verilen kilonun korunması

Tedaviyi Gözden Geçirme
Tedavinin bu son evresi boyunca bir noktada hastaların genel gelişimlerini gözden geçirmelerine yardım etmek iyi bir uygulamadır. Bunda iki amaç vardır. Birincisi sıklıkla unutulanı, neyin başarılmış olduğunu belirlemektir. İkinci ise, tedaviden önce veya sonra, yapılması gereken nelerin kaldığını tayin etmek. Bazen eski izle me kayıtlarına, anketlere ve kontrol listelerine göz atmak yararlıdır. Göze çarpan konular (örneğin aktivite ya da beden algısı ile ilgili) olduğunda eğer zaman elve rirse, terapist tedavide bunları ele almayı denemelidir. Aksi halde terapist bunları gelecekte ele almak üzere plan oluşturmaları için hastalara yardım etmelidir.

Kendini İzlemeyi Sonlandırma
Tedavinin sonuna doğru, hastaların yeme takibini sonlandırmaları gerekir. On lardan takibe süresizce devam etmelerini beklemek gerçek dışıdır. En iyisi, hasta ların yeme takibini, nüks riskinin artması muhtemel olan tedavi sonunda (ya da gelecekte aşırı külfetli olmaya başladığı zaman) aniden kesmeleri yerine, tedavinin içinde bitirmeleridir. Bu durum hastaların halen terapistten yardım alırlarken değişikliğe uyum göstermelerine yardımcı olur. Hastalara yiyecek alımlarını izle medikleri sürede kilo koruma uygulamaları yaptırmak da ayrıca değerlidir. Takibin sonlandırılmasının adım adım yapılmasını öneriyoruz. Bizim uygu lamamız, ilk adıma tedavinin sonundan en az altı seans önce ve ikinci adıma bir sonraki seansta başlanmasıdır. Adım 1. Hastalardan kalori alımlarını kaydetmeye son vermelerini fakat tü ketiyor oldukları yiyeceği yazmaya devam etmelerini isteyin. Onlardan, bunu yapmalarının muhtemel sonuçlarını tahmin etmelerini ve sonuç ola rak oluşacak muhtemel zorluklarla baş edebilmeleri için bir plan hazırla malarını isteyin.
Adım 2. Bu değişimin yemedeki ve kilodaki etkisini gözden geçirin. Çok cid di bir sıkıntı olmadıkça (örneğin hızlı bir kilo artışı), hastalardan yedikle ri her şeyi takip etmeyi tamamıyla bırakmalarını isteyin. Onlardan bunu yapmalarının muhtemel sonuçlarını tahmin etmelerini ve sonuç olarak or taya çıkabilecek muhtemel zorluklarla baş edebilmeleri için bir plan hazır lamalarını isteyin. (Eğer Adım 1'de bazı sıkıntılar olmuşsa, bunlar sorun çözme yaklaşımı kullanılarak ele alınmalı, Adım 2 ise sonraki seansa kadar ertelenmelidir.)
Adım 3. Kaydetmeyi tamamen durdurmanın yeme ve kilo üzerindeki etkisini gözden geçirin. Hastalar kaydetmenin sonlandırılması fikrine verdikleri yanıtlarda farklılıklar gösterirler. Bir kadın hasta karmaşık duygular hissediyordu. Kayıt tutmama nın alımını kontrol etmeyi zorlaştıracağından kaygı duymuştu, fakat takibin sınırsız devam etmesinin gerçekçi olmadığının da farkındaydı. Kaydetmeyi sonlandırmanın tedavinin daha sonrasından ziyade daha erken yapılmasına ilişkin hastanın endişelerini ve bunların olumlu ve olumsuz yanlarını terapist ve hasta tartıştılar. Hasta yapması gereken en iyi şeyin, kontrolü ele almak ve kayıtlar olmadan işlerin nasıl gideceğini denemek olduğunu hissetti. Has ta i hafta boyunca kalorileri kaydetmeyi durdurmaya, haftalık gözden geçir mesinde durumunu yeniden değerlendirmeye ve eğer rahat hissederse bu durumda kaydetmeyi tümden sonlandırmaya karar verdi. Bunları yaptı ve ilk hafta sonunda kaydetmeyi hiç aramadığının farkına vardı 9 ay boyunca bunu nasıl devam ettirmiş olduğunu merak etmeye başladı!

