El-Adl İsmi İle Hakka Münacat

El-Adl İsmi İle Hakka Münacat : Adlin ile kemter kula yine gufran olan sensin, Tüyü kanada adledip, ruhu pervan eden sensin, Andolsun adlini tartmaz aczimizin terazisi; Hamdolsun ki, yâ ilâhî yine rahman olan sensin Yârabbi Adlinle dengelersin âlemleri, Elbette mutlak adalet sahibi sensin... Ne ilâhî dengedir bize lütfettiğin ölüm, Adaletle hükmedensin, Sâdır olmaz senden zulüm. Verip de dişine zehir, Akıtırsın nehir nehir Elsiz ayaksız yılanı... Ne verirsen sen verirsin, uslara kanat verirsin, kirpiye diken verirsin Her nesneye özge bir boy ve özge bir en verirsin. Sen âdilsin Yâ îlâhî, Sevmezsin zâlimi, zulmü... Zayıf yarattıklarına mutlaka bir yol verirsin, Bir zaman kıt verdiğine Yeri gelir bol verirsin, Kötürüme lütfedersin, Daha güçlü kol verirsin... Kime neler verdiğine, karışamaz hiçbir kulun , Adline yoktur şüphemiz, elbet bilen-gören sensin. Malı dilediklerine, İlmi dileyene veren sensin... Şaşmaz senin adaletinin terazisi, İmân ettik kudretine, birliğine inandık. Lâkin bazen nefse uyup, İblise de kandık... Şaşmaz terazin ile tartarsan günahları, Bir günahımızın isi karartır sabahları... Takılıp nefsin peşine ötelere saptık, Yapma dediklerini inadına yaptık... Yâ İlâhî, günahkârız, bağışlayan sensin, Gören sensin âlemleri, bizi duyan sensin... Dara düştüğümüz zaman ancak seni andık, İlâhî sadâyı duyduk, ibretle uyandık... Merhamet eyle bizlere yargılarken Yârab; Adlinle hükmedersen, el-aman ki yandık!..