Gece Dua Etmek

İmam Ali (a.s) bir hutbesinde muttakileri (Allah’tan çekinenleri) tanıtırken şöyle buyuruyor:

“Gece oldu mu, ayaklarına basarlar, saflar kurarlar, ibadete koyulurlar. Kur’an ayetlerini, harfleri sayılacak kadar, ağır, anlamını düşünerek okurlar; kendilerini bu suretle hüzünlere atarlar; dertlerinin devasını Kur’an’da bulurlar: Kur’an’dan teşvike, sevaba, mükâfata âit bir ayet okuyunca o sevabı elde etmeyi umarlar; gönüllerini özlemle ona verirler; sanırlar ki, o mükâfat, gözlerinin önüne gelmiş, serilmiştir. Korkutucu bir ayet geçti mi, kulaklarını ona verirler; sanırlar ki cehennemin yalımlanması, alevi yücelirken çıkardığı ses, kulaklarına gelmektedir, onu işitmededirler. Rüku ederek iki kat olmuşlardır; alınlarını, ellerini, dizlerini, ayak parmaklarını yerlere döşemişlerdir; secdeye kapanmışlardır; yüce Allah’tan, azaptan, zincirlere vurulmaktan kurtulmayı dilemeye koyulmuşlardır. Gündüzlere gelince; yumuşak huyludur onlar; bilginlerdir, iyi kişilerdir, çekinenlerdi.” [Nehc-ul Belaga, hutbe.193.]

Emir-ul Müminin Ali (a.s) Nevf-ul Bekaî’ye, gecenin vasfında şöyle buyurdular:

"Ya Nevf! Davud (a.s) gecenin bu saatinde ibadet için ayağa kalkıp da dedi ki kim bu saatte dua ederse duası kabul olur” [Nehc-ul Belaga, kısa sözler.]