Domuz Eti
DOMUZ ETİ (susscrofadomestica)
Çift tırnaklılardan olup gayri müslimler tarafından eti ve yağı için beslenen pis bir hayvandır. Nitekim Kur'an-ı Kerim'de: "Size şunlar haram kılındı. (Eti yenen hayvanlardan boğazlanmaksızın kendiliğinden) ölen hayvan, akan kan, domuz eti, Allah'tan başkası adına kesilen hayvan, bir de henüz canı üzerinde iken yetişip kesemediğiniz boğulmuş, vurulmuş, yuvarlanmış başka bir hayvan tarafından boynuzlanmış, canavar tarafından parçalanmış hayvanlar, putlar adına kesilenler; fal okları ile kısmet aramanız. İşte bunlar doğru yoldan sapmadır..." (Maİde 3)
* "Allah size (eti yenen hayvanlardan) boğazlanmadan kendiliğinden ölmüş olanı, akan kanı, domuz etini ve Allah'tan başkası için (putlar ve şahıslar adına) kesilenleri, kesin olarak haram kıldı. Fakat ölüm derecesinde darlığa düşen kimse, helal kabul etmiyerek ve haddi aşmıyarak (zaruri ihtiyacını giderecek kadar) bu haram şeylerden yiyebilir, bu yemesinden dolayı ona bir günah yoktur. Şüphesiz ki Allah çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir" buyrulmuştur. (Bakara 173).
Kur'an-ı Kerim'de dört yerde domuz etinin haramlığından bahsedilmiştir. (Nahl 115: En'am 145).
Câbir b. Abdullah (r.a.) demiştir ki: "Mekke'nin fethi yılında, Peygamber Aleyhis-Selâm Mekke'de bütün müslümanlara hitaben: "Şüphesiz ki Allah ve Rasûlü; içkinin alınıp satılmasını, murdar olarak ölmüş hayvan ve domuz etinin yenilmesini ve putların satışını haram kıldı..."buyurmuştur."1
* Yine Peygamber Aleyhis-Selâm: "Şüphesiz ki Yüce Allah içkiyi haram kıldı, parasını da (alınıp satılmasını da) haram kıldı. Murdar ölmüş hayvanı haram kıldı, parasını da haram kıldı. Domuz etini haram kıldı, parasını da haram kıldı."2
* "Allah, yahudileri kahreylesin! Al-lah onlara içyağının yenilmesini haram kıldığı zaman, onu eritip sattılar ve parasını yediler. Halbuki Allah bir şeyi, bir kavme haram kıldığı zaman, onun alınıp satılmasını da haram kılar" buyurmuştur."3
Haramlığının Bazı Sebepleri:
Domuzun bizzat kendisinin tepeden tırnağa kadar pis bir hayvan olması ve pis şeyler yiyerek beslenmesi;
* Domuz etinin birçok hastalıklara sebep olması. Bütün hayvanlar içinde dişisini kıskanmayan tek hayvan domuzdur. Bu sebeple domuz eti yiyenlerin karakterlerinde de aynı hallerin görülmesi;
* Domuz, karakteri gereği olarak pislik ve kokuşmuş şeyler yiyen pis bir hayvan olduğundan dolayı eti de pistir, pis olan bir şeyin yenilmemesi vs. gibi sebeplerdir.
* Domuz; yırtıcı dişleri olması ve pislik yemesi sebebiyle yırtıcı hayvanlara; zülfünün olması ot ve saman gibi şeyler yemesiyle de diğer hayvanlara benzetilmiştir. Tabiatı o kadar kötüdür ki kendi arkadaşlarının pisliğini dahi yer.
Domuz, şehveti ne düşkün, hırslı ve bütün eczası ile pis bir hayvandır."4
* Domuzun yağı, derisi ve kılları da aynı eti gibi haramdır. Yani domuz yağını yemeklerde kullanmak veya başka maddeler içine karıştırarak kullanmak, derisini eşya yapımında kullanmak, kıllarından fırça yapmak, İslâm ulemâsının cumhuruna göre haramdır. Çünkü domuzun derisi dibâgat=temizlik kabul etmez.
* Tevrat, İncil ve Kur'an-ı Kerim gibi bütün semavî kitaplarda domuz eti ve benzeri pis şeylerin yenilmesi yasak-lanmıştır. İbni Ebî Hâtim'in rivayetine göre, Sahabeden Ebü't-Tufeyl (Amir İbni Vasile) demiştir ki:
"Hz. Adem dört şeyi haram kılarak gönderilmiştir. Murdar ölmüş hayvan, kan, domuz eti ve Allah'tan başkası adına kesilen hayvanlar. Bu dört şey, yer ve göklerin yaratıldığı günden bu yana, hiç bir dinde asla helal kılınmamıştır..."5
Tıbbî Zararları:
Domuz eti; zehirlenme, damar sertliği, saç dökülmesi, bağırsaklarda kurtçuk (tenya); kanlı ishal, sarılık vs. gibi hastalıklar meydana getirir."6
*Domuz eti, kadın ve erkeklerde cinsiyet organlarına tesir ederek neslin azalmasına ve kısırlığa sebep olmaktadır. Domuz etinin zararları ilik ve göze kadar tesir ederek cinnet ve körlük meydana getirmektedir."7
Kaynaklar:
[I]- Müslim mûsâgât H. 71; Buhârî büyü 3/43; E. Davud büyü H 3486 [2]- E. Davud büyü H. 3485 [3]- E. Davud buyu H 3488 [41- Nesîmi 2/271-78: Sâbûnî, Akkâmü'l-Kur'an 1/ 167; ayrıca bak S. Kübrâ 1/25. [S]- i. Kesir 2/9. [6]- Neslmî 2/271-78 [7]- el-Edviyye s. 65-66.
