Evli Çiftlerin Ebeveyn Olmaya Karar Vermeleri

Yukarılarda da değindiğimiz üzere, evlenen çiftler, ayın zamanda da, ebeveyn olmaya aday kimselerdir ve onların ana baba olmalarına hiç kimse mani olamaz. Aynı zamanda, bu haklandı biran önce kullanmadan için, ailelerinden ve yakın çevrelerinden birtakım baskılarla, teşvikler de görürler.

Büyükanneler, büyükbabalar, halalar ve teyzelerle yengeler, bu teşvik ve baskının değişmez uygulayıcıdandır. Baskı ve teşviklerinden sonuç alamadıklarında, akıllarına gelebilecek hemen her türlü ihtimalleri seslendirmekten de çok kere çekinmezler. Arkadan arkaya dolaşan fısıltılar, bir yerlerde kısırlık sözcüğü şekline bürünerek, evli çiftlerin ayaklan dibine, pimi çekilmiş bir el bombası gibi düşüverir. Tabi bu durumda panikleyen çiftler, ebeveyn olmaya kendilerini hazır hissetsinler veya etmesinler, kendilerini ispatlamak adına, ani bir karar alabilirler.

Bazen de daha önce değindiğimiz üzere, evlilikte hemen gebelik tahakkuk etmeyebilir. Bu durumda eşler, evliliğin başlangıcından birkaç ay sonra, hemen doktora görünmek ve "kimin neyi varsa ortaya çıksın!" kabilinden sözler etmeye başlarlar. İnsanların tutkulanna saygılı olmaya mecburuz. Çocuk istemi, çiftlerden birinde tutku haline dönüşmüş olabilir. Bunu hiç kimse hayretle karşılayamaz. Ancak, hemen her yaklaşımın bir usulü vardır ve bu noktada da, usulünce hareket etmek şarttır. Ebeveynlik tek bir kişinin anlayışı ve istemlerine cevap vermek üzere tesis olunacak herhangi bir istem, utku veya arzu değildir. Ebeveynlik, çiftlerin her ikisinin de tam bir idraki ve ne yaptıklannın bilinciyle gelişmesi gereken bir oluşumdur. Bunun için, çiftler, hiçbir zaman, çevrenin arzusu veya baskısı sonucu bu karan almamalıdır.

Onlar ancak kendilerini ebeveyn olmaya yeterli gördüklerinde, bunu aralananda karşılıklı olarak konuşup, görüşüp böylece karar vermelidirler. Evliliğin hemen akabinde, evlenmenin doğal bir sonucu ve uzantısı olarak ebeveyn olmak, bir iki aylık evlilik sonrasında, kısırlık sözleri etmek, hekim kapısı aşındırmak manasız bir yaklaşımdır.

İnsan bir kere ebeveyn olduktan sonra, ilelebet ebeveyndir. Bu gerçek, ebeveyn olmak isteyen hemen herkesin zihninin derinliklerine iyice yerleştirilmelidir. Ebeveyn olmak isteyen adaylar, bu çalışmanın ta başından beri arz edilmeye çalışılan noktalan, hemen her birini iyice mütalaa edip, öylece evlenmeli ve öylece de ebeveyn olmaya karar vermelidirler.