Tacizi Şikayet Ve Yasal Başvuru

Tacizi Şikayet Ve Yasal Başvuru : Taciz polise bildirilecek yasal işlem yapılacaksa mağdur; yıkanmamalı, tuvalet yapmamalı, taciz sırasındaki giysilerini saklamalı, saçını taramamalı, makyaj yapmamalı, bir şey yiyip içmemeli ve olay yerini temizlememelidir.Cinsel taciz mağdurları yasal şikayette bulunduklarında adli muayeneye gönderilirler. Bu süreçte suçla bağlantılı olabilecek gerekli deliller toplanır. Saldırganın bırakmış olabileceği salgıları,vajinal-anal svvablar alınır, eğer ağız teması olmuşsa aynı işlemler tekrarlanır. Buna ilave olarak mağdurun saç tellerinden, cinsel bölgesindeki kıllardan da örnekler alınır. Mağdurun taciz sırasında üzerinde olan giysilerinden de deliller toplanır. Mağdur yaşadığı travmatik olayı şikayetten önce ve şikayet sırasında yakınlarına, sağlık mensuplarına, polise, avukatına, savcılığa ve mahkeme hakimlerine tekrar tekrar anlatmak zorundadır. Cinsel taciz mağdurları yasal sürecin aylarca hatta yıllarca süreceğini bilmelidirler. Travmatik yaşantılarını defalarca hatırlama, tekrar tekrar yaşantılayıp acı duyma korkusu mağdurları yasal başvuruda bulunmaktan alıkoymaktadır. Ringel (1997) çalışmasında 1994'de cinsel taciz ve tecavüz mağdurlarının sadece % 31,7'sinin olayı polise bildirdiğini belirtmiştir. Mağdurları yasal yollara başvurmaktan alıkoyan yasal süreçteki zorlukların dışında faktörler de bulunmaktadır. Bunlar utanç, mahcubiyet duyma, kendini suçlama basına konu olmaktan korkma, saldırganın daha sonra zarar vermesinden, misilleme yapmasından korkma, mahkemede kendisinin özelhayatıyla ilgili bilgilerin konuşulmasından, saldırganın suçsuz bulunmasından korkma şeklindedir. Cinsel taciz ve tecavüzde yapan değil yaşayanın damgalanması olayın gizli kalmasına neden olup, açıklamayı ve yardım almayı engelliyor.Yasal şikayette bulunma gücüne sahip olan mağdurlar süreç zorlu olsa da saldırganın yargılanması ve suçlu bulunması durumunda uğradıkları haksızlığı kanıtlayıp suçluların cezalandırılmasını sağladıklarından mutlu olmakta bu durum ruhsal iyileşme dönemini olumlu yönde etkilemektedir.

Önleme ve Öneriler:
♦ Cinsel istismarın bir cinsellik değil saldırganlık olduğu bilgisi yaygınlaştırılmalı,
♦ Kadınlara yönelik cinsiyetçi şiddetle haberdarlık programları ve karşı koyma programları yaygın olarak kullanılmalı,
♦ Cinsel tacizin daha yüksek oranda olduğu bilinen, yoksulluk, göçmenlik gibi, risk gruplarında HIV taramaları yapılmalı,
♦ Ergenlerde cinsel taciz öyküsünün önünü yol yakınken kesmek gerekir. Bu amaçla okullarda ve kamu iletişim araçları ile yaygın eğitim yapılmalı,
♦ Özellikle ergenlerde bedenini koruma ve istenmeyen cinselliklere karşı eğitim çalışmaları yapılmalı,
♦ Kendi haklarını tanıtan güven geliştirici ve eğitimler yapılmalı,
♦ Cinsiyetçi bakış ile toplumsal rolleri nedeniyle güçsüz konumda olan kadınlara şiddet ve HlV'den koruma ve tedavisindeki yeri ile ilgili cinsiyete duyarlı programlar- stratejiler geliştirilmeli,
♦ Tacize uğramış olan kişilerin kriz sonrası ve uzun dönemde başvurabileceği merkezler olmalı aynı zamanda kolay ulaşılır olmalı,
♦ Cinsel taciz problemi hakkında toplumsal duyarlılık arttırılmalı ve bu konu medya, görsel ve yazılı basında çocuklardan cinsel haz almaya karşı çıkılmalı
♦ Cinsel zorlayıcı davranışlara sistemin hızlanıp işlemesi sağlanmalı Kadın ve erkek eşitliğine kültürel önem verilmeli
Cinsel eğitim yapılmalı ve uzun süreli ilişkilerde eşler, özellikle kadınlar, ilişkilerini tek eşli olduğunu varsayımına dayanan bir cinsel eğitimin geçerli olmadığı vurgulanmalıdır
Cinsel tacizin yetkilere bildirilmesi ve sorumluların izlenmesi sağlanmalı
Çocukları, mağdurları cinsel tacizden koruyacak yasal uygulamalar desteklenmeli, güçlendirilmeli
Cinsel suç mağdurlarını ve saldırganları tedavi programları sistemli olarak düzenlenmeli, olanların sayısı arttırılmalı
HIV'li kişilerin de cinselliklerini yaşama hakkı vardır. Bu konuda eşleri için güvenli cinsel uygulamalar ve HIV pozitif olmanın travmasıyla nasıl başa çıkacakları konularında danışmanlık verilmelidir.Cinsel taciz mağdurları için başvurulabilecek yerler
Cinsel taciz mağdurlarıyla çalışırken konuyla ilgili resmi kurum- kuruluşlarla ve sivil toplum örgütleriyle bağlantı kurulması hem mağdur hem de onunla çalışan sağlıkçıların güç kazanmasına yardımcı olacaktır.Cinsel taciz mağdurlarıyla ilgili başlıca baş vurulacak yerler
Devlet hastaneleri
Sağlık ocakları
Ruh sağlığı- travma merkezleri
Polis- jandarma karakolları
Savcılıklar
Mahalli idareler
Valilik sosyal işler müdürlükleri
Sosyal hizmetler il-ilçe müdürlükleri
İllerin BARO ları (bazı illerde BARO kadın ve çocuk komisyonları bulunur, İstanbul- İzmir-Ankara-Diyarbakır)4- Kadın merkezleri, sığınma evleri

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp