Nekroyizan Enterokolit

Nekrotizan enterakolit (NEK) en sık prematüre bebeklerde görülür, insidansı gebelik haftasıyla ters orantılıdır. Çok düşük doğum ağırlıklı «1500 gr) bebeklerin yaklaşık onda birinde görülmektedir. NEK'in nedeni konusunda farlı görüşler olsa da, multifaktöryel olduğu bilinmektedir.Hastalarda intestinal ıskamı mutlaka vardır; bu ıskamı genel hipoperfüzyona bağlı olabilir veya beyin gibi vital Ofganlara oksijen taşınınasını arttırmak için barsallara olan kan akımının selektif olarak azalmasıyla ortaya çıkabilir. Diğer etkenler arasında barsakta bakteriyel kolonizasyon ve harmama ile beslenme sayılabilir ki bunların her ikisi de immatür barsakta mukozal hasan arttırmaktadır.

İnce veya kalın barsağın herhangi bir kısmı etkilenebilirse de, NEK tipik olarak terminal ileum, çekum ve çıkan kolonu tutar. Etkilenen barsak segmenti genişlemiş, kolay zedelenebilir halde ve konjesyonludur veya gangrene gitmiş olabilir. İntestinal perforasyon ve peritonit görülebilir. mikroskobik olarak mukozal veya transmural koagulatif nekroz, ülserasyon, bakteriyel kolonizasyon ve submukozada hava bülleri NEK'te görülen bulgulardır. Akut dönemden hemen sorara dokuda granülasyon dokusu ve fibrozis gibi tamir aşamasına ait değişiklikler saptanabilir.

Klinik seyir genellikle tipiktir; kanlı gayta ile başlar,abdominal distansiyon ve dolaşım kollapsı ortaya çıkar. Karnı grafiklerinde sıklıkla barsak duvarında gaz (pnömatozis intestinalis) görülür. Erken tam konduğu zaman NEK genellikle konservatif olarak tedavi edilebilir, ancak %20'den %60'lara kadar varan birçok vakada cerrahi girişim ve nekrotik barsak segmentinin rezeksiyonu gerekir. NEK'li hastalarda perinatal mortalite oldukça yüksektir,yaşayanlarda ise iyileşme aşamasındaki fibrozise bağlı NEK sonrası striktürler ortaya çıkar.