Su Çiçeği Aşısı

Su çiçeği vakalarının çoğu hafiftir ancak bu hastalığa bağlı ölüm oluşabilir. Su çiçeği aşısı geliştirilmeden önce Amerika'da her yıl yaklaşık 100 kişi hayatını kaybetmekteydi. Bu kişilerin çoğu daha önce herhangi bir hastalığı olmayan kişilerdi. Su çiçeği aynı zamanda her yıl yaklaşık 11.000 hastaneye yatışa da neden olmaktadır. Su çiçeğini hafif geçiren çocuklar bile huzursuzdur ve en azından bir hafta veya daha uzun bir süre okula veya kreşe gidemezler.

Su çiçeği virüsü ile karşılaşıldığı düşünülüyorsa, ne yapılmalıdır?

Eğer çocuk daha önce su çiçeği geçirdiyse veya aşılandıysa herhangi bir şey yapmaya gerek yoktur. Ancak çocuk hastalığı geçirmediyse ve aşısızsa virüsle karşılaşmadan sonra en kısa sürede su çiçeği aşısı ile aşılanması önerilmektedir (Su çiçeği virüsü ile karşılaşma sonrasındaki ilk 3 gün, ya da en fazla 5 gün içinde). Eğer virüsle karşılaşma sonrası belirtilen süreler içinde su çiçeği aşısı uygulanırsa hastalığı önleyebilir ya da hafif geçirilmesini sağlayabilirsiniz. Çocuk virüsü o anda almamış bile olsa daha sonraki karşılaşmalarındaçocuğu koruyacaktır.

Su çiçeği aşısı ne zamandan beri kullanılmaktadır?

Su çiçeği aşısı Japonya ve Kore'de 1988, Amerika'da 1995 yılından bu yana kullanılmaktadır.

Su çiçeği aşısı nasıl bir aşıdır?

Su çiçeği aşısı canlı zayıflatılmış virüs aşısıdır. Yani canlı, hastalığa neden olan virüsün laboratuvarda değiştirilmiş veya zayıflatılmış ve vücutta çoğalıp bağışıklık sağlayabilecek ancak hastalığa neden olmayacak hale getirilmiş şeklidir.

Su çiçeği aşısı nasıl uygulanmalıdır?

Su çiçeği aşısı subkutan (cilt altına) enjeksiyon şeklinde uygulanmalıdır.

Kimler su çiçeği aşısı olmalıdır?

Su çiçeği aşısı aşağıdaki gruplara önerilmektedir:

• 12-18 ay arası tüm bebeklere,
• Daha önce su çiçeği geçirmemiş ve aşılanmamış daha büyük çocuklara (13 yaşına kadar tek doz, 13 yaşın üzerinde 4-8 hafta ara ile iki doz),
• Daha önce su çiçeği geçirmemiş ve su çiçeği bulaşma riski yüksek adolesan (ergen dönemdeki çocuklar) ve erişkinler (örneğin, öğretmenler, kreş çalışanları, küçük çocukları olan ebeveynler, üniversite öğrencileri gibi).
• Sağlık çalışanları ve bağışıklık sisteminde yetersizlik olan kişilerle temas eden kişiler gibi su çiçeğinin komplikasyonları açısından risk altında olan kişilerle çalışanlar veya onlarla birlikte yaşayanlar.