Duanın Usul ve Adabı

Her ibadetin kendine göre bir adabı olduğu gibi dua yaparken de dikkat edilmesi icap eden bazı hususlar vardır. Duada şu hususlara dikkat etmelidir: Duayı ihlasla yapmalı; abdestli ve kıbleye karşı, edebli bir şekilde oturarak, kalbi Allah'a bağlayarak yalvarmalı, icabında ağlamalı; duayı gizli ve kendi duyacak kadar bir sesle yapmalı; yapılan duayı mümkünse üç kere tekrarlamalı; dua yaparken elleri kaldırmalı, iki eli birleştirmeli ve dua bitince her iki eli yüze sürmelidir.

Merhum Taşköprü zade Ahmet Efendi, MevzlHHü'I-Ulum isimli meşhur eserinin 2'nci cild, 410'ncu sahifesinde, Duanın Adabı bahsinde, duada ellerin tutuluş şeklini şöyle izah ediyor: Ve dahi layık olan oldur ki, iki keffini bir yere götürüp zam eyleyüp (bitiştirip) batınlarmı veelıine mukabil eyleye (elinin içini yüzüne doğru tuta). İmam-ı Gazali Hazretleri, İhyau Ulümi'd-Din isimli eserinin Duaum Adabı babında şu hadis-i şerife yer veriyor: İbn-i Abbas (r.a.) buyurdu ki: Resülullah (s.a.v.) dua ettiği zaman ellerini birleştirir ve ellerinin içini yüzüne doğru tutardı.

Bu hadisi kaydettikten sonra İmam-ı Gazali Hazretleri, «Duada ellerin duruş şekli budur», diyor.

Resul-i Ekrem Efendimiz buyuruyorlar ki: «Bir kimse, ben dua ettim de duam kabul edilmedi demediği müddetçe, duası kabul edilir.» O halde duanın kabul edilmesinde acele etmemek de duanın adabındandır. Hem dua edip, hem de duanın kabul olunmasına mani olan halleri e hemhal olanların duaları Allah tarafından reddedilir. Aşağıda nakledeceğimiz ibretli sözler, bu hususu ne güzel ifade etmektedir: