Tromboflebit Ve Flebotromboz

Flebotromboz ve tromboflebitin %90 dan fazlası derin bacak venlerinden kaynaklanır; bu ikisi çoğunlukla venöz tromboz ve inflamasyon için birbirleriyle değiştirilebilir terimlerdir. Erkeklerde periprostatik venöz pleksus ve kadınlarda pelvik venöz plesksus, kafa ve dural sinüslerdeki büyük venler (özellikle enfeksiyon ya da inflamasyon varlığında) diğer tutulan bölgelerdir. Peritonal enfeksiyonlar (örn. peritonit, apandisit, salpenjit ve pelvik abseler) portal ven trombozlarına neden olabilir. Bacakların derin ven trombozları için (DVT), konjestif kalp yetmezliği, neoplariler (aşağıya bakınız), hamilelik, obezite, postoperatif durumlar ve uzun süreli yatak istirahati ya da hareketsizlik en önemli klinik zemin hazırlayıcı-predispozan faktörlerdir. Genetik hiperkoagülabilite sendromları da venöz tromboz ile iliş-kili olabilir.

Kanserli hastalarda, özellikle de adenokarsinomlarda, hiperkoagülabilite paraneoplastik bir sendrom olarak, tümörün prokoagülan faktörler salgılamasıyla gelişir. Bu durumda, venöz trombozlar klasik olarak bir bölgede görülür, kaybolur ve tekrar başka venlerde ortaya çıkar, bu nedenle de gezici trombofilebitler (Trousseau belirtisi) olarak isimlendirilir.

Bacaklardaki trombüsler, genellikle az fakat güvenilir bulgu veya semptom oluşturma eğilimindedirler. Aslında, distal ödem, siyanoz, yüzeyel ven dilatasyonu, ısı artışı, duyarlılık, kızarıklık, şişkinlik ve ağrı gibi lokal belirtiler özellikle de yatalak hastalarda hiç olmayabilir.

Bazı olgularda, ağrı etkilenen venlerin üzerine uygulanan basınç ile ortaya çıkar ,alt bacak kaslarının sıkılmasıyla ya da ayağın zorlanmış dorsifleksiyonuyla (Roman belirtisi); bu belirtilerin bulunmaması DVT tanısını dışlamaz. Pulmoner emboli, DVT'nun sık görülen ve ciddi bir komplikasyonudur venöz trombüsün parçalanması ya da damar duvarından ayrılması ile oluşur. çoğu olguda, tromboflebitin ilk belirtisi pulmoner embolidir. Embolinin boyutu ve sayısına göre sonuç hiç semptom olmamasından ölüme kadar değişebilir.