Kişkiş

Kişkiş "Türkiye'nin yöresel tatIarını derleyen sevgili Nevin Halıcıya" Adamın biri bir gün kadının huzuruna çıkıyor. Kadı soruyor "nedir istediğin?" Adam "karımın ağzı kokuyor kadı efendi, onu boşamak istiyorum," diyor. Kadın kocasının isteğini bildiğinden, yolda gelirken hep kişkiş yemiş. Kadı bakıyor, kontrol ediyor, kadının agzında koku falan yok. Boşamıyor karı-kocayı. Bunun üzerine adam şaşkınlıkla karısına ne yapıp edip de kadıyı kandırdıgını soruyor. Kadın "kişkiş yedim" diyor. Kişkiş sayesinde evlilikleri devam ediyor. Bu sayede bitkinin adı 'yari yardan ayırmayan' olarak da biliniyor. Bu hikayeyi Egeli bir hanımdan derleyen sevgili Nevin Halıcı'yı burada saygı ve sevgiyle anıyorum. Onun literatürümüze kazandırdığı pek çok bilgi oldu. Sayesinde yörelerimizdeki yemek adetlerini, önemli gün adetlerini ve yemekleri örgendik. Maydanozgillerden kişkiş. 30 cm'ye kadar yükselebilen, beyaz çiçekli, bir yıllık ve otsu bir bitkidir. 'Zühre tarağı', 'atkişnek otu' (Elmalı-Antalya) ve 'leylek otu' (Sandıklı-Afyon) olarak da tanınan kişkiş, çok dallı yaprakları ve ok şeklindeki çiçekleriyle oldukça albenili bir ottur aynı zamanda. Genellikle tek bir saptan çıkan, dereotuyla maydanoz arası yaprakları, pürüzlü meyveleri ve gagası vardır. Salatalara tad veren kişkiş otu sıcak ve kurak yerleri seviyor. Kışın kendini buğday tarlalarının koruması altına alıyor soğuktan, rüzgardan zarar görmesin. Özellikle Akdeniz iklimini seviyor Mart'tan itibaren çiçeklenmeye başlayan bu bitkiyi çiğ olarak yemek istiyorsanız mutlaka körpeyken toplamalısınız. Muğla bölgesinde (Bodrum, Köyceğiz) sebze olarak kullanılan kişkiş körpeyken çiğ olarak salatalara konur. Böreklik ot yığınları arasında onu incecik dallarına rastlamanız mümkündür.

Bizden ot konusunda çok farklı özellikler taşımayan Girit'te de böreklere giren kişkişin bulgurlu yemeğini yapar Egeliler. Kişkişi ister diger otlarla karıştırın, isterseniz tek başına sunun, her halükarda içine getirdiği yiyeceğin tadını değiştirecektir. O yari yardan ayırmayan, ağız kokusunu geçiren ot değil midir, tabii ki seve seve yapacaktır işini. Dioscorides'e göre kişkiş çiğ de yenir, pişirilerek de. Pliny ise kişkişi Mısır'ın yenen bitkileri arasında sayar. Ben size kişkişli börek ya da salata değil, lezzetli bir krep önereceğim, Birazcık zamanınızı alacak olsa da onu seveceğinize hiç kuşkum yok: Kişkiş/i ve Lorlu Rulo Krep 1/2 su bardağı buğday unu 1/2 su bardağı mısır unu 1 su bardağı süt 1 yumurta 1 çay kaşığı karbonat 1 çorba kaşığı zeytinyağı 1 doğranmış soğan 3 diş doğranmış sarımsak 1 demet yıkanıp doğranmış kişkiş 250 gr tatlı lor peyniri (veya beyaz peynir) tuz, karabiber bir tutam rendelenmiş muskat pişirmek için az tereyağı kreplerin üzerine serpme k için biraz rendelenmiş kaşar peyniri

Tavaya zeytinyağı, soğan ve sarmısağı koyun ve 5 dakika kadar kavurun. Tuz, karabiber, kırmızı biber ve otları ekleyip yumuşayana kadar kavurun ve ateşten alıp soğuması için bir kenara koyun. Soğuduktan sonra peynirle güzelce harmanlayın. (Lor peyniri yerine beyaz peynir kullanacaksanız otları kavururken tuz koymayın) Dilerseniz bir tutam da rendelenmiş muskat ekleyin. Büyükçe bir kapta yumurtayı ve sütü birlikte çırpın. Unu ilave edip karıştırın. Temiz bir tavaya az tereyağı koyup eritin, tava ısındığında krep hamurundan dilediğiniz büyüklükte olacak şekilde kaşıkla alıp yayın. Her iki tarafında altın renginde kızartın. Kızaran krebin içine lorlu karışımdan koyup rulo yapın ve ısıya dayanıklı bir tepsiye koyun. Aynı şekilde tüm krepleri pişirdikten sonra hepsini rulo yapın ve tepsiye dizin. Üzerlerine.az kaşar peyniri serpip önceden 170o'de ısıtılmış fırında 5 dakika ısıtın. Kaşar peynirleri eridiğinde servisini yapın. (4-6 kişilik)