Çift tırnaklılardan olup gayri müslimler tarafından eti ve yağı için beslenen pis bir hayvandır. Nitekim Kur'an-ı Kerim'de: "Size şunlar haram kılındı. (Eti yenen hayvanlardan boğazlanmaksızın kendiliğinden) ölen hayvan, akan kan, domuz eti, Allah'tan başkası adına kesilen hayvan, bir de henüz canı üzerinde iken yetişip kesemediğiniz boğulmuş, vurulmuş, yuvarlanmış başka bir hayvan tarafından boynuzlanmış, canavar tarafından parçalanmış hayvanlar, putlar adına kesilenler; fal okları ile kısmet aramanız. İşte bunlar doğru yoldan sapmadır..." (Maİde 3)
* "Allah size (eti yenen hayvanlardan) boğazlanmadan kendiliğinden ölmüş olanı, akan kanı, domuz etini ve Allah'tan başkası için (putlar ve şahıslar adına) kesilenleri, kesin olarak haram kıldı. Fakat ölüm derecesinde darlığa düşen kimse, helal kabul etmiyerek ve haddi aşmıyarak (zaruri ihtiyacını giderecek kadar) bu haram şeylerden yiyebilir, bu yemesinden dolayı ona bir günah yoktur. Şüphesiz ki Allah çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir" buyrulmuştur. (Bakara 173).
Kur'an-ı Kerim'de dört yerde domuz etinin haramlığından bahsedilmiştir. (Nahl 115: En'am 145).
Câbir b. Abdullah (r.a.) demiştir ki: "Mekke'nin fethi yılında, Peygamber Aleyhis-Selâm Mekke'de bütün müslümanlara hitaben: "Şüphesiz ki Allah ve Rasûlü; içkinin alınıp satılmasını, murdar olarak ölmüş hayvan ve domuz etinin yenilmesini ve putların satışını haram kıldı..."buyurmuştur."1
* Yine Peygamber Aleyhis-Selâm: "Şüphesiz ki Yüce Allah içkiyi haram kıldı, parasını da (alınıp satılmasını da) haram kıldı. Murdar ölmüş hayvanı haram kıldı, parasını da haram kıldı. Domuz etini haram kıldı, parasını da haram kıldı."2
* "Allah, yahudileri kahreylesin! Al-lah onlara içyağının yenilmesini haram kıldığı zaman, onu eritip sattılar ve parasını yediler. Halbuki Allah bir şeyi, bir kavme haram kıldığı zaman, onun alınıp satılmasını da haram kılar" buyurmuştur."3
Haramlığının Bazı Sebepleri:
Domuzun bizzat kendisinin tepeden tırnağa kadar pis bir hayvan olması ve pis şeyler yiyerek beslenmesi;
* Domuz etinin birçok hastalıklara sebep olması. Bütün hayvanlar içinde dişisini kıskanmayan tek hayvan domuzdur. Bu sebeple domuz eti yiyenlerin karakterlerinde de aynı hallerin görülmesi;
* Domuz, karakteri gereği olarak pislik ve kokuşmuş şeyler yiyen pis bir hayvan olduğundan dolayı eti de pistir, pis olan bir şeyin yenilmemesi vs. gibi sebeplerdir.
* Domuz; yırtıcı dişleri olması ve pislik yemesi sebebiyle yırtıcı hayvanlara; zülfünün olması ot ve saman gibi şeyler yemesiyle de diğer hayvanlara benzetilmiştir. Tabiatı o kadar kötüdür ki kendi arkadaşlarının pisliğini dahi yer.
Domuz, şehveti ne düşkün, hırslı ve bütün eczası ile pis bir hayvandır."4
* Domuzun yağı, derisi ve kılları da aynı eti gibi haramdır. Yani domuz yağını yemeklerde kullanmak veya başka maddeler içine karıştırarak kullanmak, derisini eşya yapımında kullanmak, kıllarından fırça yapmak, İslâm ulemâsının cumhuruna göre haramdır. Çünkü domuzun derisi dibâgat=temizlik kabul etmez.
* Tevrat, İncil ve Kur'an-ı Kerim gibi bütün semavî kitaplarda domuz eti ve benzeri pis şeylerin yenilmesi yasak-lanmıştır. İbni Ebî Hâtim'in rivayetine göre, Sahabeden Ebü't-Tufeyl (Amir İbni Vasile) demiştir ki:
"Hz. Adem dört şeyi haram kılarak gönderilmiştir. Murdar ölmüş hayvan, kan, domuz eti ve Allah'tan başkası adına kesilen hayvanlar. Bu dört şey, yer ve göklerin yaratıldığı günden bu yana, hiç bir dinde asla helal kılınmamıştır..."5
Tıbbî Zararları:
Domuz eti; zehirlenme, damar sertliği, saç dökülmesi, bağırsaklarda kurtçuk (tenya); kanlı ishal, sarılık vs. gibi hastalıklar meydana getirir."6
*Domuz eti, kadın ve erkeklerde cinsiyet organlarına tesir ederek neslin azalmasına ve kısırlığa sebep olmaktadır. Domuz etinin zararları ilik ve göze kadar tesir ederek cinnet ve körlük meydana getirmektedir."7
Kaynaklar:
[I]- Müslim mûsâgât H. 71; Buhârî büyü 3/43; E. Davud büyü H 3486 [2]- E. Davud büyü H. 3485 [3]- E. Davud buyu H 3488 [41- Nesîmi 2/271-78: Sâbûnî, Akkâmü'l-Kur'an 1/ 167; ayrıca bak S. Kübrâ 1/25. [S]- i. Kesir 2/9. [6]- Neslmî 2/271-78 [7]- el-Edviyye s. 65-66.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
