Omurlarda Yeni Kemik Oluşumları

Osteofitler: Omurlarda gelişen bir veya daha çok sayıdaki kemiksi büyümelerdir. Bu gaga şeklindeki çıkıntılara, kemik mahmuzları veya osteofit denir. Genellikle birden çok omurda, nadir olarak da tek omurda gözlenir. Osteofitler sırt ve bel omurlarında daha sık görülürler. Omurların birbirine sürtünmesiyle başlayan aşınma ve kemik artışı en çok L 34 ve L45 eklemlerinde oluşur.

Disklerde su kaybı ve yıpranmayla başlayan süreç disk hastalığı ile son bulur. Yaşlanmayla beraber diskin fonksiyonel özelliklerini yitirmeye başlaması, omurganın hareket birimini bozar. Kaslar, bağlar, eklemler ve kemik yapı olumsuz etkilenir. Bu aşamadan sonra, omurlarda yeni kemik oluşumları adım adım gerçekleşmeye başlar.

• Disklerde deformasyon başlar.

• Tetik bir olayla beraber disk fıtığı oluşur.

• Disklerin su kaybetmesiyle beraber omur gövdeleri birbirine iyice yaklaşırlar.

• Omurganın uzun bağları gevşer ve omurganın kontrolü güçleşir.

• Ön tarafta iyice daralan eklem mesafesi, arkadaki faset eklemlerin de zorlanmasına ve yapısının bozulmasına yol açar.

• Omurga üzerine binen yükler, komşu omur gövdelerini birbirine değecek duroma getirir. Omurların birbirine sürtünmesiyle kemik zarları zedelenir. Oluşan periost reaksiyonu, yeni kemik yapımını sağlayan osteoblastik aktiviteyi uyarır. Böylece vücudun bu bölgesinde normal olmayan yeni kemik oluşumlarına (subperiostal) zemin hazırlanır. Kemik gagaları omur gövdesinden dışarıya doğru önyarı yönde büyürler. Disk dejenerasyon, nu bu türden kemik değişimleriyle hızlanarak sürer. Omurlarda gaga şeklindeki kemik çıkıntıları bazen o kadar büyürler ki neredeyse'fiirbirlerine değerler.

Gerçekte, bu kemik oluşumları yani osteofitler; vücudun o bölgesinde bozulan stabilizeyi yeniden sağlamak için omurganın kendini güçlendirme girişimidir. Osteofit oluşturmada amaç eklem yüzeyini genişleterek birim yüzeye düşen yükü azaltmaktır. Ancak diğer taraftan da omurganın yapısını bozarlar. Dolayısıyla omurgada sanki kontrol artmış gibi görünse de hareketlilik azalmıştır. Bu devreye 'stabilizasyon fazı' denir. Esas sorun, bozulan fonksiyonel yapı ve kemik büyümelerinin sinirler ve çeşitli diğer yapılar üzerine yapabileceği baskıdır. Ancak her zaman bir belirti görülmeyebilir. Dejeneratif disk hastalığının bir sonucu olarak ortaya çıkan kemik mahmuzları bir dereceye kadar osteoartritte benzerlik gösterirler. Çünkü omurganın arka eklemlerinin yıpranması demek olan osteoartritte de birinci belirti bel ağrısıdır.