Torakolomber Birleşim Ve Lomber Vertebra Travmaları

03-11-2014 --
0 Yorum

Torakolomber Birleşim Ve Lomber Vertebra Travmaları : Genellikle T12-L1 seeviyesinde görülür. Bu tür kınklann sınıflandırılması için çok sayıda şemalar kullanılmıştır. Anatomik prensipler ve mekanik faktörler temel-alınarak Deniş tarafından üç kolon teorisi öne sürülmüştür.

Bu mekanik şemada, anterior kolonu; anterior longitudinal ligament, vertebral cisim ve diskin anterior yarısı, middle kolonu; posterior longitudinal ligament, vertebral cisim ve diskin posterior yarısı, posterior kolonu; posterior ligmentöz ve kemik yapılar oluşturur.Injürinin spinal unstabilite oluşturması için middle kolonun en azından bir kısmımnda olaya katılması gerekir (istisna: T8 üzerindeki torakal travmada kosta ve sternum intakt ise, L4 altında posterior elemanlar intakt ise, chance fraktürleri).Torakolomber vertebra fraktürleri iki grupta incelenir.

A. Minör travmalar

: Bir kolonun yalnız bir kısmı olaya katılmıştır. Uns- tabiliteye yol açmaz.Transvers proces fraktürü; iki bölge hariç genellikle nörolojik defisitlere yol açmaz (Tl-2 injürisi brakial pleksus, L4-5 injürisi lombosakral plek- sus injürisine neden olabilir).Artiküler proçes fraktürüSpinöz proçesde izole fraktürler

B. Majör travmalar:

Genelde tüm klasifıkasyonlar 4 zedelenme tipi ihtiva etmektedir.

1. Fleksiyon-kompresyon injürileri (anterior wedge kompresyonu): Anterior kolonun parçalanması sonucu wedge fraktürlerine neden olabilirler.

Kompresyon vertebral cismin yüksekliğinin % 50'sinden fazla ise unsta- bildir. Daha ciddi travmalarda posterior elemanlarda parçalanmalar olabilir. Bu durumda unstabil olarak kabul edilebilir.Nörolojik defisitlerin nedeni kemik fragmanları veya disk materyalinin kanal içerisine yer değiştirmesidir.

2. Vertikal-kompresyon injürileri (burst fraktürleri): Aksiyal kompressif güçler: vertebral cismin hem anterior hemde middle kolonunda kompres- yona yol açarlar. Bu tür fraktürler hem stabil hemde unstabil olarak kabul edilebilir. Stabil demek için posterior kolon intakt olmalıdır.

3. Fleksiyon distraksiyon injürileri (seat-belt fraktürleri): Vertebra fleksi- yonda iken distraksiyon uygulanmasıyla oluşur. Genellikle emniyet kemeri kullananlarda görülür. Radyolojik bulgular tipiktir. Spinoz proçes, laminalar, pediküller ve vertebral cismin posterioru dahil posterior elemanlar arasında ayrılma, vertebral cismin posterior duvarı boyunca uzanan kırık nedeniyle cismin posterior yüksekliğinde artma mevcuttur. Subluksasyon yoksa nörolojik defisit nadirdir. Önemli derecede ligament kopması mevcut ise unstabildir

.4. Rotasyonal-translasyonal fraktürler: Kuvvet lateral rotasyon ve fleksi-yonu içerdiğinde oluşur. Ligamentlerde kopmalar ve fasetlerde kırılmalar meydana gelir. Üstteki vertebral cisim rotasyon yaparken alttaki verteb- ral cismin üst kısmı kendisi ile birlikte dönerek slice fraktürünün oluşmasına yol açar. Bu tür kırıklar unstabildir.

Lumbal bölgede Ll-2'den sonra spinal kord yoktur. Spinal sinirler kauda ekuina olarak devam eder. Konuş bölgesi zedelenmeye cevap olarak .spinal korda benzer olup kalıcı barsak ve mesane fonksiyonlarının bozukluğu sıktır. Buna karşılık kauda ekuina bölgesi sinir rootlarınm önemli fonksiyonal iyileşme kapasitesi vardır. Ll-2'nin altında ikinci nöron bulgular ortaya çıkar.

Tedavi:

Önemli nokta cerrahi tedavinin gerekli olup olmadığıdır.

Konservatif tedavi:

Korse

Analjezik, myeloraksan, sedatif

Rehabilitasyon

Cerrahi tedavi Amaç:

1. Dekompresyon

2. Stabilizasyon

Torakal ve torakolomber vertebraba cerrahi yaklaşım