İlaçsız Tedavi: Hastayla İnatlaşmamak

Evet, ilaç tedavisinin yanında ilaç dışı yaklaşımlar da bizim için çok önemli. Bu bağlamda en önemli ilk adım bunun bir hastalık olduğunu kabul etmek. Elastalara yapılabilecek en büyük haksızlıklardan bir tanesi belirtilerin bir hastalığa bağlı olduğunu kabul etmeyip hastayı suçlamak. “Yaşlandı, inatçı oldu, takıntılı oldu, onun için böyle yapıyor, insan bu kadar da unutmaz ki, herhalde dikkat çekmek için yapıyor” diye düşünmek. Alzheimer, tamamen organik kökenli bir beyin hastalığı. Bunu hiç akıldan çıkartmamak lazım.

# Alzheimer hastasına doğru yaklaşım nasıl olmalı?

Elasta yakınlarının hastaya nasıl davranacağını bilmeleri gerçekten çok önemli. Doğru yaklaşımlarla çoğu kez hırçınlığın, huzursuzluğun önüne geçmek mümkün olabiliyor ve bu amaçla ilaç kullanımına gerek kalmıyor. Burada hastayla zıtlaşmamak, inatlaşmamak gibi bazı genel prensipler var. Örneğin hasta, genelde akşama doğru der ki, “Burası benim evim değil, evime gideceğim, akşam oldu, annem bekliyor.” Hatalı davranış şekli, “Doğru, annen bekliyor, evine gitmelisin. Hadi evine götüreyim” demektir. Çünkü burada hastanın hezeyanını destekleyen bir tutum söz konusu. Bunun sakıncası, hasta birden, “Ama benim annem ölmüştü, hatta cenazede sen de vardın, sen bana yalan söylüyorsun” diyebilir ve güvenini kaybedebilir. Yapılacak ikinci hata ise, “Sen deli misin? Annen öleli otuz sene oldu. Bu evde de biz yirmi beş senedir beraber oturuyoruz. Otur yerine” diyerek zıtlaşmak. En sağlıklı yaklaşım biçimi, önce hastayı sakin bir şekilde gerçeğe döndürmeye çalışmak, bu işe yaramazsa da mümkün olduğu kadar hastanın dikkatini başka bir yöne çekmek veya kabul edilebilecek başka bir seçenek sunmak. Örneğin önce, “Bak burası senin evin. Hatta bunu da sen almıştın. Hatırlamıyor musun” tarzını denemek, olmazsa da, “Belki şu an kafan karıştı, gel istersen önce bir şeyler içelim sonra tekrar konuşuruz” yaklaşımını denemek, zıtlaşmaktan kaçınmak. Israrla eşyasının çalındığını iddia eden hastaya da, “Belki bir yere koymuşsundur, istersen birlikte bakalım” şeklinde yaklaşmak.