Nefrotik Sendrom Tedavisi
Nefrotik Sendrom Tedavisi : Böbreklerde ortaya çıkan nefrotik sendromun başlıca özellikleri şunlardır: 1) Yaygın ödem; 2) idrarda yüksek miktarda protein bulunması (günde 3 gr‘den çok protein atılması); 3) kanda albümin düzeyinin azalması; 4) kanda kolesterol, fosfolipit ve trigliserit düzeylerinin artması.
Nefrotik sendroma yol açan böbrek hastalıkları dört ana grupta toplanabilir:
1) Glomerülonefritler.
2) Glomerül-leri tutan genel hastalıklar.
3) Böbrek toplardamarlarında basmç artması.
4) Birincil nefrozlar.
Kronik glomerülonefritler bazen nefrotik dönemden geçebilir ve aylar ya da yıllar geçtikten sonra üremi ile son-lanabilir. Subakut glomerülonefritte de nefrotik bir dönem bulunabilir.
Glomerülleri tutan genel hastalıklardan biri amiloidozdur. Ailevi Akdeniz ateşi ve yaygm (multipl) miyelomda ortaya çıkan ikincil amiloidoz sonucu nefrotik sendrom gelişebilir. Bu olgularda böbrekten iğne biyopsisi, karın derialtı biyopsisi ya da düzbağırsak (rektum) mukoza biyopsisi yardımıyla amiloidoz tanısı konabilir .
Amiloidoza bağlı nefrotik sendromda yüksek tansiyon ve idrarda kan yoktur. Kan diyalizi ve böbrek nakli, seçilen tedavi yöntemleridir.Şeker hastalığının en önemli komplikasyonlanndan biri de glomerüllerde oluşturduğu bozukluktur. Bu hastalık sırasında glomerüllerde glikoproteinin birikmesi sonucu nefrotik sendrom gelişir. Özgün bir tedavisi yoktur.Eritemli (kızartılı) lupus hastalığında glomerülonefrit tipinde böbrek lez-yonu gelişebilir. Hastalığın böbreklerde yol açtığı komplikasyon nefrotik sendrom döneminden geçtikten sonra üremi (kanda üre yükselmesi) dönemi başlar.
Aynca poliarteritis nodosa enfeksiyon hastalıklarından sıtma, hepatit B ve frengi, kötü huylu hastalıklardan lenfom ve karsinomlar nefrotik sendrom oluşturabilirler.
İlaçların ve alerjenlerin yol açtığı genel hastalıklar da glomerülleri etkileyerek nefrotik sendrom nedeni olabilir.Böbrek toplardamarında pıhtı olu-Şumu, triküspid kapak yetmezliğiyle birlikte konjestif kalp yetmezliği, böbrek toplardamarında basmç artışına neden olarak nefrotik sendroma yol açar.
Birincil nefrozlar hiçbir nedene bağlı olmayan ya da nedeni bilinmeyen nefrotik sendromlardır. Başlıca üç biçimi vardır: 1) En az lezyonlu glo-merütonefrit (lipoİt nefrotik sendrom). 2) Zar gelişimiyle seyreden (membra-nöz) glomerülonefrit. 3) Zar gelişimi ve doku artışıyla seyreden membra-noproliferatif glomerülonefrit.Erişkinlerde olguların yüzde 20‘sini oluşturan lipoit tipte, glomerülde (kılcal damar yumağı) ancak elektron mik-roskopuyla saptanabilen lezyonlar görülür. Taban zarı şişer, epitel hücrelerinin parmaksı uzantıları düzensiz bir görünüm alır. Böbreklerin işlevi bozulmamıştır ve kortizon grubu ilaçlara iyi yanıt verir.
Membranöz glomerülonefrit olguların yüzde 25-30′unda görülür. Biyopsiyle alınan, doku örneği mikroskopla incelendiğinde glomerüllerdeki kılcal damarların duvarlarının kalınlaş-tığı ve epitel hücrelerinin şiştiği görülür. Taban zanyla epitel hücreleri arasında yalnız elektron mikroskopuyla görülebilen tanecikli birikintiler oluşur; immünflüoresan mikroskopunda bunların immünglobülinler ile komple-manın bileşimiyle oluştuğu görülür.
Elektron mikroskopunda incelenen örnekte taban zarının uzantıları saptanır. Taban zan zamanla incelir, glomerül-lerde bağdokusu gelişir. Bu tip nefrotik sendromun tedavisi yoktur, 8-10 yıl içinde böbrek yetmezliği gelişir. Membranoproliferatif glomerülonefrit nefrotik sendrom olgularının yüzde 5′inde görülür; glomerüllerdeki kılcal damarların duvarları kalınlaşır, epitel hücreleri hızla çoğalır. Bu sürecin sonunda glomerülün yapısı tümüyle değişir. Bu tip nefrotik sendrom da ilaçla tedavi edilemez. Her üç tipte de glomerülün taban zarının albümine karşı geçirgenliği artar, borucuklann geri emilim yeteneği ise tümüyle kaybolmamıştır.
