma ile oluşan oblik bir kırıktan daha iyidir.
Transvers kırıklarda periosteal ve endosteal damarlar tümü ile kesildiği için prognoz, endosteal damarlanmanın bozulmadığı torsiyonel kırıklardan daha kötüdür.Kapalı redüksiyon sonrası 1 cm'yi geçmeyen kısalığı ve minimal aksiyel deplasmanı olan kırıklların konservatif tedavi sonuçlar tatminkardır. Bu gibi kırıklar kapalı redüksiyon sonrası bir süre uzun bacak alçısında tutulur. Daha sonra tam kontakt sağlayan patellar tendon destekli kısa bacak alçısına geçilir. Kapalı redüksiyon ile stabil hale gelemeyen tibia kırıklarında kısalma, angülasyon ve rotasyonel malpozisyona engel olmak için üç hafta kadar iskelet traksiyonu gerekir ki bu tedavinin neden olabileceği eklem sertliği ve kötü kaynama gibi sorunlar nedeni ile açık redüksiyon, internal fiksasyon ve erken rehabilitasyon tercih edilir.Tibia kırıklarında eşlik eden damar-sinir yaralanması ve kompartman sendromu var ise mutlak açık redüksiyon ve (internal-eks- ternal) fiksasyon endikasyonu vardır.
Yoğun bakım ünitelerinde tedavi görmesi gereken hastalarda, tüm ikinci ve üçüncü derece açık kırıklarda, yumuşak doku interpozisyonu olan kırıklarda, 1 cm'den fazla deplasman gösteren kırıklarda, konservatif tedavi ile pozisyonu kontrol edilemeyen kırıklarda, segmental kırıklarda, ipsilateral diğer kırıklar olması halinde açık redüksiyon ve (internal- eksternal) fiksasyon tercih edilir.Çok şiddetli travmalar ile oluşan ve aşırı parçalanma gösteren tibia diyafiz kırıkları açık redüksiyon ve internal fiksasyon için uygun kırıklar değildir. Bu tip kırıkların konservatif olarak veya eksternal fiksatör uygulanarak tedavisi uygundur. Bir süre bu şekilde takip edilen kırıklarda genellikle kırık fragmanlarından çoğu konsolide olmakta ve kırık daha basit bir konfigürasyona dönüşmektedir.
Tibia diyalizinin orta 1/3 kesim kısa oblik veya transvers kırıkları için intramedüller fiksasyon iyi sonuçlar veren bir yöntemdir. Fakat femurdakinin aksine tibial intramedüller fiksasyon implantlarının dizaynları henüz gelişme aşamasındadır.Kilitli intramedüller tibia fiksasyonu yöntemleri olmasına rağmen, diyafiz orta kesim kırıkları dışındaki kırıklarda plak ve vida kombinasyonu daha sık kullanılmaktadır.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
