Boyun Tümörü
Boyun Tümörü : Baş boyun kanserli hastanın değerlendirilmesinde ilk önemli basamak tam bir anamnez ve fizik muayenedir. Hekim, hasta hikayesindeki predispozan faktör olabilecek alkol ve sigara alışkanlığıyla organik hastalıkları ve ailedeki kanserleri kaydetmelidir. Hastanın sosyal hayatı, etnik grubu ve ekonomik durumu araştırılmalı ve tedavi planlamasında bunlar dikkate alınmalıdır.Baş boyun kanserlerinin %90 nında inspeksiyon, palpasyon ve biyopsiyi içeren basit muayeneyle tanı konulabilir. Hekim bu bölgenin anatomisini ve muayenede kullanılan aletleri bilmelidir.
Baş boyun inspeksiyonu sistematik olarak yapılmalıdır. Hekim asimetri, renk değişikliği, anormal yeni teşekkül araştırmalıdır. Sesdeki değişikliğe ve nefesin kokusuna dikkat edilmelidir. Tanı bir his muayenişiyle nervus facialis ile çiğneme fonksiyonu kontrolü sinir invazyonları için en iyi bilgiyi verir.Ağız içi muayenesinde dişlerin durumu, tükrük bezi ağızları ve mukozalar kontrol edilir. Periodontal iltihablar, lökoplakiler ve Ulserasyonlar kaydedilmelidir. Erythroplasia (kabarık kırmızı lezyonlar) prekanseröz bir mukoza durumu olup özel dikkat ister. Nazofarenks ve hipofarenks larenks aynasıyla muayene edilmelidir. Hekim bu aletin kullanılmasını öğrenmeli ve üç kör alanı, nazofarenk, dil kökü ve piriform sinusları muayene edebilmelidir. Larenks aynası doğal olarak çorda vocalis‘lerin muayenesinde de kullanılacaktır.
Palpasyon boyundaki üçgenlerin tam değerlendirilmesiyle başlar. Hissedilen herhangi bir kitlenin kıvamı, büyüklüğü, hareketliliği, sayısı ve hassasiyeti dikkatle araştırılıp kaydedilmelidir. Ağız tabanı ve dilin iki elle muayenesi inspeksiyonda görülmeyen lezyonların ortaya konulmasını sağlar. Bu teknik aynı zamanda ağız içi ve farenks tümörlerinin büyüklüklerini ve yaygınlıklarını tayin etmeye yarar. Damak, dil kökü ve pilica tonsillaris‘lerin palpasyonundan önce, kusma refleksini kaldırmak için, topik anestezik ajanlarla uyuşturulması iyi olur.Diğer yardımcı tanı yöntemleri ancak fizik muayene bulgularını tamamlamak üzere kullanılır. Bunlar direk laringoskopi, nazofarengoskopi, fıberoptik endoskopi röntgen muayeneleri arteriografi baryumlu muayeneler, laminografi, nükleer scan ve bilgisayarlı tomografilerdir.
Şüpheli alanların herbirinden biyopsi yapılmalıdır. Hangi metod (insizyonel, eksizyonel veya iğne veya punch) kullanılarsa kullanılsın patologa tetkik için yeterli doku parçası gönderilmelidir. Genelde makroskopik normal ve anormal doku sınırından alınacak doku parçası tercih edilir. Açıkça nekrotik olan alandan biyopsi yapmaktan kaçınmalıdır.Lökoplakilerin prekanseröz olduğu tartışmalıdır ve böyle bir durumla karşılaşınca hekim nereden biyopsi yapacağını ve bilhassa biyopsi endikasyonu olup olmadığını bilmelidir. Ağız içi uygun sıvı ile yıkanıp alınan örnek santrifüje edildikten sonra Papanicolau metoduyla boyanıp muayene edilebilir. Bu sitolojik yöntem uygulamaları karar vermekte yardımcı olabilir. Bununla beraber bu yöntemle kesin lokalizasyon yapmak mümkün olmadığından, daha sıkı bir muayane ve biyopsi gerekir.
Ağız mukozasına topik toluidine mavisi tatbikiyle displazik veya neoplastik alanların normal mukozadan ayrılması mümkün olabilir. Bu teknik tümörlerde eksizyon sınırını tayinde travmatik veya iltihabi lezyonların kanserden ayrılmasında ve büyük tümörlerde satellitlerin ve ikinci primer oluşumların tesbitinde kullanılmıştır. Bu teknik güvenilir olmasına karşın yalnız mukoza lezyonlarında yarar sağlamaktadır.|Hangi tip tedavinin uygulanacağına karar vermekte biyopsi ve diğer özel muayene sonuçları yardımcı olacaktır.Baş boyun kanserlerinin tanı ve uygun tedavisi ekip çalışmasını gerektirir. Bu, en iyisi hastaya göre cerrah, patolog, kulak boğaz burun uzmanı, plastik cerrah, psikiyatrist ve konuşma uzmanlarıyla sağlanır. Hastaya uygun yaklaşım önemlidir. Hasta tüm ele alınır ve yalnız bir fizik bozukluk göz önüne alınarak tedavi yapılmaz. Her tür tedavide dişler, beslenme durumu ve konuşma dikkate alınmalıdır. Hasta, nükslerin, ikinci primer odakların ortaya çıkarılması ve tadavi sekelleri açısından hayat boyu kontrol gereklidir.
