El-Halîm İsmi İle Hakka Münacat

El-Halîm İsmi İle Hakka Münacat : Gizleyensin kullarının yüz kızartan hicabını, Hilminle erteleyensin hışmın ile gazabını. Halim sensin yâ ilâhî, yoktur azâbda acelen; Lâkin er-geç verecektir sana her kul hesabını. Yârabbi Müsamaha edersin kullarına, Hilm sahibisin İlâhî, acelen yoktur azâbda... Günahları bir yazarken, Sevaba sevâb eklersin. Belki nadim olur diye ertelersin azabını, Bağışlamak için Yârab, ufak bir tevbe beklersin. Yine de biz âsî kullar Binip de nefsin atına; Sürüp gideriz hışmınla vereceğin afatına... Alimsin, bilirsin işlediğimiz cümle günâhı, Halimsin, beklersin nedametle gelen âhı... Ânında verebilmeye muktedirken cezayı, Sonsuz merhametinle hoş görmezsin ezayı.. İblisin terkisinde yol alırız hüsrana, Uzaklaşırız gittikçe lütfettiğin gufrana. Kopardık dizginleri, arttırdık hızımızı, Sen bilirsin Yâ İlâhî garip encamımızı... İhlâsı çoktan bıraktık, zayıfladı îman, İsyanımız sana karşı, senden dileriz aman... Biliriz rahmetin bol, hilmin çok, Merhametin olmazsa İşlediğimiz amelden bize fâide yok... Terketti gönlümüzü sevgi ile merhamet, Şaşırdık kıblemizi, kayboldu istikamet... Küfrân-ı nimet ettik, Ne yarattıklarına, ne sana hizmet ettik. İblisle yoldaş olup, düştük nefsin peşine, Üşüştük şu dünyanın kokuşmuş pis leşine... Zamanın rüzgârında koşuyoruz ecele, Biliriz ki Halimsin, eylemezsin acele. Bizi küfre çağıran şu ışıkları söndür, Aydınlat nurunla idrâkimizi; Bizi îman ile sana getiren yola döndür...