Kıl
Kıl : Üstderiden (epidermis) kaynaklanan ve bütünüyle keratinli hücrelerden oluşan ince yapı. Her kılın dibinde üstderiye doğru bir kılıf bulunur. İnce bir borucuk biçimindeki bu kılıfa kıl keseciği (folikül), kesecikten çıkan kıl bölümüne kıl sapı, kesecik içindeki bölüme ise kıl kökü denir. En derin bölümde bulunan kıl kökü küçük bir soğancık biçiminde genişler ve dermanın kan damarları ile sinir uçları bakımından zengin olan bir uzantının üstünü örter.
Buna da kıl memeciği (papilla) denir. Kıl kökünün soğancık bölümü kılın büyüme bölgesidir. Kıl sapma doğru uzayan hücreler kılın uzun eksenine koşut biçimde dizilerek uzarlar. Birbirlerine sıkıca bağlanarak bütünüyle keratinli duruma gelirler. Kılların rengini melanin topakçıklarının varlığı belirler. Melanin, melanosit adlı özel hücrelerin bireşimlediği bir pigmenttir. Melanositler kıl soğancığının çevresinde yer alır. Her bir kıl keseciğine düz kas hücrelerinden oluşmuş bir lif demeti bağlanmıştır.
Bu kas demeti ad- renerjik sinirler tarafından uyarılarak savunma tepkisi, tehlike durumu, soğuk gibi çeşitli etkenlere bağlı olarak kılların dikleşmesini sağlar. Her bir kıl keseciğine aynı zamanda bir yağ bezi bağlanmıştır. Bunun salgısı kılı yumuşak ve parlak tutar. Kıl keseciği ve ona bağlı olan yağ bezi birlikte kıl-yağbezi birimi olarak anılır.Kılların uzaması döngüsel bir biçimde gerçekleşir. Bir büyüme evresinin ardından soğancığın memecikten ayrıldığı gerileme evresi gelir. Dinlenme evresinden sonra büyümeye başlayan yeni kıl bir öncekinin dökülmesine neden olur.
Her evrenin süresi değişiktir. Örneğin saçlarda büyüme evresi yaklaşık üç yıl sürer, buna karşılık dinlenme evresi yaklaşık üç aydır. Vücudun öteki bölgelerinde büyüme evreleri aylar düzeyindedir. El ayaları ve ayak tabanları dışında bütün vücut yüzeyi kıllarla kaplıdır. Vücudun çeşitli bölgelerindeki kıllara özel adlar verilir: Saç, sakal, bıyık, kaş, kirpik, burun tüyleri, kulak tüyleri, koltukaltı ve kasık kılları gibi, ince kıllara tüy denir.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
