Şeytanların Ve Cinlerin Kahrı İçin Name-i Peygamberi

Bismillâhirrahmânirrahıym.

Hazâ kitâbün min muhammedin rasûli rabbil âlemiyn. İlâ men tarakad dâra minel ummâri vez züvvâri ves sâlihıyne illâ târikin yatruku bi hayrin yâ rahmânü emmâ ba'dü;

fe inne lenâ ve leküm fil hakkı siaten fe in tekü âşikan mûlian ev fâciran muktehımen ev râıyen hakkan mübtılen hazâ kitâbüllâhi yentıku aleynâ ve aleyküm

bil hakkı innâ künnâ nestensihu mâ küntüm ta'melûne ve rusülünâ yektübûne mâ küntüm temkürûne ütrukû sahibe kitabî hazâ ventalikû ilâ abedetil asnâmi ve ilâ men yez'umü enne meallâhi ilahen âhara lâ ilahe illâ hüve küllü şey'in hâlikün illâ vechehû

lehül hükmü ve ileyhi türceûne tuğlebûne hâ miym lâ tünsarûne hâ miym ayn siyn kâf. Teferraka a'dâüllâhi ve beleğat huccetüllâhi ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi fe se yekfiykehümüllâhü ve hüves semiy'ul aliym.

Fazileti:

Ebu Dücane (r.a.), Allah Resulü (s.a.v.)'nün huzuruna gelip:

"Ya Resulellah! Yatağıma yattığım zaman değirmen sesi, arı vızıltıları gibi sesler işitiyorum. Şimşek parıltısı gibi şeyler görüyorum. Başımı kaldırıp baktığımda evimin orta yerinde siyah ve uzun gölge gibi bir şeyin olduğunu görüyorum.

Yakalamak için elimi uzattığımda derisinin üzerindeki kılların kirpi kılları gibi olduğunu ve ağzından yüzüme doğru ateş parçaları attığını görüp beni yakacağını zannediyor, uyuyamıyorum, korkuyorum." dedi.

Resulü Ekrem (s.a.v.) buyurdular:

"Ey Ebu Dücâne, evinize gelen korkunç bir mahluktur. Bana bir kağıt ve kalem getiriniz."

Getirilen kağıt ve kalemi Hazreti Ali (k.v.)'ye verdi ve "Bismillah diyerek (yukarıdaki duayı) yaz." buyurdu.

Ebu Dücane (r.a.) diyor ki:

"Resulü Ekrem (s. a. v.)'in yazdırdığı bu mektubu götürüp yastığımın altına koydum ve yattım. Gece yarısı uyanmıştım. Kulağıma şöyle bir korkunç ses geldi:

- Lat ve Uzza'ya yemin ederim ki bizi yaktın. Bu mektubun sahibi hakkı için bu mektubu kaldır. Senin evine bir daha gelmeyeceğiz.

Ebu Dücane (r.a.) diyor ki:

"Sabahleyin erkenden kalkıp Resulü Ekrem (s.a.v.)'in arkasında sabah namazı kıldım. Cinlerin feryadını Resulü Ekrem (s.a.v.)'e haber verdim.

Resulü Ekrem (s.a.v.) bana şöyle buyurdu:

"Ey E bu Dücane! O mektubu kaldır. Beni hak peygamber olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki eğer o mektubu kaldırmazsan onlar kıyamete kadar azap içinde kıvranırlar.