Konuşma Bozuklukları Gecikme Tipleri
Konuşma Bozuklukları Gecikme Tipleri : • tfade gecikmesi- İfade gecikmesi en sık rastlanan konuşma bozukluğu biçimidir. Erkek çocuklarda görülme oranı kız çocuklara göre dört kat çoktur. İdrar kaçırma gibi hareket sinirlerinin gelişmesiyle ilgili başka gecikme sorunları söz konusu olabilir.Çocuğun anlama yeteneği ve simgesel dili normaldir, ama ifadesi gecikmiştir. Büyük olasılıkla sözcükleri telaffuz etmede yetersizdir. Sözel olamayan iletişim ve işitme düzeyi normaldir.Bu tip gecikmeler sinir sisteminin gelişmesindeki hafif bir gecikmeye bağlıdır. Tedaviye olumlu yanıt verir.
• Konuşma gecikmesi- Her zaman değilse de genellikle "ilgisizlik", annenin depresyon geçirmesi ya da çocuğun farklı dilleri konuşan çeşitli bakıcılara bırakılması gibi nedenlerden kaynaklanır. Annenin çok meşgul olduğu çok çocuklu ailelerde de en küçük çocukta bu bozukluk ortaya çıkabilir. İfade gecikmesi kavrama gecikmesinden daha ileri düzeydedir. Simgesel dil ve sözel olmayan iletişim normaldir. Ama sözcüklerin telaffuzu yaşa uygun değildir. Çocuğun işitmesi normaldir, ama seslerin kaynağına yönelmede yavaşlık olabilir. Bu yetersizlik tipik olarak konuşma deneyimiaz olan ve nasıl dinlemek gerektiği öğretilmemiş çocuklarda görülür.
• Konuşma düzensizliği- Seyrek olarak görülen son derece ağır bir bozukluktur. Hâlâ tam olarak açıklanamayan bazı nedenlerden dolayı, göç etmiş çocuklarda ve anne babaları ruh hastası olan çocuklarda daha sık görülür. Erkek çocuklarda daha yaygındır.Konuşma düzensizliği olan çocuklar bazen sözel olmayan bir biçimde kendilerini ifade ederler. Ama genellikle garip bir konuşmalan vardır. Telaffuzları genellikle iyidir. Sık sık sabit fikirli davranışlar gösterirler.Konuşmanın incelenmesi son derece güçtür.
Çünkü çocuk görüşmecinin her sorusunu yineler (ekolali). Simgesel dil genellikle hiç yoktur. Kendisine verilen bir nesneyi tanımlayamaz.Bu sorunu olan bir çocuk dört yaşından önce muayene edildiğinde zekâ geriliği olan çocuklardan ayırt edilebilir. Çünkü sözel olmayan iletişimi normaldir. Ama daha sonra görsel-mekânsal sorunlar ortaya çıkar. Gerek hafif, gerek şiddetli bütün sesleri yadsımaya eğilimi nedeniyle, işitmenin değerlendirilmesioldukça güçtür. Bazen yöneldiği taraftan gelen alışık olmadığı bir gürültü kendisini şaşırtabilir. Ama genellikle daha karmaşık testler gerekir. Ağır konuşma düzensizliği ve otizm (içe kapanma) arasındaki fark belki yalnızca nicelikseldir. Otizmde başka kişilerle göz temasının bulunmaması .ve bazı davranış biçimleri daha belirgindir.
• Konuşmanın uygulama evresinin gecikmesi- Konuşmanın "eyleme geç- mesi"nde ya da üretiminde bir sorun vardır. Genellikle beyin felci gibi hareket ve duyu sinirlerini etkileyen hastalıklarla birlikte görülür.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