Kaydetmeyi durdurur durdurmaz kilosunun roket gibi fırlayacağını gözünün önüne getirmişti ama kilosu sabit kaldığı için memnun oldu. Bazı durumlarda aşırı yemiş olduğunu hissetmiş olmasına rağmen, birkaç hafta boyunca toplamış ol duğu kanıtlara dayanarak kilosunun artmadığı ve belki de gözle görülür bir şekilde aşırı yememiş olabileceği sonucuna vardı. Bu deneyimle cesareti art tı ve kayıtları sadece kontrolü tekrar ele almaya ihtiyaç duyduğunu hisset tiğinde ara sıra kullanarak, kilo korumada iyi bir ilerleme kaydetti. Diğer bir kadın hasta kilo korumanın başlangıcından birkaç hafta öncesin de kayıt tutmayı durdurdu. Hasta ve terapist kilo koruma için uygun olan bir kalori alımını oturtmak amacı ile geçici olarak kayıt tutmayı sürdürme nin göreli değerlerini tartıştılar. Hasta bunun yararlı olacağını görebilme sine rağmen. alımını kalorinin miktarından çok. tüketilen yiyeceği n mikta rı ve türü temelinde ayarlamayı zaten öğrendiğini düşündüğünden kayıt tutmayı sürdürmek için isteksizdi. Hasta ve terapist. hastanın deneysel bir temelde. kaydetme olmadan devam etmesinde mutabık oldular. Eğer ki losunu korumayı zor bulursa kaydetme yeniden gündeme gelebilirdi. Kilo koruma evresi, hastanın sadece kilosunda hafif bir artış yaşadığı bir du rumda kayıt tutmasıyla gayet iyi gitti.

Üçüncü bir kadın hasta kaydetmeyi bırakma fikri yüzünden oldukça stres liydi. Konudan bahsedildiğinde ağlamaklı hale gelmişti. Kayıt tutmayı bırak manın, kontrolünü tamamen kaybetmesi ile sonuçlanacağından korkuyor du. Terapist bunu daha sonra denemektense daha önce denemenin daha iyi olacağı gerekçesiyle hastayı bunu denemeye cesaretlendirdi. Bu yolla. yanlış giden bir şey olduğunda, tedavi esnasında işleri yoluna koymak için fazlaca zaman olacaktı. Hasta ilk başta kalori saymayı durdurmayı denedi. Çok fazla kalori ve yağ içeren gıda çeşitleri yemiş olduğunu hissettiğinde diğer gün daha az yiyerek bu durumu telafi etmek için katı bir dengele yici sistem oluşturdu. Bir sonraki seansta terapist hastaya bu dengeleyi ci sistem hakkında sorular sordu ve hasta dengelemenin prensipte iyi bir fikir olmasına rağmen. böyle katı ve aşırı uçta olmanın kendisini bir inipçıkma modeli olan aşırı yeme ve daha sonra da çok az yeme riski ne soktuğunu görmeye başladı. Endişelerine rağmen kontrolü kaybetme rnişti. Terapist daha sonra kayıt tutmayı tamamen sonlandırmasını önerdi. Hasta endişeli olmaya devam etti. Yiyecekler üzerindeki besin etiketleri ne bakmadan ve kalori içeriklerinde hesaplama yapmadan alımını kontrol etmeyi oldukça zor bulacağını açıkladı. Terapist fikrin, gıdaların enerji içe riğindekilerle ilgilenmekten tamamıyla vazgeçmek olmadığını fakat basit bir şekilde detaylı yazılı kayıtlar tutmayı durdurmak olduğunu açıkladı. T e rapist birçok hastanın. sağlıklarının bilincinde olmayı sürdürmelerinin bir parçası olarak. gözlerini yemek tüketimlerinin üstünden ayırmadıkla rını yeniden hatırlattı. Hasta buna yeniden ikna oldu ve kaydetmeye son vermeyi kabul etti. Resmi kayıt tutmadan daha farklı bir yolla alımını izle yebileceğini fark etti. Kontrol kaybetme ile ilgili korkuları olmasına rağ men kilosu sabit kaldı.

Gelecekteki Kilo Değişikliğini Ele Alma
Tedavinin sonuna doğru hastalardan, gelecekteki bazı spesifik zorluklarla nasıl baş edeceklerini göz önüne almaları istenmelidir. Kilodaki değişikliklere yanıt vermede yer alan adımları prensipte zaten daha önce öğrenmiş olacaklardır. Bu aşamadaki odak noktası, hastaların kilo değişikliklerine nasıl cevap verecekle rini tam olarak planlamalarına yardım etmek olmalıdır. Tartışma ile ilgili se naryolar aşağıdakileri içerir:

• Hasta 2 haftalık bir tatilden 2 kg almış olarak döner ve o an tramvay hat tının üstünde olduğunu fark eder. Bu durumda tartışacak iki konu vardır: Bi rincisi bu kilo alımını engellemenin tercih edilebilir olup olmadığıdır ve ikinci si eğer hasta bu durumu yaşarsa, o zaman ne yapılması gerektiğidir. Terapist hastadan, tatildeyken kilo kontrolünü tamamen bırakmasının yararlı bir strateji olup olmadığını düşünmesini istemelidir. Terapist hastanın tatil esnasında ki lo için tetikte olmamasının uzun vadedeki etkilerini dikkatle düşünmesini sağ lamalıdır (yani bunun, tersine döndürülmesi aylar sürecek dikkatsiz bir kilo alımına katkıda bulunabileceğini ve hastanın moralinin bozulması ve tümüyle kilo kontrol çabasını bırakması ile sonuçlanabileceğini). Terapist Broşür H'deki (Tatiller İçin Planlama) prensipleri takip ederek hastanın tatil için önceden planlar yapmak gibi alternatif stratejiler düşünmesine yardımcı olmalıdır. Eğer hastalar tatildeyken kilolarının üst tramvay hattına (ya da üstüne) yükseldiğini keşfederlerse (bu beklenen bir şey olsa da olmasa da) aldıkları kilo ile başa çıkabilmek için çoktan tartışılmış olan ilkeleri takip etmeye yönlendirilmelidirler. Hastalar kiloları tramvay hattının merkezine dönünceye kadar gıda alımlarını yeniden kaydetmeye başlamalı ve uygun bir kalori hedefine (örneğin günde 1500 kalori) bağlı kalmalıdırlar.

