Boyun Eğriliği Nedenleri
Boyun Eğriliği Nedenleri : Boyun eğriliği doğumsal olabileceği gibi travma, kası etkileyen enfeksiyonlar, sinirsel etkenler, miyozit (kas iltihabı) ya da fıbromiyozit (lifli doku oluşumuyla kronik kas iltihabı) gibi nedenlere bağlı olarak edinilmiş olabilir. Bu çeşitlilik göz önünde tutularak boyun eğriliğinin ortaya çıkış nedeni belirlenmelidir.Edinilmiş boyun eğriliklerinde en sık görülen nedenlerden biri başı önde tutma alışkanlığı ve yanlış duruş biçimleridir. Ama bu durumda kalıcı boyun eğriliği değil, duruşa bağlı ve düzelebi- len boyun eğriliği ortaya çıkar. Gerçek boyun eğriliğinde ise ağnlı bir uyaran, yani kas kasılması nedeniyle boyun sürekli eğri tutulur. Bunun sonucunda boyun kaslarında bir çekilme, boyun hareketliliğinde bir azalma ve boyun omurlarının öne doğru yaptığı doğal kıvamda (lordoz) bir düzleşme olur.
Boyun omurlannı destekleyen kas ve bağlann yırtılıp kopması genellikle travmadan kaynaklanır. Örneğin hızlı giden bir aracın aniden durması sonucunda gerçekleşen kazalar, araç içindeki kişinin başını öne ya da arkaya doğru savurarak boyun kaslannın aşın gerilmesi sonucu kopmasına neden olabilir.Ağn duyumu, bütün boyun eğriliği olgulannın ortak noktasıdır. Kas gerginliğinin artmasından kaynaklanan bu ağayı yaratan çeşitli mekanizmalar vardır. Kaslann çekme durumunda kuvvet uy- guladıklan destek noktalannda, yani kaslann bağlandığı yerlerdeki dokularda ağn ve gerginlik duyulabilir.
Rahatsız bir konumun sürdürülmesi kaslann sürekli kasılı kalmasına yol açar. Bu da kaslann tutunduğu noktalarda güçlü bir çekme yaratır.Sürekli kasılı kalma (aşın kas sertleşmesi ya da spazm) sırasında duyulan ağnnın kökeninde yer alan bir başka önemli neden kasın yeterince kan alamamasıdır (iskemi). Sürekli kasılmaya bağlı olarak kasın artan iç basıncı kan damarlanna baskı yapar ve kas içinde dolaşımı engeller. Kasılmanın şiddetli olduğu durumlarda hem kas işlevleri için gerekli enerji sağlayacak biyokimyasal süreçlerde kullanılan oksijen yeterince alınamaz, hem de bu eksiklik sonucu atık ürünler içinde laktik asit oranı yükselir. Böylece kansız kalmaya (iskemi) bağlı bir kas ağnsı gelişir.İskemi ve atık ürünlerin tutulması, dokularda iltihaplanmaya yol açar. Sonuçta kaslar ile çevre dokular arasında fibroz (bağdoku artışı) oluşur. Fibrozda kas dokusunun bir bölümü bağdokusuna dönüşmektedir. Ortaya çıkan tepki kasın esnekliğini olumsuz biçimde etkilerken, kas uzunluğunun azalmasına, eklem ve kiriş hareketlerinin sınırlanmasına, kas ve kılıfında büzülmeye bağlı belirgin bir işlevsel yetersizliğe yol açar.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
