sarılıgın çeşitleri ve belirtileri

SARILIK

Safranın kana karışıp, bütün dokuları hatta göz aklarını bile sarıya boyaması ile ortaya çıkan bir hastalık belirtisidir. Sarılığın üç çeşidi vardır.Hemolitik sarılık; kandaki alyuvarların tahrip olması sonucu safra, kana karışır.Hastanın idrar rengi normal, büyük tuvaleti ise koyudur. Obstruktit sarılık nedeni, safra kanallarının tıkanmış olmasıdır. Ortak belirtileri ise şunlardır.Hastalığın neden olduğu sarı renk, önce göz aklarında görülür. Sonra yüz boyun, gövde, kol ve bacaklara kadar yayılır. İdrarın rengi sarı ile koyu kahverengi arasında değişir. Ciltte de kaşıntı vardır. Hepatik sarılık; bir virüsün neden olduğu karaciğer iltihabıdır. Karaciğer hücreleri şişer ve safra yollar tıkanır. Belirtileri, yavaş yavaş görülür. Hastada ateş, iştahsızlık, ishal ve kusma vardır. En çok görülen sarılık çeşidi budur.

Andızotu

Bileşikgillerden; atgözü olarakta bilinen, nemli yerlerde yetişen, 1 metre kadar sapı olan ve 2 metreye kadar uzayabilen bir çeşit ottur. Çiçeklerinin başı sarı saçaklar halindedir. Tadı acı, kokusu güçlüdür. Andızotu kökünün çayı yapılır ve günde iki defa birer bardak içilir.

Lahana

İri ve kalın yapraklı bir bitkidir. Lahana C vitamini bakımından zengindir. Yapısında kükürt bulunur. Çiğ olarak yemek veya sıkarak suyunu içmek daha faydalıdır. B, C ve E vitaminieri ile potasyum, kalsiyum, kükürt, demir, bakır ve magnezyum gibi mineraller içerir. Lahanayı çiğ veya pişik olarak yemek sarılık hastalığına karşı faydalıdır.

Marul

Geniş ve uzun yeşil yapraklı bir bitkidir. Tohumları, cinsine göre csmvı veya siyahtır. Ilık iklimi sever. Kalsiyum minerali ile A ve C vitaminleri açısından zengin bir sebzedir. Ayrıca Marulda B, D, E vitaminleri ve demir, sodyum, bakır, iyot, fosfor ve çinko mineralleri vardır. Marulun üzerine sirke dökülüp yenir.

Maydanoz

Yaprakları güzel kokulu ve parçalı, kazık köklü, iki yıllık otsu bir bitkidir. Çiçekleri şemsiye halindedir. Tohumları ufak ve esmerdir. Meyvelerinin içeriğinde uçucu bir yağ ve glikozit vardır. Kökünde, uçucu yağ, müsilaj vardır. Yaprakları, kökü ve meyvesi kullanılır. A, C, E ve K vitaminieri ile demir, potasyum, magnezyum, kalsiyum, kükürt ve fosfor mineralleri açısından zengin bir besindir. Maydanoz sade veya salatalarda yenir. Ayrıca çayı yapılarak içilir.

Mine çiçeği

Gövdesi dört köşeli, sapsiz yapraklan tüylerle örtülü otsu bitkidir. Çiçekleri başak durumundadır. Renkleri eflaıun veya bazen de alacalıdır. Otsu kısmı ve kökü glikozit, ıuncn ve acı bir madde ihtiva eder. Mine çiçeği kaynunlarak günde iki defa içilir

Soğan

ambakgiller farnilyasından, yumrumsu ve yeşil yaprakları kullanılan keskin kokulu, acı bir otsu bitkidir. Bileşiminde uçucu ve sabit yağ, şekerler,

fermentler ve amino asitler vardır. A, B ve C vitaminIeri ile potasyum, magnezyum, kalsiyum, sodyum, iyot, fosfor ve kükürt mineralleri bakımından zengindir. Yemeklerde veya pişirilerek yenebileceği gibi, çiğ olarak da yenir.

Turp

Turpgiller familyasından, yaprakları karşılıklı, çiçekleri beyaz, sarı veya mor renkte ve salkım durumunda bir bitkidir. Meyvesi acımsı ve etlidir. Beyaz turp, kırmızıturp, karaturp, yabanturpu, bayırturpu gibi türleri vardır. İçeriğinde C vitamini, kükürt ve iyot vardır. İçeriğinde C vitamini, kükürt, iyoı, Bl, B2 vitaminIeri ile çeşitli mineraller vardır. Turp salatalarda veya sade olarak yenir.

Zerdeçal

encefilgiller familyasından, yaprakları sivri uçlu çok yıllık bir bitkidir. Safranı andıran boyalı bir madde çıkarılır. Baharat olarak kullanılır. Meyvesi kurutulup kaynatılarak veya baharat olarak kullanılır.