Servikal Vertebra Travmaları

03-11-2014 --
0 Yorum

Servikal Vertebra Travmaları : Sertçe desteklenen toraks ile aşırı mobil kafa arasında bir köprü şeklinde bulunan servikal bölge zedelenmeye özellikle hassastır.Servikal vertebra injürilerinin sınıflandırılması

Hiperfleksiyon

Fleksiyon-rotasyon

Hiperekstansiyon

Ekstansiyon-rotasyon

Vertikal kompresyon

Hiperfleksiyon injürileri

-Anterior subluksasyon

-Bilateral faset kilitlenmesi

-Wedge fraktürü

-Teardrop fraktürü

Anterior subluksasyon:

Minör fleksiyon kuvveti sonucu oluşur. Bu lez- yonda posterior longitudinal ligament, interspinoz ligament ve interfaset eklem kapsülleri tahrip olmuştur. Anterior longitudinal ligament ve disk mesafesi relatif olarak intakt olduğundan injüri tam olarak unstabil değildir. Bu tip injürisi olan hastalarda sıklıkla şiddetli boyun ağrısı ve adale spazmı vardır. Lateral düz grafıde vertebraların normal hizada olduğu görülürse gözden kaçabilir (fleksiyon-ekstansiyon grafileri gerekir). İyileşme genellikle problemsizdir.

Fakat lezyon ilk incelemede tespit edilmezse tutulan vertebranın progressif anterior subluksasyonu gelişebilir.1-2 hafta sonra ağn sebat ederse grafiler (fleksiyon - ekstansiyon) tekrar edilmelidir. Uygun konservatif tedaviye rağmen subluksasyon gelişirse posterior füzyon ile vertebranın stabilizasyonu tavsiye edilmektedir.Bilateral faset kilitlenmesi: Şiddetli fleksiyon injürisinde posterior liga- mentöz yapıların tam tahribi sonucu oluşur. Disk mesafesi ve genellikle anterior longitudinal ligament de tahrip oluşturur. Süperior fasetler inferior fasetlerin yukarısı ve üzerine geçer. Üstteki vertebranın anterior dis- lokasyonu her zaman vertebra cisminin A-P uzunluğunun en azından yarısı kadardır.

Yaygın ligament tahribatından dolayı bu injüriler unstabil- dir, ve sıklıkla kord zedelenmesi ile birliktedir.Wedge fraktürleri: Fleksiyon travması sıklıkla ligamentoz tahribat olmaksızın vertebra korpusunun wedge fraktürüne neden olur. Vertebra kor- pusunun anterior yüksekliği kaybolmuştur ve paraspinoz yumuşak doku gölgesinde genişleme vardır. Bu injüriler genellikle stabildir.

Nadiren nörolojik defisit vardır. Sıklıkla halo traksiyon ile konservatif olarak tedavi edilir.Fleksiyon travmasi sonucu oluşan nisbeten daha hafif diğer bir injüri clay-shoveleds fraktürüdür. C6, C7 veya Tl’in spinoz proçesinde kırık vardır. Posterior servikal adaleler gerili iken baş ve boyunun fleksiyonu sonucu oluşur.Fleksiyon injürilerinin en şiddetlisi teardrop (göz yaşı) fraktürü olarak bilinir.

Tutulan vertebral cismin alt ön köşesinde fraktür vardır. Anterior ve posterior longitudinal ligamentler, disk mesafesi ve posterior ligamentoz yapılar tam olarak tahrip olmuştur. İlaveten interfaset eklemler bilateral sublukse olmuştur, injüri tam olarak unstabildir ve şiddetli nörolojik defisit ile birliktedir. Tedavi dekompresyon, füzyon ve halo traksiyon ile sta bilizasyondur.

Fraktürün bu tipi basit avulsiyon fraktüründen ayırt edilmelidir. Bu vakalarda anterior longitudinal ligament tahrip olmasına rağmen genellikle unstabiliteye neden olmazlar.

Hiperfleksiyon gerilmesinin radyolojik bulgulan

1. Kifotik angulasyon,

2. Anterior rotasyon ve/veya hafif (1-3 mm) subluksasyon,

3. Disk mesafesinin anterior daralması, posterior genişlemesi,

4. Superior fasetlerin anterior ve superior yer değiştirmesi,

5. Lateral grafide interspinoz mesafenin genişlemesi, veya AP grafide in- terspinoz mesafenin artması.

Spinal unstabilite için radyolojik kriterler

1. Vertebral cismin 3.5 mm veya daha fazla dislokasyonu,

2. iki komşu vertebra arasında 1 l°'den daha fazla angulasyon,

3. Faset temasının % 50 veya daha fazla kaybı,

4. interspinoz mesafede genişleme.