Nefrotik sendroma yol açan böbrek hastalıkları dört ana grupta toplanabilir:
1) Glomerülonefritler.
2) Glomerül-leri tutan genel hastalıklar.
3) Böbrek toplardamarlarında basmç artması.
4) Birincil nefrozlar.
Kronik glomerülonefritler bazen nefrotik dönemden geçebilir ve aylar ya da yıllar geçtikten sonra üremi ile son-lanabilir. Subakut glomerülonefritte de nefrotik bir dönem bulunabilir.
Glomerülleri tutan genel hastalıklardan biri amiloidozdur. Ailevi Akdeniz ateşi ve yaygm (multipl) miyelomda ortaya çıkan ikincil amiloidoz sonucu nefrotik sendrom gelişebilir. Bu olgularda böbrekten iğne biyopsisi, karın derialtı biyopsisi ya da düzbağırsak (rektum) mukoza biyopsisi yardımıyla amiloidoz tanısı konabilir .
Amiloidoza bağlı nefrotik sendromda yüksek tansiyon ve idrarda kan yoktur. Kan diyalizi ve böbrek nakli, seçilen tedavi yöntemleridir.Şeker hastalığının en önemli komplikasyonlanndan biri de glomerüllerde oluşturduğu bozukluktur. Bu hastalık sırasında glomerüllerde glikoproteinin birikmesi sonucu nefrotik sendrom gelişir. Özgün bir tedavisi yoktur.Eritemli (kızartılı) lupus hastalığında glomerülonefrit tipinde böbrek lez-yonu gelişebilir. Hastalığın böbreklerde yol açtığı komplikasyon nefrotik sendrom döneminden geçtikten sonra üremi (kanda üre yükselmesi) dönemi başlar.
Aynca poliarteritis nodosa enfeksiyon hastalıklarından sıtma, hepatit B ve frengi, kötü huylu hastalıklardan lenfom ve karsinomlar nefrotik sendrom oluşturabilirler.
İlaçların ve alerjenlerin yol açtığı genel hastalıklar da glomerülleri etkileyerek nefrotik sendrom nedeni olabilir.Böbrek toplardamarında pıhtı olu-Şumu, triküspid kapak yetmezliğiyle birlikte konjestif kalp yetmezliği, böbrek toplardamarında basmç artışına neden olarak nefrotik sendroma yol açar.
Birincil nefrozlar hiçbir nedene bağlı olmayan ya da nedeni bilinmeyen nefrotik sendromlardır. Başlıca üç biçimi vardır: 1) En az lezyonlu glo-merütonefrit (lipoİt nefrotik sendrom). 2) Zar gelişimiyle seyreden (membra-nöz) glomerülonefrit. 3) Zar gelişimi ve doku artışıyla seyreden membra-noproliferatif glomerülonefrit.Erişkinlerde olguların yüzde 20‘sini oluşturan lipoit tipte, glomerülde (kılcal damar yumağı) ancak elektron mik-roskopuyla saptanabilen lezyonlar görülür. Taban zarı şişer, epitel hücrelerinin parmaksı uzantıları düzensiz bir görünüm alır. Böbreklerin işlevi bozulmamıştır ve kortizon grubu ilaçlara iyi yanıt verir.
Membranöz glomerülonefrit olguların yüzde 25-30′unda görülür. Biyopsiyle alınan, doku örneği mikroskopla incelendiğinde glomerüllerdeki kılcal damarların duvarlarının kalınlaş-tığı ve epitel hücrelerinin şiştiği görülür. Taban zanyla epitel hücreleri arasında yalnız elektron mikroskopuyla görülebilen tanecikli birikintiler oluşur; immünflüoresan mikroskopunda bunların immünglobülinler ile komple-manın bileşimiyle oluştuğu görülür.
Elektron mikroskopunda incelenen örnekte taban zarının uzantıları saptanır. Taban zan zamanla incelir, glomerül-lerde bağdokusu gelişir. Bu tip nefrotik sendromun tedavisi yoktur, 8-10 yıl içinde böbrek yetmezliği gelişir. Membranoproliferatif glomerülonefrit nefrotik sendrom olgularının yüzde 5′inde görülür; glomerüllerdeki kılcal damarların duvarları kalınlaşır, epitel hücreleri hızla çoğalır. Bu sürecin sonunda glomerülün yapısı tümüyle değişir. Bu tip nefrotik sendrom da ilaçla tedavi edilemez. Her üç tipte de glomerülün taban zarının albümine karşı geçirgenliği artar, borucuklann geri emilim yeteneği ise tümüyle kaybolmamıştır.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
