Angina Pektoris Tanısı

Hastaların önemli bir bölümünde tipik angina pektoris hikayesi ile tanı mümkün olmakla birlikte, tanıyı güçlendirme, prognoz belirleme ve tedavi yöntemini seçme amacıyla bazı araştırmalar gerekebilecektir. Test seçerken maliyet-etkinlik oranı gözönüne alınmalı, tanı ve tedavinin yönlendirilmesine katkıda bulunmayacak incelemelerden kaçınılmalıdır. Daha önce Mİ geçirmiş, anjiyografik olarak KAH belirlenmiş veya revaskülarizasyon uygulanmış stabil anginalı kişilerde tutulacak yol, hastalık daha önce bilinmeyenlerden farklı olacaktır.

Stabil anginalı kişilerde başlıca üç diyagnostik strateji izlenebilir.

Anamnez, fizik muayene ve istirahat EKG ile yetinmek: Hafif anginalı, medikal tedaviye iyi yanıt veren yaşlı hastalar ve, gerekse bile, girişimsel tedaviyi kabul etmeyenlerde izlenecek yoldur.
Miyokard iskemisi varlığı ve derecesinin fonksiyonel testlerle incelenmesi, fonksiyonel testlerde ciddi bozukluk durumunda koroner anjiyografi uygulanması.
Anamnez, fizik muayene ve EKG sonrası fonksiyonel test yapmadan koroner anjiyografi yapma: Kararsız angina, erken post MI angina, anjiyoplasti sonrası erken dönemde semptomların tekrarlaması gibi durumlarda tercih edilecek yoldur.
Klinik pratikte 2. yol en sık izlenecek yaklaşımdır.

Egzersiz elektrokardiyografisi fonksiyonel testler içinde duyarlılık ve özgüllüğü en düşüğü olmasına rağmen uygulama kolaylığı ve maliyet etkinlik oranı nedeniyle ilk başvurulacak incelemedir. Fonksiyonel testin tanı değerini, angina tipi, yaş ve cinsiyete göre belirlenen test öncesi hastalık olasılığı etkileyecektir (Tablo 12). Fonksiyonel testlerin tanıya en önemli katkısı test öncesi hastalık olasılığı orta derece (%20-80) kişilerde olacaktır. Örneğin test öncesi KAH olasılığı %46 olan 45 yaşında, atipik anginalı bir erkekte egzersiz testinde saptanacak 1 mm veya daha fazla ST çökmesi olasılığı %64'ün üzerine çıkarırken, negatif egzersiz EKG'si durumunda olasılık %16'ya düşecektir (Tablo 13). Aynı kişiye testin duyarlılığı %90 özgüllüğü %98 olduğunu varsayacağımız MPS uygulanıp test pozitif bulunduğunda hastalık olasılığı %98, negatif bulunduğunda %7 olacaktır. Oysa atipik angina tanımlayan 35 yaşındaki bir kadında KAH olasılığı %4 olup negatif egzersiz EKG'si olasılığı %1'e düşürecek, 1 mm'nin üzerinde ST çökmesi durumunda %15'e çıkaracaktır. Tanı değeri daha yüksek MPS uygulanma durumunda da negatif ve pozitif testlerin prediktif değerleri farklı olmayacaktır. Test öncesi KAH olasılığı yüksek olan; örneğin tipik angina tanımlayan 65 yaşındaki bir erkekte test öncesi KAH olasılığı %94 iken, 1 mm'den fazla ST çökmesi olasılığı %96'ya MPS pozitifliği %99'a çıkaracak, egzersiz EKG veya MPS'nin negatif bulunması durumlarında bile KAH olasılığı sırasıyla %79 ve %58 düzeylerinde kalacaktır.