• Hasta rutin tartılmalarında kilosunun sinsice yükseliyor olduğunu fark eder. Hastalar tedavide öğrenilen ve Broşür U'da (Kilodaki Değişikliklere Ya nıt Verme) özetlenen stratejileri takip etmek için cesaretlendirilmelidirler. Eğer kilo tramvay hattının üstünü geçerse, hastalar kalori alımını kaydetmeye ve uy gun kalori hedefini korumayı sürdürmeye cesaretlendirilmelidirler. Eğer kiloları önceki birkaç hafta boyunca sinsice artıyorsa fakat yine de tramvay hatları içerisindeyse buna neden olabilecek neyin değişmiş olabileceğini tekrar ele al malıdırlar (kalori alımlarında ya da aktivitelerinde) ve bu seyri tersine çevirmek için uygun eyleme geçmelidirler.

• Hasta bacağını kırar ve haftalarca hareketsiz kalır. Kırılan bacak alçıdadır ve bunun sonucu olarak hasta kendini tartamaz. Hastalar böyle ya da buna ben zer durumlarda ortaya çıkan riskleri ve kilolarında denetimi nasıl sağlamaya devam edeceklerini değerlendirmek için cesaretlendirilmelidirler. Değerlendirilme si gereken konular şunları kapsar: Her zaman olduğundan çok daha fazla yiyeceklerle ilişkide olabilirler; sıkılmış ya da bıkmış hissedebilirler, bu yüzden daha çok yemeğe meyilli olurlar; insanlar onlara çikolata ya da benzeri şeyler ikram edebilirler ve aktivite seviyeleri de olasılıkla çok düşük olur. Değerlendirilmesi gereken bir başka nokta da şudur, hasta alçı çıkarıldığında kas zayıflamasından dolayı beklediğinden daha hafif olabilir, fakat kas yeniden güçlendirildiğinde bu kilo yeniden kazanılacaktır. Hastalar bu olası sonuçlar için sorun çözme yeteneklerini kullanarak bir plan hazırlamaya cesaretlendirilmelidirler. Örneğin bu durumda alçılıyken tartılarak yeni bir sınır kilosu belirlemek ve daha sonra yeni değişiklikleri görmek için her hafta yeniden tartılmak mümkün müdür?

• Hasta rahatsız ya da streslidir (örneğin ailedeki bir hastalığa, işteki problemlere, maddi sıkıntılara bağlı olarak) ve hastanın kilosu alt tramvay hattının altına düşer. Hastalara bu durumda kilo kaybının yararlı olup olmadığını değerlendirmek için yardımcı olunmalıdır. Özellikle göz önüne alınması gereken önemli konu bu aşamadaki kilo kaybının sabit bir kilonun korunması için gereken becerileri kazanma ve uygulamayla karışıp karışmayacağıdır. Ayrıca hastaların kilolarındaki bir düşüşün nedenlerini ve acele bir tepkinin (kaybedilen kiloyu geri kazanmak için aşırı yemeğe kalkışmak biçiminde) gerekli olup olmayacağını düşünmeleri gerekir. Stres ve rahatsızlıktan sonra hastalar genellikle kilonun kasıtlı bir çaba olmaksızın yeniden kazanıldığını fark ederler. Tera pist bu dönemde kasıtlı bir biçimde kilo kaybetmeye girişmenin yararlı olmaya cağı sonucuna varmasında hastaya yardımcı olmalıdır. Tedavinin kilo koruma evresinde olan bir kadın hasta bir süredir rahatsızdı. İyileştiği zaman kilosunun alt tramvay hattının aşağısına düştüğünü fark etti. Bu durumu terapisti ile tartıştı; tramvay hattının merkezine dönmek için bilinçli şekilde kilo almaya kalkışıp kalkışmaması gerektiğinde kararsızdı. Tartışmanın sonucunda kilo koruma düzeyinde yemeye ve aniden bir şeyi değiştirmekten çok kilosunu izlemeye devam etmeye karar verdi. Ra hatsızlık döneminin hızlı bir kilo kaybına nasıl yol açtığını, fakat kişi yeniden normal yemeye ve içmeye başladığında bu kilonun sıklıkla hızlı bir şekilde geri kazanıldığını tartıştılar. Gerçekten de hasta kilosunda ufak bir artış fark etti, fakat 2 hafta boyunca kendi her zamanki koruma kalıbına uygun yediğinde kilosunun sadece alt tramvay hattının alt çizgisinin üstüne daha yeni çıktığını fark etti. Hasta ve terapist durumu gözden geçirdiler ve eğer has tanın kilosu sabitse ve rahatsızlığının olduğu dönem öncesinde (bu zaman kilosunu tramvay hattının merkezinin yakınlarında koruduğu dönemdir) yediği miktar ile aynı miktarda yer ise, sadece daha önceki konumuna dönmek için kilo almaya çalışmanın yararlı olmayacağına karar verdiler. Bunun yerine, hastanın kilosunu korumaya tramvay hattının altında devam etmeyi hedeflemesinin onun için daha mantıklı olacağında anlaştılar.