Baş boyun inspeksiyonu sistematik olarak yapılmalıdır. Hekim asimetri, renk değişikliği, anormal yeni teşekkül araştırmalıdır. Sesdeki değişikliğe ve nefesin kokusuna dikkat edilmelidir. Tanı bir his muayenişiyle nervus facialis ile çiğneme fonksiyonu kontrolü sinir invazyonları için en iyi bilgiyi verir.Ağız içi muayenesinde dişlerin durumu, tükrük bezi ağızları ve mukozalar kontrol edilir. Periodontal iltihablar, lökoplakiler ve Ulserasyonlar kaydedilmelidir. Erythroplasia (kabarık kırmızı lezyonlar) prekanseröz bir mukoza durumu olup özel dikkat ister. Nazofarenks ve hipofarenks larenks aynasıyla muayene edilmelidir. Hekim bu aletin kullanılmasını öğrenmeli ve üç kör alanı, nazofarenk, dil kökü ve piriform sinusları muayene edebilmelidir. Larenks aynası doğal olarak çorda vocalis‘lerin muayenesinde de kullanılacaktır.
Palpasyon boyundaki üçgenlerin tam değerlendirilmesiyle başlar. Hissedilen herhangi bir kitlenin kıvamı, büyüklüğü, hareketliliği, sayısı ve hassasiyeti dikkatle araştırılıp kaydedilmelidir. Ağız tabanı ve dilin iki elle muayenesi inspeksiyonda görülmeyen lezyonların ortaya konulmasını sağlar. Bu teknik aynı zamanda ağız içi ve farenks tümörlerinin büyüklüklerini ve yaygınlıklarını tayin etmeye yarar. Damak, dil kökü ve pilica tonsillaris‘lerin palpasyonundan önce, kusma refleksini kaldırmak için, topik anestezik ajanlarla uyuşturulması iyi olur.Diğer yardımcı tanı yöntemleri ancak fizik muayene bulgularını tamamlamak üzere kullanılır. Bunlar direk laringoskopi, nazofarengoskopi, fıberoptik endoskopi röntgen muayeneleri arteriografi baryumlu muayeneler, laminografi, nükleer scan ve bilgisayarlı tomografilerdir.
Şüpheli alanların herbirinden biyopsi yapılmalıdır. Hangi metod (insizyonel, eksizyonel veya iğne veya punch) kullanılarsa kullanılsın patologa tetkik için yeterli doku parçası gönderilmelidir. Genelde makroskopik normal ve anormal doku sınırından alınacak doku parçası tercih edilir. Açıkça nekrotik olan alandan biyopsi yapmaktan kaçınmalıdır.Lökoplakilerin prekanseröz olduğu tartışmalıdır ve böyle bir durumla karşılaşınca hekim nereden biyopsi yapacağını ve bilhassa biyopsi endikasyonu olup olmadığını bilmelidir. Ağız içi uygun sıvı ile yıkanıp alınan örnek santrifüje edildikten sonra Papanicolau metoduyla boyanıp muayene edilebilir. Bu sitolojik yöntem uygulamaları karar vermekte yardımcı olabilir. Bununla beraber bu yöntemle kesin lokalizasyon yapmak mümkün olmadığından, daha sıkı bir muayane ve biyopsi gerekir.
Ağız mukozasına topik toluidine mavisi tatbikiyle displazik veya neoplastik alanların normal mukozadan ayrılması mümkün olabilir. Bu teknik tümörlerde eksizyon sınırını tayinde travmatik veya iltihabi lezyonların kanserden ayrılmasında ve büyük tümörlerde satellitlerin ve ikinci primer oluşumların tesbitinde kullanılmıştır. Bu teknik güvenilir olmasına karşın yalnız mukoza lezyonlarında yarar sağlamaktadır.|Hangi tip tedavinin uygulanacağına karar vermekte biyopsi ve diğer özel muayene sonuçları yardımcı olacaktır.Baş boyun kanserlerinin tanı ve uygun tedavisi ekip çalışmasını gerektirir. Bu, en iyisi hastaya göre cerrah, patolog, kulak boğaz burun uzmanı, plastik cerrah, psikiyatrist ve konuşma uzmanlarıyla sağlanır. Hastaya uygun yaklaşım önemlidir. Hasta tüm ele alınır ve yalnız bir fizik bozukluk göz önüne alınarak tedavi yapılmaz. Her tür tedavide dişler, beslenme durumu ve konuşma dikkate alınmalıdır. Hasta, nükslerin, ikinci primer odakların ortaya çıkarılması ve tadavi sekelleri açısından hayat boyu kontrol gereklidir.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
