Kas Hastalıklarında Tanı Yöntemleri
Kas Hastalıklarında Tanı Yöntemleri : Primer kas hastalıkları özellikle ön boynuz hastalıkları ve motor polinöropatilerle karışabilir. Fasikülasyonlarm varlığı birinci, az bile olsa duyu kusurlarının varlığı, yaygın refleks kaybı ikinci hastalığı telkin edecektir. Klinik kriterlerin bir ayırıma imkan vermediği durumlarda EMG ve kas biyopsisi incelemelerine başvurulur (Şekil 82, 83). Ayrıca enzimler de bu konuda yardımcı olabilir. Elektromi- yografi nöromüsküler hastalıkların tanısında büyük bir yardımcıdır Miyojen ve nörojen kaa atrofilerl klinik yönden benzerlik gösterebilmelerine karşılık EMG’de tamamen farklı bulgular verirler. Nörojen kas hastalıklarında denervasyon potansiyelleri ile birlikte motor ünite sayısında azalma, sağlam kalanların süre ve amplitüdünde artma bulunur. Buna ek olarak periferik nöropatilerde sinir ileti hızında azalma bulunabilir. Miyojen kas hastalıklarında ise motor ünite sayısı azalmamış, fakat süre ve amplitüdleri düşmüştür.
Küçük ve polifa- zik potansiyeller (distrofik potansiyel) bulunur. Sinir ileti hızı normaldir. Polimiyozitte distrofik bir paternin yanı sıra fibrilasyonlar ve psödomiyotonik boşalımlar bulunur. Miyotonide yüksek frekanslı mi- yotonik patlamalar vardır (Şekil 81). Miyastenide repetitiv stimülas- yonla kas cevaplarının amplitüdünde düşme, miyastenik sendromda ise bunun tersi görülür. Kısaca elektromiyografi nörojen ve miyojen kas zaafını ayırt etmekle kalmayıp bazen miyopatinin cinsinin tayininde de yararlı olabilir.Kas biyopsisi ve kasın histopatolojik incelemesi yine değerli ve sık sık başvurulan bir tanı yöntemidir. Kas distrofilerinde histopatolojik olarak kas lifinde nekroz, dejenerasyon ve rejenerasyon, santral nüve, kas liflerinin çaplarında değişiklik, bağ dokusu artışı vardır
Polimiyozitte bunlara, ek olarak hücre infiltrasyonu bulunur (Şekil 78). Miyotonide bazı özel histopatolojik bulgular (sar- koplazmik mass, ringbinden) saptanır. Periyodik paraliziler ve glü- kojen depo hastalıklarında vakuoller vardır. Konjenital miyopatile- rin tanısında ise elektron mikroskopu ve histoşimiden yararlanılır.Biyoşimik anomaliler de miyopatilerin tanısında yardımcı olur. Miyopatilerin çoğunluğunda kreatinüri artmıştır, bir kısmında, ami- noasidüri vardır. Fakat bu bulgular spesifik olmaktan uzaktır. Yakın yıllarda enzimlerdeki artış dikkati çekmiş ve kas hastalıklarında rutin bir muayene yöntemi olmuştur. Enzimler (kreatin fosfokinaz, al- dolaz, LDH vb.) en çok Duchenne tipi distrofilerde artıyor.
Hastalığın preklinik devresinde çok defa artmış bulunabilir ve böylece değerli bir diyagnostik test olarak kullanılır. Diğer tip distrofilerde enzim fazlalığı daha hafif derecededir ve erken devrededir. Nörojen kas atrofilerinde de enzimlerin hafif derecelerde artması ender olmayarak görülür. Hastalık ilerledikçe azalır. Akut polimiyozit vakalarında da enzimler artmıştır. Tedaviye iyi bir cevap bunun düşüşü ile beraber gider. Tirotoksik, karsinomatöz ve konjenital miyopatilerde enzim yükselmemiştir.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
