Köpek

KÖPEK (kelb, dog)

Köpek, yırtıcı hayvanlardan olup evciIleştiriImiştir. Bir çok türleri vardır. Eti, derisi, tüyleri ve salyası itibariyle pis bir hayvandır. Bu sebeple gereksiz yere köpek edinmek yasaklanmıştır.

Köpek Pis Bir Hayvandır:
Nitekim Peygamber Aleyhis-Selâm: "Her kim av veya çoban yahud ziraat köpeği dışında köpek edinirse, sevabından her gün için iki kırat eksilir"."1

* "Sizden birinin yemek kabını köpek yaladığı (veya kaptan su içtiği) zaman, o yemeği (veya suyu) döksün! Sonra o kabı ilk önce toprakla olmak üzere yedi defa yıkasın! Eğer bir kabı kedi yalarsa (veya içerse) bir defâ yıkasın!"2

* "Sizden birinizin bir kabını köpek yaladığı zaman, yedi defa yıkamadıkça o kabdan abdest almasın!" buyurmuştur."3

* Ebû Hüreyre (r.a.) de: "Köpekler birikmiş (durgun) birsuya, yemeğe veya süt'e vardıkları ve ondan yeyip içtikleri zaman, sen ondan sakın yeyip içme!" demiştir."4

* "Köpek bir şeyi yediği ve içtiği zaman, ondan arta kalan şey pis olmuştur, yenilmez, içilmez ve kullanılmaz"."5

Köpeklerin Öldürülmesi: Peygamber Aleyhis-Selâm'ın Hanımlarından Meymûne (r.a.) demiştir ki: "Rasulullâh (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Cebrail Aleyhis-Selâm, bu gece bana geleceğini vaad eylemişti, fakat gelmedi". Meymûne sözüne devamla der ki: "Sonra Peygamber Aleyhis-Selâm, sedirin altında bir köpek yavrusu olduğunun farkına vardı da, emir verdi, çıkardılar. Daha sonra Rasulullâh bizzat kendisi eline su alarak orasını yıkayıp temizledi. Cebrail Aleyhis-Selâm geldiğinde: "Biz melekler, içinde köpek veya suret bulunan evlere girmeyiz" dedi. Sabah olunca Peygamber Aleyhis-Selâm, köpeklerin öldürülmesini emretti. Hattâ küçük bahçelerin (arazilerin) köpeklerinin öldürülmesini bile emrediyordu. Ancak büyük bahçe sahiplerinin köpeklerinin bırakılmasına müsâade etti."6

* Hz. Ömer'in oğlu Abdullah (İbni Ömer) de şöyle der: Peygamber Aleyhis-Selâm; av köpeği, yahud koyun veya hayvan sürüsü köpeği ve ziraat köpeği müstesna olmak üzere bütün köpeklerin öldürülmesi için emir verdi"."7 "Hattâ (başıboş dolaşan) köpekler öldürülsün! diye Medîne nahiyelerine dahi haber gönderdi."8

* "Peygamber Aleyhis-Selâm, köpeklerin öldürülmesini emir buyurur, biz de Medîne ve etrafına sökün ederek öldürmedik köpek bırakmazdık. Hattâ çöl halkından bir kadıncağızın ardından giden köpeğini bile öldürdük"."9

Siyah Köpekler Daha Çok Zararlıdır:
"Yine Peygamber Aleyhis-Selâm: "... Köpeklerden hâlis siyahını, özellikle iki gözü üstünde beyaz iki çizgi olanını öldürmenizi tavsiye ederim. Zira o daha çok zararlıdır" buyurmuştur.10

Köpek Edinmeyi Yasaklamanın Sebepleri:
Çoğu kez pislik yemesi. Pis kokulu olması. Gelip geçenlere zararlı olması. Sahibinin görmediği zamanlarda kaplardan yalaması ve içmesi gibi."11

Tıbbî Zararları:
Tabip Dr. Mahmud Nâzım Nesîmî bu konuda şöyle demektedir: "Köpek, kurt ve çakalların bağırsaklarında tenya denilen kurtçuklar yaşar, dışkı ile kurtçuk yumurtaları dışarı çıkmış olur. Köpek dili ile makadını yaladığı ve pislik yediği için, bu yumurtacıklarla ağzını pis eder. Eğer köpek bu pis ağzı ile insanoğlunun yiyecek ve içeceğini yemiş veya kabı yalamışsa, bu yumurtacıklardan oraya bırakmış olur, böylece o kabı veya o yemeği kullanan insana geçer ve midesine yerleşir, midede yumurtacıktan yavru meydana gelir, bu yavru mide ve bağırsak cidarını delerek kan veya lenf yoluyla yahud ikisinde birden yol almaya başlar, işte bu kurtçuk hangi organda durursa yavaş yavaş büyümeye ve çoğalmaya başlar, nihayet o organda su toplanmış kesecikler (tehlikeli hastalık) meydana getirir. İşte Peygamber Aleyhis-Selâm, bundan ondört asır önce nübüvvet nuru ile bu hâdiseyi haber verircesine:
"Sizden birinizin yemek veya su kabını köpek yalarsa, onu döksün, kullanmasın! Önce toprakla olmak üzere o kabı yedi defa da su ile yıkayıp temizlesin!" buyurmuştur."12 KEDİ ve KUDUZ md.de bak.

Kaynaklar:
[1]- Buhâri hars 3/66-67. zebâyıh 61119-120: Aynî S/713-15; Müslim müsâgât H. 51; E. Davud savm H. 2844, Ayrıca bak; Müsned 2/113; Hattâbî 2/141-439 [2]- Tirmizî taharet H. 91; E. Davud taharet H. 7/-72. [3]- Müsned 2/ 424; Nihâye 5/226. [4]- Nihâye 1/418; 3/125; Faik 1/302; Hattâbî 2/438. [S]- TahâvîŞerhu I. Mâcenil-Asâr 1/24. [6]-E. Davud libas H. 4157; Müsned 6/330 Ayrıca bak: Nihâye 5/7 /. [7]- Müslim müsâgât H. 46 [8]- Müslim müsâgât H. 44. [9]- E. Davud sayd H. 2846; Müslim müsâgât H. 45 Ayrıca bak: Müsned 2/116, 6/9; S. Kübrâ 6/8. [10]- Müslim müsâgât H. 47; Ayrıca bak: Müsned 3/333, 51158; Nihâye
3/223. 354. [II]- Aynî 51714. [12]- Nesîmî 2/169-171.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp