Osteopetrozis

Osteopetrozis azalmış osteoklasta bağlı kemik yıkımı ve buna bağlı bozuk kemik modellenmesi ile karakterli nadir genetik hastalıklar grubudur. Tutulan kemik çıplak gözle yoğun ve taş gibi göründüğünden osteopetrozis (sözlük karşılığı "taş kemik") uygun bir isimdir. Hiç beklenmedik şekilde kemik yapısal olarak yetersizdir ve tebeşir kadar kolay kındır.

Klinik bulgular ve kalıtım şekilleriyle ayırt edilen dört tipi vardır. Kemik rezorpsiyonu proteinli kemik matriksinin osteoklast kökenli enzimatik yıkılması ile sağlanır. Ancak matriks yıkılmadan önce dekalsifiye edilmelidir. Dekalsifikasyon osteoklastlann kemik yüzeyine sıkıca yapışıp (Howship lakünleri denen yerlerde) sızmalan önlemek için kenarları izole etmeleri ile sağlanır. Bu sayede osteoklast ile kemik yüzeyi arasındaki ekstrasellüler aralık bir ikincil lizozoma eşdeğer hale gelir. Boşluk bir proton pompası ile asidifiye edilir ve inorganik hidroksiapatit matriksi çözünür, Osteoklast ayrıı zamanda bazı matriks yıkan enzimler de salar; yıkım sürecinde matriks içinde (büyük ölçüde osteoblastlar tarafından) yerleştirilmiş çeşitli mediatörler serbest kalarak aktifleşirler. Vakaların çoğunda osteoklast fonksiyon bozukluğunun doğası tam olarak bilinmemektedir. Yine de varyantlardan birinde vardır; bu enzim osteoklastın hidrojen iyonu salgılamasını, dolayısı ile de rezorbsiyon sahasının asidifıkasyonunu sağladığından, eksikliği patolojik olarak hastalık gelişimi açısından çok anlamlıdır. Böylece, bu hastalarda kemik modellenme bozukluğu doğrudan azalmış kemik demineralizasyonu ile ilişkilidir. Kınkların yanı sıra, osteopetrozisti hastalarda sıklıkla kraniyal sinir problemleri (çevre kemiklerin kompresyonu sonucu) ve tekrarlayan infeksiyonlar görülür.

Bu sonuncusu kemik iliği mesafesinin azalması sonucu yetersiz hematopoeze bağlıdır. Hatta, osteopetrozisti hastalarda sıklıkla yaygın ekstramedüller hematopoeze bağlı olarak dikkat çekici hepatosplenomegali gelişir. Osteoklastlar kemik iliği kökenli monosit öncüllerden oluştuklan için, kemik iliği transplantasyonu ile alıcıların tümüyle işlevsel osteoklastlara farklılaşabilen öncüllerle donatılması mümkündür. Gerçekten de, normal öncüller sağlandığında iskelet anormalliklerinin çoğunun düzelebilir olduğu görülmektedir.