El-Hakîm İsmi İle Hakka Münacat

El-Hakîm İsmi İle Hakka Münacat : Ya İlâhî hakîm sensin, suâl olmaz hikmetinden. Hükmedersin adlin ile, ders almayız ibretinden, Buyruğunda, yasağında ilâhî hikmetin vardır; Güzel şeyler sâdır olur senin yüce kudretinden... Yârabbi!.. Göğe ser çeken ağaçların kökleri, Emer gıdasını topraktan, Damarı derindedir... Nakış nakış işlemişsin o sonsuz gökleri, Nasiplenir bir böcek bir yapraktan, Yaptığın her iş mutlaka yerli yerindedir... Yıldızlı semâlarda senin O sonsuz kudretin gizli, Aklımızın almadığı herşeyde Mutlak senin bir hikmetin gizli... Hükmeden sensin İlâhî, Yarattığın herşeye hâkimsin. Çekil yolumuzdan ey nefs, Söyle bana kimsin?.. Zavallı nefs, gönlünde senin sesini duyanlar, Bir dem yanılıp da bu sese uyanlar; Er-geç o kudret önünde aczini farkedip, Ne kadar zavallı olduğunu anlar... Yârabbi, uydurma bizi nefsimizin sesine, İzin verme îblis'in bize hükmetmesine... Hakîm olan vasfın ile hükmet gönlümüze, Senindir ezel İlâhî ve senindir ebed; Etme bizi nefsimize, benliğe mukayyed... Yarattığın şu dünyada yaşar, gezeriz de; Kimi zaman her nesnede hikmet sezeriz de, Uyarız hevâsına şu nefs denen düşmanın, Yürürüz bilmediğimiz aldatan bir izde... Hikmet senindir İlâhi, Sensin elbet Hakîm. Hükmeyle adaletinle, merhametinle bize, Hükmetmeyi nasîb eyle gafil nefsimize...