Osteosarkom

Osteosarkom kemik yapan kötü huylu mezenkimal bir tümördür. Miyelom ve lenfama haricinde kemiğin en sık görülen primer kötü huylu tümörüdür ve primer kemik kanserlerinin yaklaşık %20'sini oluşturur; Amerika Birleşik Devletleri'nde her yıl yaklaşık 2000'den biraz fazla vaka tanı almaktadır.

Osteosarkomla tüm yaş gruplarında görülebilirler ancak hastaların %7S'i 20 yaşından gençtir, ikinci bir zirve genellikle Paget hastalığı, kemik infarktsan ve önceki radyoterapi ile birlikte yaşlılarda görülür. Erkeklerde kadınlara göre daha sık görülür (1,6: i). Her ne kadar her hangi bir kemik tutulabilirse de, %60'1 diz çevresinde, % 15'i kalça çevresinde, % 1ü'u omuzda, %8'i de çenede olmak üzere, tümörlerin çoğu ekstremite uzun kemiklerinin metafizlerinde gelişir. Kemikte tutulurnun yeri (örneğin medüller ya da kortikal), farklanma derecesi, tek ya da çoklu olmaları, altta yatan hastalık ve histolojik türlere göre pek çok osteosarkom tipi belirlenmiştir; en sık görülen osteosarkom tipi primer, tek, intramedüller ve kötü diferansiye olup, bol kemik matriksi oluşturur.

Morfoloji

Çıplak gözle, osteosarkomlar pütürlü, sıklıkla kanama ve kistik dejenerasyon gösteren gribeyaz tümörlerdir. Tümörler çoğu kez çevrelerindeki korteksi yıkar ve yumuşak doku kitleleri oluştururlar. Medüller kanal boyunca yaygın infiltrasyon yaparak kemik iliğinin yerine . geçerler ancak nadiren epifiz plağını aşar ya da akı em boşluğuna ilerlerler. Tümör hücrelerinin şekil ve büyüklükleri değişkendir ve sıklıkla büyük hiper kromatik çekirdekleri vardır; bizar tümör hücreleri ve mitoz sıktır. Malign hücreler tarafından mineralize ya da mineralize olmayan kemik (osteoid) yapılması osteosarkom tanısı için temeldir. (Şekil 2198). Neoplastik kemik tipik olarak kaba ve düzensizdir ancak geniş tabakalar halinde de üretilebilir. Değişik oranlarda fibröz doku ve kıkırdak da görülebilir. Malign kıkırdak çok olduğunda tümör kondroblastik osteosarkom olarak adlandırılır. Vasküler invazyon ve spontan tümör nekrozu sıktır.

Patogenez

Çok sayıda genetik mutasyon osteosarkom gelişimi ile yakından ilişkilidir. Özellikle RE geni mutasyonları sporadik tümörlerin %60 ila %70'inde bulunur ve (RB geninde germ hücresi mutasyonlarına bağlı) herediter retinoblastomlu bireylerde osteosarkom gelişme riski bin kat daha fazladır. Ayrıı zamanda, spontan osteosarkomlar, p53, siklinler, siklinbağımlı kinazlar ve kinaz inhibitörleri gibi hücre döngüsünü kontrol eden genlerde de sıklıkla mutasyonlar gösterirler. Osteosarkomlasın çoğunluğu kemik gelişiminin en fazla olduğu yerlerde ortaya çıkar.

Klinik Bulgular

Osteosarkomlar tipik olarak hızla büyüyen ağrılı kitleler olarak ortaya çıkarlarsa da bazen ilk bulgu bir patolojik kınk olabilir. Radyogramlar genellikle büyük, yıkıcı, sınırları net seçilerneyen, karışık litikblastik bir kitle gösterir. Tümör sıklıkla korteksi delip periostu kaldım ve reaktif kemik üretimine neden olur . Röntgen filminde korteks ve kalkmış periost arasında bir üçgen gölge (Codman üçgen i) osteosarkomlar için tipiktir.

Osteosarkomlar tipik olarak hematojen yayılırlar; tanı anında hastaların yaklaşık %10 ila %20'sinde akciğer metastazları gösterilebilir. Agressif davranışina rağmen, günümüzde kemoterapi ve ekstremite koruyucu tedavi ile yapılan standart tedavi %60 ila %70 oranında uzun süreli sağkalım sağlar. Sekonder osteosarkomlar primer osteosarkomlara göre daha ileri bir yaş grubunda ortaya çıkarlar. En sık Paget hastalığı ya da eski radyoterapi zemininde gelişirler. İkincil osteosarkomlar tedaviye iyi yanıt vermeyen çok agressif tümörlerdir.