Akça Ağaç Şurubu

Bir zamanlar güzel genç bir kız savaşçı bir kabile tarafından esir alınmıştı. Kısa sürede kendi insanlarının yanına kendi başına dönebilmesinin mümkün olmayacağım fark etti. bu yüzden onu kaçıranların yollarını öğrenciyi kafasına koydu. Başlangıçta kaçıranlar ona karşı çok serttiler. ama onların dilini öğrendikten sonra ona esir gibi davranmadılar, ve onu Moqua diye çağırdılar.

Genç bir savaşçı Moqua'ya aşık oldu ve evlendiler. Başlangıçta, Moqua avdan dönen kocasını beklerken sıcak bir ateşi ve iyi yiyecekleri olması için çok çabaladı. Ama işlerini yaparken kazandığı yetenek nedeni ile gördü ki bütün işleri öğleden önce bitiyordu. Sonra da günün kalan kısmını arkadaşlarım ziyaret ederek geçiriyordu. Bir bahar günü ziyarete gitmek için o kadar çok acele ediyordu ki yemek sularım toparlamakla zaman kaybetmek istemiyordu.

Böylece et tenceresine ilave etmek için su almak yerine, Moqua acele ile kocasının akşam içmek için ayırdığı akçaağaç özünü tencerenin içine döküverdi, "Onun yerine daha sonra çok daha fazla öz toplarım - asla farkına varmaz" diye düşündü. Sonra büyük bir kayın ağacı kütüğü koydu böylece ateş uzun süre dayanacaktı, ağır ağır pişmesi için et kabını bir kenara koydu, sonra günün geri kalan kısmını geçirmek için evden ayrıldı.

Moqua o kadar güzel bir gün geçirdi ki, havanın karardığım fark etmedi Eve koştu, kocasının almış olduğu özü yerine koymadığı için ona kızacak diye üzülüyordu. Eve vardığında, kocası onu bekliyordu, ama yüzünde bir gülümseme vardı. "Bu ete ne yaptın>" diye sordu. "Yediklerimin en güzeliydi. Niçin, onu her zaman böyle pişirmeni istiyorum!"

Moqua şaşkın şaşkın tencerenin içine baktı. Etin yapışkanlı olduğunu gördü ve lezzeti tatlı ve harikaydı. Dipte kuma benzer küçük tanecikler fark etti ve belki de bunu akçaağaç özünün yapmış olabileceğini zannetti? Böylece tencereyi yıkadı, sonra kalan son akçaağaç özünü içine döktü. Kaynaması için ateşin üzerine koydu. Sonra soğuması için dışarı karların üzerine koydu. Sonuç akçaağaç şekeriydi. Moqua' nın yemek pişirmekteki hüneri her tarafa çabucak yayıldı. Ve Moqua'nm kocası harika akşam yemeklerini garantiye almak için, her ilkbahara da akçaağaç .özü toplayıp pişirmekte ona yardımcı oldu.

Bu hikayenin değişik şekilleri bütün akçaağaç şekeri ülkesinde yaygındır. Bu bölgenin büyük bir kısmı ortak bir dil kökenini kullanır Algonquian. Her kabilenin akçaağaç şurubunu ilk defa kendilerinin hazırladığını idda etmelerine rağmen, en büyük itibar, pek çok hatalar yapan Moqua'ya gider.