Melisa Otu Yetiştiriciliği

Diğer İsimleri: Oğulotu, Melissa officinalis, Melisa, Melisse, Zitronenmelisse
Melisa Otu: Ballıbabagiller familyasından; çok dallı, beyaz çiçekli otsu bir bitkidir. En önemli türü tıbbi melissadır. Boyu 30 - 80 cm kadardır. Limon kokuludur. Çok yıllık bir bitkidir. Yaprakları ince ve yumuşak tüylüdür. Yapraklarında tanen, reçine ve uçucu bir yağ vardır.
Yetiştirildiği Yerler: Akdeniz havzasının bitkisi olup Güney Avrupa‘da yaygın biçimde tarımı yapılmaktadır. Ülkemizde de Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde yetişir.
Toplanması-Saklanması: Yapraklar bitki çiçek açmadan toplanır, Eylül ve Kasımda tekrar toplanılanların ise koku ve kaliteleri düşük olur Yapraklar ezilmeden toplanmalıdır. Ezilince sararan ve kararan yapraklar ayıklanmalıdır. Havadar gölge yerlerde ince bir şekilde serilerek çabukça kurutulmalıdırlar. Suni olarak 35'c de kurutulabilir. Kurumuş yapraklar ışıktan korunmalı ve 1 yıl dan fazla saklanılmamalıdır.
Yaprakları uzun olanları da vardır.Limon gibi kokan çok yıllık otsu bir bitkidir.Çiçeklerin tepe kısmı,yaprakları kurutularak kullanılır. Yağıda çıkarılır.Yapraklar çiçeklenmeden önce toplanır.Çünkü,kendine özgü limon kokusunun önemli bölümünü çiçek açtıktan sonra yitirir.İnce kıyılır.Gölgede kurutulur.Kokusu olmayan türleri tedavi amaçlı kullanılmaz. Eski çağlardan beri sinirleri yatıştırıcı etkisi olduğu bilinen oğul otunun, karın-mide ağrısı, yatıştırıcı etkisi olduğu söylenir.Halk arasında "limon nanesi''limonotu olarak bilinen, literatürdeki adı ise "melissa" olan oğul otunun, stresten mide rahatsızlıklarına kadar birçok hastalığın tedavisinde oldukça etkili olduğu ve kokusundan dolayı rahatlatıcı özelliği bulunduğu bilinir. Oğul otundan, kokulu bir bitki olduğu için kozmetik sanayisinde de yaygın olarak faydalanılır.Faydalanma yönleri, daha çok Avrupa'da bilinir. Az miktarlarda özel yemeklerde kullanılır.Yapılan araştırmalar, oğul otunun 20. Yüzyıl'ın hastalığı olan stres ve kalp hastalıklarının tedavisinde kullanılabileceğini gösteriyor.