El-Bedi' İsmi İle Hakka Münacat

El-Bedi' İsmi İle Hakka Münacat : Tâ'zim sana, tekbîr sana; ey ilmi yüce san'atkâr, Yarattığın cümle zerrât, her an seni eder ikrar, Maddesiz, örneksiz, yoktan yaratansın ey el-Bedî'; Tüm varı yok eder gücün, sensin yokları eden var... Yârabbi... Sen var iken, ne gök vardı, ne yer, Sen yarattın varlıkları hikmetinle birer birer... Eriyip gitti İlâhî, çoğul içindeki tekil, Veren sensin çiçeğe renk Ve eşyaya uygun şekil... Ne ulu sanatkârsın ki, kimse ermez sanatına, Ne güzel biçim vermişsin bu sonsuz kâinatına.. Dağlara uyan heybet, dereye uyan akış, Bir kelebek kanadını işlemişsin nakış nakış... Gülün teni bunca narin iken, Yaratmışsın hikmetinle gülün dallarında diken. Yedi renge çözülür yağmur damlasında ışık, Karanlığın aydınlığa, bülbülün gülüne âşık... Yarattığın her nesnede Görünür İlâhî ahenk, Bir küçücük çiçeğinde Aydınlanır bin ayrı renk... Yarattığın canlı cansız her şeyi, Yoktan var eylediğin maddelere verip biçim, O erilmez sanatınla yarattın... Kaç milyar zerredir toprağı süsleyen çim? Bir bedenin varlığına kim bilir neyi kattın? Çözemez aklımız, çözülür idrâkin ipi, Yarattığın insanlara bunca huyu, bunca tipi Veren sensin... Yarattıklarının ne maddesi Ne de bir örneği vardı, Yoktu gülün rengi, bülbülün o yanık sesi, Ne denizin dibi, ne dağların ardı... Ne gönül vardı seven, ne nabız vardı atan, Ey ulu sanatkâr, ey el-Bedî'; Her şeyi ahenk içinde sensin yaratan...