• Hasta doğum yapar ve hamileliğinden önce olduğundan gözle görülür şekilde daha kiloludur. Hamilelik boyunca hasta sağlıklı beslenme konusunda tavsiyeler aramaya cesaretlendirilmelidir. Hasta hamile kadınların iki kişilik yemesi gerektiğine dair popüler söylentinin bir efsane olduğunun ve hamilelik boyunca gerekli olan enerji tüketimi artışının oldukça küçük olduğunun ve bu nun sadece hamileliğin geç aşamalarında geçerli olduğunun (bakınız Rössner, 2002) farkında olmalıdır. Hasta doğumdan sonra, tedavinin kilo koruma döneminde oluşturmuş olduğu beslenme alışkanlıklarına kademeli olarak dönmeye çalışma amacı ile durumunu gözden geçirmek için cesaretlendirilmelidir. Hastalar bu strateji ile çakışabilecek yaşam biçimi değişikliklerini (örneğin evin dışında olmaktansa evde bebekle beraber olmak) ele almak için sorun çözme yeteneklerini kullanmak yönünde cesaretlendirilmelidirler. Hastalar kendileri için mantıklı bir aktivite düzeyinin ne olduğunu ve bunun sürdürülebilir temel de nasıl başarılabileceğini ve kilolarını denetlemeyi en iyi nasıl sürdüreceklerini değerlendirmeye yönlendirilmelidirler. Emzirmenin büyük kilo kaybına yol aça cağı şeklindeki genel kanı kesinlikle doğru değildir. Hasta ödev olarak, kendisini kilo alma riskine atacak deneyimleri yaşayabileceği diğer durumları ve bunlarla nasıl başa çıkabileceğini düşünmeye cesaretlendirilmelidir. Tartışılabilecek diğer senaryolar şunlardır: Sigarayı bırakmak',

emekli olmak ya da kariyer değişikliği, aile içi bir kriz, işsiz kalmak, evde genç çocuklara bakmak, hastanede bir süre zaman geçirmek ve kadınlar için menopoza girmek ve hormon tedavisine başlamak. Her durum için stratejiler tartışıl malı ve özgül planlar geliştirilmelidir. Özellikle ilişkili senaryolar kilo koruma planında (aşağıya bakınız) yer almalıdır. Gelecekteki Olası Kilo Verme Girişimlerini Ele Alma Bazı hastalar gelecekte daha fazla kilo kaybetmeyi deneyeceklerdir. Daha fazla kilo vermeyi denemek ters sonuçlara yol açabileceğinden bu olasılığın ele alınması gereklidir. Eğer hastalar kendilerine başarılması olasılık dışı olan bir kilo hedefi koyarlarsa bu hedefi başaramadıklarında başarısız olmuş hissetmeleri tehlikesi vardır. Ayrıca neleri başarmış olduklarını da küçümseme riskindedirler. Sonuç olarak yeni kilolarını korumak için herhangi bir çabadan vazgeçebilir ya da en azından onu gönülsüz bir şekilde korumak için girişimde bulunabilirler , çünkü kilolarını buna değecek kadar kontrol ettiklerine inarımazlar.' Has talar memnun oldukları kiloya erişseler bile, eğer bu kiloyu korumak için ola 3 Sigara içmek, sağlık açısından şişmanlık gibi çok önemli bir risktir. Hastalar bazen sağlıklı yaşam biçimi değişiklikleri yaptık.andan sigarayı da bırakmayı arzu ettiklerine karar verirler. Bu sağlık açısından olumlu bir adımdır ve hoş karşılanmalıdır. Sigarayı bırakıp bırakmamak gerektiğini soran hastalara, terapistlerin şunları açıklamasını öneriyoruz:

