Çam Yaprağı Çeşitleri

Çam Yaprağı Çeşitleri :

Kızılçam (Pinus brutia Ten.), çamgiller (Pinaceae) familyasından Doğu Akdeniz'e özgü 5-20 m. boylarında hızlı büyüyen ve ışığı seven kalın dallı bir çam türü. Sadece Türk ormancılığında değil, yabancı kaynaklarda da son dönemde Türk Çamı - Türk Kızılçamı olarak kullanımı yaygınlaşmaktadır. Akdeniz İkliminin görüldüğü Ege ve Akdeniz Bölgelerinde çok bulunurlar. Deniz seviyesinden 1000-1200 m yüksekliğe kadar ulaşabilirler.

Kuraklığa ve soğuğa dayanıklıdır.

Karaçam ,Sarı çam ve Kızıl çam genellikle biri birine çok benzerdir ve karıştırılmaktadır. Bu çam türleri ismini gövde çatlaklarının renginden alır. Birini diğerinden ayırt etmek için gövde çatlaklarının rengine bakın. Ayrıca kızıl çamın kozalakları kara çam ve sarı çam kozalaklarının iki katından daha büyüktür.

Sarıçam (Pinus sylvestris), çamgiller (Pinaceae) familyasından Avrupa'nın hemen her yerinde, Kafkaslar, Sibirya ve Kuzey Asya'da yayılış gösteren çam türü.Uygun yerlerde hızlı gelişir. Soğuk iklim ve rüzgara karşı dayanıklı, bol güneş ister. Kumlu ve killi topraklarda gelişebilir. Nisbi nemi çok düşük olan iklimlerde ve kuru topraklarda gelişemez. Kazık kökleri sayesinde fırtınalara dayanıklıdır.Türkiye'de Batı ve Doğu karadeniz'de güneye bakan yamaçlarda, Doğu Anadolu'da Sarıkamış'da, Güney Marmara, Yozgat, Sivas, Kırşehir ve güneydeki sınırını Kayseri Pınarbaşı'da yapar. Türkiye'de sarıçamların kapladığı alan 757.426 hektardır.

Yüksek rakımlar için uygundur. Kurağı sevmez.

Karaçam (Pinus nigra), çamgiller (Pinaceae) familyasından bir çam türü.

Karaçam ağaçları 35-40 m boy yapar. Yaşlı ağaçlarda gövde derin çatlaklıdır, kalın ve esmer kabukları vardır. Bu Ağaçlar bol reçineli tomurcuklar büyük, silindirik ve uçları sivri, tomurcuk pullarının kenarları kirpiklidir. Sürgün ucunda bulunan yapraklar tomurcuğa doğru yönelmiş olduğundan "çanak" görünümünde bir boşluk oluşturur. 4-8 cm uzunluğundaki iğne yapraklar koyu yeşil ve serttir.

Yumurtamsı konik görünümdeki kozalakları simetrik ve yok denecek kadar kısa saplıdır. Kozalak boyu 3 cm. civarındadır.

Karaçam ağaçları daha çok kıyı bölgelerinin yukarı kesimlerinde saf ya da karışık ormanlar kurar, hatta step bölgelerine kadar sokulur. Türkiye'de 2.527.685 hektar saf karaçam ormanı bulunmaktadır. Gövdesinin ve dallarının kalınlığı, gri ve derin çatlaklı kabuğu, iğne yapraklarının koyu yeşil rengi ile diğer çam türlerinden ayrılır. Fotosentezle de hayatta kalabildiği gibi yagmur sularından da takviye alır.

Karaçam kuraklığa ve soğuk iklim şartlarına uygundur.

Dağ çamı (Pinus mugo), çamgiller (Pinaceae) familyasından Orta ve Güney Avrupa'nın dağlık bölgelerinde yetişen bir çam türü.

5-10 m boylu piramidal bir yapıya sahiptir. Dallar çevrel olarak dizilmiştir. İğne yapraklar koyu yeşil, 3-8 cm uzunlukta ve sık dizilmiş, ucu küt, kalın, sert, düz veya tırpan biçiminde ve ikilidir. Ağaç üzerinde 5-10 yıl kadar kalır. Kozalaklar 2-6 cm uzunlukta, yumurta biçiminde, kısa saplı, tek veya 2-3 tanesi bir arada bulunur, 3. yılda olgunlaşır.

Güneşli yerleri sever, soğuk ve rüzgarlara karşı dayanıklıdır. Ancak kurak, taşlık ve kayalık yerlerde yetişenlerde odun fazla reçineli, sulak yerlerde yetişenlerde ise az reçinelidir.

Fıstık çamı (Pinus pinea), çamgiller (Pinaceae) familyasından Ege, Akdeniz sahilleri, Portekiz, İspanya, İtalya, Girit ve Türkiye'de yayılış gösteren çam türü.Toprak istekleri bakımından çok seçici olmaza da geçirgen kumlu,gevşek toprakları severler. Işık ağacı olup gençlikte hızlı büyür ve derine giden kazık kök sistemine sahiptir. Ağrılıkla 0-900 m. aralığında Başta Ege Bölgesi olmak üzere Marmara, Akdeniz bölgelerinde geniş yayılış gösterir. Rutubet isteği fazladır. Özellikle Temmuz-Ağustos aylarında su açığı olmamalıdır. Kısa süreli donlara karşı dayanıklı olmasına rağmen etkilenir. Atmosforik kirliliğe ve yeraltı sularındaki tuzlulaşmaya karşı duyarlıdır. Yangın sonrası sürgün verme kapasitesi yüksektir.

Fıstıklarının ekonomik değeri çok yüksektir. İç bölgelerde fıstık vermemektedir. İzmir bölgesi en ideal geliştiği bölgedir. Geniş gölgeler oluşturur.

Ağlayan çam (Pinus wallichiana), çamgiller (Pinaceae) familyasına ait süs bitikisi olarak değerli olan bir çam türü.

50 metreye kadar boylanabilir. Piramide benzeyen şekli ve çok kalın gövdesi vardır. Derine inen köklerinin bulunması ve yaz kış yeşil kalmasıyla tanınır. Yaprakları önceleri mavimsi parlak sarı-yeşil, sonraları kirli sarıya döner ve aşağı doğru püskül gibi sarkar.

Serin, yarı gölgeli ve nemi az yerleri sever. Toprakta fazla besin maddesi bulunmazsa da gelişimi sürdürür. Geniş bahçelerde kullanılabilen bir ağaç cinsidir. Anavatanı Himalayalardır.

Kuraklığa ve soğuğa dayanıklıdır. Son derece estetik bir ağaçtır.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp