Adenomyozis Tedavi
Adenomyozis Tedavi : Adenomyozis endometrial stroma ve glandların (rahim içi dokusunun) myometriumun (rahim kas dokusunun) içinde bulunması halidir.
Hastalığın sıklığı konusunda değişik rakamlar vardır. Tanı esas olarak histerektomi materyalinde konduğu için, çeşitli nedenlerle histerektomi yapılan hasta gruplarında %5-70 sıklıkta görüldüğünü bildiren yayınlar vardır. Adenomiyozisin patomorfolojik görünümü hakkında eski klasik kitaplarda tariflere rastlamak mümkündür.
a-Projektil tip: Yani bir yerde miyometriumun endometrium tarafından infiltasyonu.
b- Tümöral tip: Yalnız bir bölgede miyom çekirdeği gibi oluşum meydana getirmesi.
c- Yaygın tip: Bütün miyometriumda yer yer adenomiyozis odaklarının bulunmasıdır. En ağır klinik belirtiler veren tip sonuncu tiptir.
Adenomiyozis sıklıkla uterusu büyütür,çoğunlukla uterusun arka duvarı ön duvarına göre daha fazla tutulur,bu nedenle daha kalındır. Uterus kesildiği zaman kesit yüzeyinin dışarı doğru kabardığı ve granüler bir görünümün içerdiği gözlenir. Adenomiyozis odakları her zaman östrojen,progesteron ve androjen reseptörler içermez.
Bu nedenle de hormonal uyarıya yanıtlar farklıdır. Aynı hastada bile farklı odaklarda hormonal uyarıya yanıt farklı olabilir. Bazı odaklarda progesteron uyarısına karşı sekretuar yanıt görülürken,bazı odaklarda görülmez,yine aynı şekilde menstrüasyon kanaması da her odakta görülmeyebilir. Adenomiyozis çoğunlukla 30‘lu ve 40‘lı yaşlarda görülür. Etyolojisi bilinmemektedir, ancak önerilen bazı teoriler vardır.
Bunlardan bazıları hastalığın doğum sırasında ya da doğum sonrası endometrit olgularında endometriumun reaktif hiperplazisi sonucu miyometriumu invaze etmesi ile geliştiği biçimde açıklamışlardır. Hastalık çoğunlukla doğurmuş kadınların hastalığıdır (%80-90). Diğer teoriler de hastalığın hiperöstrojenemi sonucu geliştiğini ileri sürerler. Hastalığın sıklıkla östrojene bağımlı olduğu düşünülen diğer patolojilerle birlikte bulunması bunun bir kanıtı olarak ileri sürülmektedir. Adenomiyozis olgularının %60-80‘inde birlikte miyom, endometrial hiperplazi, endometriozis ve endometrial karsinoma gibi östrojene bağımlı hastalıklar bulunur.
Adenomiyozisin tipik bir klinik tablosu yoktur, hastalık her zaman semptom vermez. Hastalarda dismonore (adet sancılarının fazla olması) ve menoraji (fazla kanamalı adet görme) bulunabilir. Dismenore, adet sırasında adenomiyozis odakları içine kanamaya, menoraji de uterusun kasılma kapasitesinin ve uterusun venöz dönüşünün bozulmasına bağlanmaktadır. Muayenede sadece bu hastalığa özgü bir bulgu yoktur. Rahim genel olarak ve simetrik bir şekilde büyümüştür.
Hastalığın özel bir tanı aracı yoktur. Tanıda en önemli basamak şüphelenmektir. Ultrason tanıda yardımcı olabilir. Genel olarak büyümüş bir uterus, uterusun arka duvarında kalınlaşma ve uterus içinde hiperekoik (daha yoğun beyaz) 5-7 mm‘lik küçük kistik alanlar görülebilecek sonografik belirtilerdir. Kesin tedavi esas olarak histerektomidir (rahimin alınması). Genç ve adet sancısı fazla olan hastalarda doğum kontrol hapları şikayetleri hafifletebilir.
Hastalığın sıklığı konusunda değişik rakamlar vardır. Tanı esas olarak histerektomi materyalinde konduğu için, çeşitli nedenlerle histerektomi yapılan hasta gruplarında %5-70 sıklıkta görüldüğünü bildiren yayınlar vardır. Adenomiyozisin patomorfolojik görünümü hakkında eski klasik kitaplarda tariflere rastlamak mümkündür.
a-Projektil tip: Yani bir yerde miyometriumun endometrium tarafından infiltasyonu.
b- Tümöral tip: Yalnız bir bölgede miyom çekirdeği gibi oluşum meydana getirmesi.
c- Yaygın tip: Bütün miyometriumda yer yer adenomiyozis odaklarının bulunmasıdır. En ağır klinik belirtiler veren tip sonuncu tiptir.
Adenomiyozis sıklıkla uterusu büyütür,çoğunlukla uterusun arka duvarı ön duvarına göre daha fazla tutulur,bu nedenle daha kalındır. Uterus kesildiği zaman kesit yüzeyinin dışarı doğru kabardığı ve granüler bir görünümün içerdiği gözlenir. Adenomiyozis odakları her zaman östrojen,progesteron ve androjen reseptörler içermez.
Bu nedenle de hormonal uyarıya yanıtlar farklıdır. Aynı hastada bile farklı odaklarda hormonal uyarıya yanıt farklı olabilir. Bazı odaklarda progesteron uyarısına karşı sekretuar yanıt görülürken,bazı odaklarda görülmez,yine aynı şekilde menstrüasyon kanaması da her odakta görülmeyebilir. Adenomiyozis çoğunlukla 30‘lu ve 40‘lı yaşlarda görülür. Etyolojisi bilinmemektedir, ancak önerilen bazı teoriler vardır.
Bunlardan bazıları hastalığın doğum sırasında ya da doğum sonrası endometrit olgularında endometriumun reaktif hiperplazisi sonucu miyometriumu invaze etmesi ile geliştiği biçimde açıklamışlardır. Hastalık çoğunlukla doğurmuş kadınların hastalığıdır (%80-90). Diğer teoriler de hastalığın hiperöstrojenemi sonucu geliştiğini ileri sürerler. Hastalığın sıklıkla östrojene bağımlı olduğu düşünülen diğer patolojilerle birlikte bulunması bunun bir kanıtı olarak ileri sürülmektedir. Adenomiyozis olgularının %60-80‘inde birlikte miyom, endometrial hiperplazi, endometriozis ve endometrial karsinoma gibi östrojene bağımlı hastalıklar bulunur.
Adenomiyozisin tipik bir klinik tablosu yoktur, hastalık her zaman semptom vermez. Hastalarda dismonore (adet sancılarının fazla olması) ve menoraji (fazla kanamalı adet görme) bulunabilir. Dismenore, adet sırasında adenomiyozis odakları içine kanamaya, menoraji de uterusun kasılma kapasitesinin ve uterusun venöz dönüşünün bozulmasına bağlanmaktadır. Muayenede sadece bu hastalığa özgü bir bulgu yoktur. Rahim genel olarak ve simetrik bir şekilde büyümüştür.
Hastalığın özel bir tanı aracı yoktur. Tanıda en önemli basamak şüphelenmektir. Ultrason tanıda yardımcı olabilir. Genel olarak büyümüş bir uterus, uterusun arka duvarında kalınlaşma ve uterus içinde hiperekoik (daha yoğun beyaz) 5-7 mm‘lik küçük kistik alanlar görülebilecek sonografik belirtilerdir. Kesin tedavi esas olarak histerektomidir (rahimin alınması). Genç ve adet sancısı fazla olan hastalarda doğum kontrol hapları şikayetleri hafifletebilir.
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