• Sigarayı bırakmanın kesin sağlık faydaları vardır ve iyi bir fikirdir;
• Tedavinin erken aşamalarında (ilk 6 hafta) sigarayı bırakmaya yeltenmek iyi bir fikir olmayabilir, çünkü zaten oldukça büyük bir yaşam değişikliğine girişmişlerdir ve aynı anda çok fazla değişiklik yapmak zor olabilir;
• Sigaranın bırakılması genelde biraz kilo alımı ile sonuçlanır, fakat eğer hastalar tedavi esnasında anlatılan kilo yönetimi tekniklerine bağlı kalırlarsa bunun olasılığı düşüktür;
• Daha fazla yardım isterlerse, hekimleriyle ya da sigarayı bıraktırma konusunda uzmanlaşmış organizasyonlarla ilişkiye girmelidirler. olağan dışı diyet kısıtlamaları yapmaya ihtiyaç duyarlarsa, uzun vadede bunu devam ettirmede başarılı olamama tehlikesi vardır. Klinik deneyimimiz, bir kez biraz kilo alımı oluştuğunda ve arzu edilen düşük kilonun korunmasının im kansız hale geldiği açık olduğunda, çoğu hastanın tüm kilo kontrolü girişimlerinden (çok zor olduğunu ve arzulanan faydaları getirmediğini düşünerek) vazgeçtiğini göstermiştir. Daha fazla kilo verme arzusu ele alındığında, hastalar neden kilo vermek istediklerini ve kilo vermenin istediklerini başarmalarına yardım edip etmeyeceğini düşünmeye yönlendirilmelidirler. Kilo verme arzusu ile birincil hedefleri (örneğin daha fazla arkadaş ya da eş bulmak) birbirine karıştırıyor olabilirler ve daha işe yarar bir şekilde yapabilecekleri başka bir şey olabilir. Hastalar da ha fazla kilo kaybının faydalarının, kilo vermenin gerektirdiği ciddi çabalardan gerçekten daha fazla olup olmadığını değerlendirmelidirler.

Bu konuları tartışırken, hastalara erken kilo verme çabalarının kilo koruma becerilerinin kazanımı ile karışıp karışmayacağını düşünmeleri hatırlatılmalıdır. Deneyimimize göre, daha fazla kilo verme girişimini tedavinin sonundan sonra en az 6 ay için ertelemenin en iyisi olduğu hastalara anlatılmalıdır. Eğer hastalar daha fazla kilo vermekte kararlı iseler, terapist onların bunu nasıl yapmayı planladıklarını onlarla beraber gözden geçirmelidir. Eğer belirli bir planları varsa olası zorlukları ele alma amacı ile bu planlar tartışılmalıdır. Üs tünde mutabık kalınan stratejiler kilo koruma planında (aşağıya bakınız) yer al malıdır. Genellikle tedavide kullanılan yöntemleri önermek en iyisidir (örneğin tüketilen kalorileri kaydetme, tedavide kullandıkları aynı kalori hedefini kullanma, sağlıklı beslenme hakkındaki prensipleri takip etme vb.). Son olarak, hastalara yeni kilolarına kilitlenebilmeleri için kilo verme girişimlerini bir kilo koruma döneminin takip etmesinin değeri hatırlatılmalıdır. Bu nokta kişisel kilo koruma planlarında yer almalıdır (aşağıya bakınız). Kilo hedeflerini (bakınız Bölüm 8) tartışırken, bir kadın hasta hedefinin 60,3 kg'a (BKI 22,4) erişmek olduğunu açıkladı. Tedavinin bu aşamasında (28. hafta) hasta i 0,9 kilo kaybetmiş ve 76,2 kg'lık bir ağırlığa (BKI 28,3) eriş mişti. Hasta tedavinin kilo koruma evresine girmekten mutluydu, fakat uzun vadede nihai hedefine doğru ilerlemekte istekli kaldı. Terapist bunun gerçekçi bir hedef olmadığından endişe duyuyordu, çünkü hastanın bu ka dar düşük bir kiloyu koruma yönündeki daha önceki tek deneyimi çok az yiyor, ağır egzersiz yapıyor ve kilo verme hapları alıyor olduğu bir zaman da olmuştu. O zaman bile, hasta bu kiloyu uzun süre koruyamamıştı. Hastanın koruma planının hazmlığı sırasında terapist bu konuyu açtı. Daha önceki tekrarlayan yeniden kilo alımı tecrübelerine rağmen, hasta uzun vadede bu hedefi amaçlama konusundaki katı niyetini ifade etmeye devam etti. Hastanın hedefini yeniden gözden geçinemeyeceği kesinleştiği için terapist pragmatik bir yaklaşım ele almak zorunda kaldı. Bu, hastayı sadece şu durumlarda daha fazla kilo verme girişimlerine kalkışmasının önemi konusunda eğitmeyi içeriyordu: (I) kilo koruma becerilerini en az 9 ay pekiştirdikten sonra; (2) belirli bir dönem boyunca ve sonrasında yeniden kilo korumaya kilitlenme şartıyla ve (3) eğer, yapılan bir değerlendirmeye göre, kişisel hedeflerini gerçekleştirmenin daha uygun başka bir yolu yoksa. Terapist. hastanın bu yolla nihai hedefine doğru adım adım ve kilo koruma yeteneklerini hiçbir şekilde kaybetmeden ilerleyebileceğini umdu. Hasta ve terapist bu notları koruma planında bulundurdular ve tedavinin sonuna dek, hasta sonuç olarak daha fazla kilo vermeye niyet etmiş olduğunu ama kilo koruma yeteneklerini pekiştirmesinin önemini tak dir ettiğini ifade etti. Yaklaşık 6 aylık bir süre sonunda seçeneklerini göz den geçirmeyi planladı.

Kişisel Bir Kilo Koruma Planı Hazırlama
Tedavinin sonuna doğru, terapist ve hasta beraber kişisel bir kilo koruma pla nı hazırlamalıdırlar. Bu genellikle üç seans sürer ve en geç bitimden önceki üç seansta başlanmalıdır. Aşağıdaki adımların her biri bir seansta (bir sonrakinden önce tamamlanacak ödevle birlikte) incelenebilir.

