Peygamberimizin Doğumuna Hütmeten Okunan Mevlid-i Şerif

Mevlid-i şerif okumak, okutmak ve dinlemek hakkında bazı ulemanın mühim mütalaaları bulunduğu erbabının malumu dur. Ezcümle demişlerdir ki: (Mevlid-i şerif okumak ve okutmak eğer münkerat ve menhiyat ile yani haram ve kerahetle karışık olursa, bu namaz ibadeti de olsa caiz olmaz. 0, bid'at-i seyyie olur. Yok eğer münkerat ve menhiyar gibi haram ve kerahetden hali, ihlas ve hüsnü niyete makrun olarak oku nur veya okutulursa o, bid'at-i hasene olur ki kamil insanlar için bu, bir feyz ve hayır ve hasenat kaynağı olur.

Mesela: Riyadan yani gösterişten salim olarak mevlid-i şerif oku mak ve okutmak, arasında Kur'an-ı Kerim okumak, salevat-ı şerife getirmek ve İslam adablarına uygun olarak kemaal-i hu- şü ve hudü ile dinlemek gibi ki, mevlid meclislerinde ecir ve hasenat bulunması, müşküllerin halline, elem ve kederlerin giderileceğine seseb olacağı Cenab-ı Hakkın lütfu keremin den me'muldür. Hele murakabe tarikıyle rühaniyyet-i peygamberinin o mec lisde tecelli eylediğini hissetmek, bütün hayat-ı Muhammediy yeyi kalben tasavvur ederek ve tecessüm ettirerek, rühan ve huzür-u risaletde isbat-ı vücüd edebilmek kadar dünyada bir zevk-ı manevi bulunabilir mi? Herkes ancak kendi itikadının kuvvetine, imanının kema line, kalbinin selametine. irfanının derecesine, ubGdiyyetinin mertebesine, okuyan ve dinleyenlerin iman, ed eb ve takvalarına göre bu zevki tadabilirler.

Bilmelidirler ki zevk iki türlü dür. Birisi zevk-ı ruhani ve vicdanıdir ki, Kur'an-ı Kerim, zi kir ve mevlid-i şerif meclislerinden gaye ancak bu manevi zevkı te'min etmektir. Diğeri de zevk-ı şehvani ve nefsanıdir ki bu meclislerde onun yeri yoktur. Her nerede ve ne şekilde olursa olsun, meşru olmadıkça mezmumdur.