Adım 1
1lk olarak, terapist gelecekteki kilo kontrolü hakkında detaylı kılavuzluk sağla yacak, açık ve yazılı bir plana (kilo koruma planı) sahip olunmasının değeri ni tartışmalıdır. Vurgulanması gereken iki ana nokta, bu planın kilo koruma ile ilgili nelerin öğrenilmiş olduğunun yararlı bir hatırlatıcısı olarak rol oynayabi . leceği ve eğer hastanın kilosu gelecekte bir noktada artma işaretleri gösterirse ne yapılması gerektiği hakkında detaylı, kişisel olarak geçerli bir kılavuz olacağıdır. Hastalara, bu zamanlar asla geri gelmeyecek diye ummak yerine, önceden hazırlanmanın en iyisi olduğunu da açıklamak gerekir. Hastalara, o anda ken dilerine yardım etmiş olan şeylerin çok farkında olmalarına rağmen, eğer kiloları 5 yıl sonra artmaya başlarsa, unutmuş veya ihmal etmiş oldukları öğeleri yeniden ortaya çıkarabilsinler diye yararlı buldukları stratejileri ve prosedürleri anımsatıcı detaylı bir pusulaya sahip olmaktan çok memnun olabilecekleri hatırlatılmalıdır. Hastalardan ev ödevi olarak, yazılı kilo koruma planlarının işe yarar neleri içerebileceği hakkında düşünmeleri istenmelidir. Doğru cevapların olmadığı ve önemli şeyin kendileri için nelerin en yararlı olacağını düşünmeleri olduğu iyice açıklanmalıdır. Koruma Planı Taslağı açıklaması hastaların konu hakkında düşünmelerine yardımcı olmak için yaygın olarak kullanılan başlıkları sağlar. Ayrıca terapistler hastaların tedavinin çeşitli bileşenlerini düşünmelerini ve hangilerinin en iyi işe yaradığını not etmelerini istemelidirler. Yardımcı olmamış öğeler konusunda ise, hastalar bunların etkisiz mi, uygunsuz mu yoksa yanlış uygulanmış olduklarından mı bu sonucu ortaya çıkardıklarını düşünmelidirler. Eğer bu öğeler şimdi veya ileride bir noktada yararlı olabilecek iseler, o zaman ayrıca not edilmelidirler. Son olarak, hastalar hangi durumların kendilerini gelecekte kilo kazanımına götürmelerinin olası olabileceğini ve bunlarla baş etmeyi nasıl akıllarında canlandırmaları gerektiğini not etmeye cesaretlendirilmelidirler.

Adım 2
Hastanın tamamlanmış ev ödevini bir başlangıç noktası olarak kullanarak, terapist ve hasta birlikte bir kilo koruma planı taslağı oluşturmalıdırlar ve son seanstan önce terapist, hastanın saklaması için yazılı bir versiyonunu hazırlamalıdır. Örnek bir plan gösterilmiştir.

Adım 3
Terapistler hastalara yazılı kilo koruma planını vermeli ve onlarla birlikte göz den geçirmelidirler. Hastalardan ekleme ve değişiklikler önermeleri istenmeli ve sonrasında kendilerine koruma planının tamamlanmış bir versiyonu gönderil melidir (veya orada verilmelidir).

KILO KORUMA PLANIM
Bu doküman önemlidir. Her zaman kilo almaya meyilli olacağım, Bu bana sorunu en aza indirgemede yardımcı olacak. Düzenli aralıklarla yeniden okumam gerekiyor. Her seferinde. günlüğürne bu planı yeniden okumam gereken bir sonraki zaman hakkında hatırlatıcı bir not yazacağım, Yeniden kilo almak istemememin sebepleri Neden yeniden kilo almak istemediğimi hatırlamak önemli:
• Artık çok daha zinde hissediyorum.
• Daha fazla enerjim var.
• Kilom yüzünden artık bazı şeylerden dışlanmıyorum. Merdivenleri kolaylıkla çıkabiliyorum ve diğer insanlara yetişebiliyorum.
• Kıyafetler eskiden oldukları gibi sorun değil artık.
• Boyutlarım yüzünden diğer insanların arasında artık sığmadığını hissediyorum.
• Artık diğer insanların yapabildiklerini yapamam diye düşünmüyorum.

Kilonun korunması
1. Hedef kilo aralığım
Hedef kilo aralığını 9094 kg arası. Kilomu koruma alıştırması yapmam gerektiğinden önümüzdeki 6 ay boyunca tramvay hatlarının arasında kalmaya çalışacağını. Bundan sonra. daha fazla kilo kaybetmeye çalışmayı düşünürsem, ilk önce kendime neden kilo kaybetmek istediğimi soracağım. Gerçekçi olduğumdan eminolacağım. Daha düşük bir kiloyu korumanın daha zor olduğunu hatırımda tutarak. bunun olumlu ve olumsuz yanları hakkında düşüneceğim, Birkaç kilo daha kaybetmeye çalışıp yeniden kilo almayı riske etmektense bu kiloyu başarılı bir biçimde korumayı öğrenmenin benim için çok daha iyi olduğunu kendi kendime hamlatacağım. Kilo kaybetmeye çalışmak için iyi bir zaman olup olmadığı hakkında düşüneceğim. Eğer daha fazla kilo kaybetmeye karar verirsem. bu tedaviyle tutarlı bir şekilde yapacağım (geçici diyetleri denemekten ziyade). Kilo kaybetmek için kendime açıkça belirlenmiş bir zaman koyacağım (örneğin 3 ay) ve ilerlememi aylık aralıklarla gözden geçireceğim. 3 ay sonra (veya yapabileceğirn ya da istediğim kadarına erişmişsem daha az bir zamanda). yeni kiloma kilitlenmek için kilo korumayı sürdüreceğim,

2. İyi alışkanlıklar (yeme)
Şu iyi alışkanlıkları devam ettirmek istiyorum:
Ne yediğimin farkında olmayı sürdürme
Günde üç öğün yeme
Çok fazla yememek (örneğin ikincileri almamak)
Çok hızlı yememek (özellikle stresliyken)
Çok sık yememek (örneğin çok fazla abur cubur yememek)
Ama çok uzun bir yeme arası da vermemek
Önceden planlamak ve öğle yemeğini işe götürmek
İçtiğim alkol miktarını sınırlamak (örneğin alkolsüz günler yapmak) ve çok fazla alkol içmediğim zamanlar daha iyi olduğumu kendime hatırlatmak
Yiyeceklerin düşük kalorili olanlarını seçmek
Çokça meyve ve sebze yemek (günde en azından beş porsiyon hedeflemek)
Her öğünde ekmek. tahıl. pilav veya makarna yemek
Yiyeceği doğrudan paketten yememek
Eğer arabadayken bir şey çiğnemek istersem şekersiz çiklet çiğnemek
Eğer emin değilsem yeni yiyeceklerin kalorilerini kontrol etmek ve alışveriş yaparken markaları karşılaştırmak
• Kalanları atmak veya bir arkadaşa vermek
• Dışarıda yerken tabakta biraz yemek bırakmak
• Bir gün daha fazla yemişsem diğer günlerde daha az yiyerek telafi etmek
• Ara sıra yiyecekleri tartmak. porsiyonlarımın daha büyük hale gelip gelmediğini kontrol etmek
• Yasak yiyecekleri olmamak. onun yerine bir şeyi istersem çok fazla yememeye dikkat ederek on dan küçük bir miktar almama izin vermek
• Gerçekten aç değilken yemeye ayartıldığımda dürtü sörfü yapmak 3. İyi alışkanlıklar (aktivite)
Kendimi şu şekilde aktif tutmak istiyorum:
• Aktif olmanın faydalarını kendime hatırlatmak
• Bisiklete binmek
• Olabildiğince yürümek

4. Tehlike alanları
1. Stres altındayken yiyeceğe başvurmaya meyilliyim. Bu benim kilo alma riskimi artırıyor ve stresi azaltmıyor. Benim uzun vadede daha iyi hissetmeme yardımcı olacak. sorunlarla başa çıkmak için başka yollar kullanmaya çalışmalıyım. Ayrıca sorunlarla yüzleşeceğim ve çözümler bulmak için sorun çöz meyi kullanacağım.
2. Başarılarımı ihmal etme eğilimim var. Ayrıca kötü hissetmek ile şişman hissetmeyi birbirine karıştırmamaya çalışacağım.
3. Bazen yorgun hissettiğim için fazla yedim. Kendime bakmaya ve kendimden geçmiş hissetmeyeyim diye rahatlamak ve dinlenmek için yeterli zaman ayırmayı sağlamaya çalışacağım.
4. Geçmişte ya hep ya hiç şeklinde düşünme eğilimim oldu. Artık hiçbir yiyeceği n yasaklı olmadığını biliyorum. Fazla yemiş veya biraz kilo atmışsam. güçlükleri yenebilir ve derhal kendimi rayına sokabilirim.
5. Bir başka tehlike alanı başka insanlara yemek yaparken oluşabilir. Diğer insanlar için yüksek kalorili yiyecek hazırlamak zorunda olmadığımı hatırlamalıyım. İstemediğim sürece insanları yemeğe davet etmek zorunda olmadığımı da öğrendim! Eğer insanları davet edecek olursam. ortamdan bir bütün olarak zevk almaya ve aşırı yememeye çalışacağım.

5. Kilo izleme ve gözden geçirme
Belirsiz bir süre tartılmaya devam etmem gerekecek çünkü her zaman kilo alma riskim olacak. Sorunun olmadığını düşünmektense onu kabul etmek daha iyi. Tartılmamaktan kaçınmalıyım. Her cuma sabahı tartılacağım ve bu kiloyu kilo değişimi işaretleri aramak için kilo grafiği me işaretleyeceğim.

6. Eylem zamanı
Şunlardan biri oluşursa eyleme geçmeliyim:
1. Eğer kilom tramvay hatlarını geçerse (9094 kg aralığı dışına çıkarsa)
2. 4 hafta boyunca istikrarlı kilo alımı kanıtı varsa
3. Kilomda ani bir değişim varsa (1.8 kg veya daha fazla) Eğer kilom yükseliyor idiyse ama hala tramvay hatlarının içlndeyse, yedlklerim hakkında özellikle dikkatli olmak için ciddi bir çaba sarf edeceğim. Bunu yapmam önemli çünkü sorunu tornurcukken kıstırmak daha çok arttıktan sonra kilo kaybetmekten çok daha kolaydır. Eğer kilom tramvay hatlarının üzerine çıkmışsa. aşağıdaki konuları ele almam gerekecek: Gerilemelerle başa çıkmak

1. Kilodaki değişimi değerlendirme
• Ani bir fırlama mı yoksa artan bir seyir mi?
2. Sebeplerini teşhis etmeÜç potansiyel sebep vardır:
i. Yiyecek alımında bir değişim en olası olanı
2. Aktivitede bir değişim
3. Sağlığın bozulması
Kilo alımına neyin sebep olduğunu anlamak için bilgi toplayacağım ve izlemeye devam edeceğim, Bu kalori sayımını gerektirecek (ve dolayısıyla yiyecekleri tartmayı). Kilo alımımın olası sebeplerinin porsiyon boyutlarında bir artış, kötü yiyecek seçimi ve strese bağlı yeme olduğunu öğrendim. Ayrıca aktivite düzeyim hakkında da düşüneceğim. Oturarak çok fazla mı zaman geçiriyorum? Hala gün boyunca aktif miyim ve spora gidiyor muyum?

3. Arka plandaki sebepleri fark etme
Beni kilo alınma götürebilecek başka nelerin olup bittiği hakkında düşünmem gerekecek. Son birkaç ayda ki hayatı m hakkında düşünmem gerekecek. İlişkili değişiklikler olmuş mu? Stres altında mıyım? Yoksa sadece alışkanlıklarım mı bozulmuş?
4. Kilodaki değişimle başa çıkmak için bir plan tasarlamak
• Aşama I. Kilomu tramvay hatlarının ortasına doğru geri getirmek için bir enerji açığı oluşturmam gerekecek. Bu genellikle yiyecek alımını birkaç haftalığına kısmayı gerektirecek (örneğin i 500 kaloriye). İlerlememi düzenli olarak değerlendirmem (3 günde bir civarında) ve planlarımı ona göre ayarlamam gerekecek.
• Aşama 2. Bir kez kilom doğru olunca. kilomu sabitlemek için başka ayarlamalar yapmam gerekecek. Ayrıca kilo alımına yol açan beslenmemdeki ve aktivitemdeki değişikliklerin de üstesinden gelmem gerekecek. Bir noktada yiyecek alımımı kaydetmeye son vermem gerekecek.
5. Arka plandaki sebeplerle başa çıkmak için bir plan tasarlama Eğer arka planda bir sorun varsa, bunun üstesinden gelmek için sorun çözme yaklaşımını kullanmam gerekecek. ilerlememi düzenli olarak gözden geçirmem gerekecek.

Tedaviyi Bitirme

Son tedavi seansında, terapistler hastaları başarılarından dolayı kutlamalıdırlar ve tedavi ve tedavinin bir sona geldiği gerçeği hakkında bir bütün olarak nasıl hissettiklerini sormalıdırlar. Kalan bütün sorunlar yeniden ele alınmalıdır. Has talar özellikle kiloları yükselme belirtileri gösteriyorsa kilo koruma planını ara sıra yeniden okumaya cesaretlendirilmelidirler. Ayrıca haftada bir tartılmaya devam etmeleri ve kilolarını grafiklerinde işaretlemeleri hatırlatılmalıdır. Bizim uygulamamız 20 adet boş kilo grafiğini onları doldurmaya devam etmelerinin beklendiğinin somut bir işareti olarak hastalara vermektir. En üstteki kopya hastanın başlangıç kilosu vurgulanarak (eğer hasta önemli bir miktarda kilo kaybetmişse) ve üzerinde anlaşılan tramvay hatları işaretlenerek her hastaya göre ayarlanmalıdır. Terapistler, hastanın tedavide yararlı olduğu görülmüş olan prensipleri izle meye devam edeceği beklentisini kendisine aktararak, tedavinin her zaman olumlu bir şekilde sona ermesini sağlamak için ellerinden gelenin en iyisini yap malıdırlar. Hastalara kilo kazanımıyla etkili bir biçimde nasıl baş edeceklerini öğrendikleri ve eğer bu prensipleri izlerlerse, kaybettikleri kiloları yeniden kazanmaya karşı korunacakları hatırlatılmalıdır. Hastalara tedavinin bitiminden sonra birkaç takip seans i randevusu sunmak iyi bir uygulamadır.' Bunların yaklaşık 2 aylık aralıklarla olmasını öneriyoruz. Bunlar hastalara gelip oluşabilecek sorunları tartışabilecekleri bir fırsatın sunulduğu itici seanslar olarak görülebilir.