Nefes Alıp Verme
Kanın oksijen alınanına ve karbondioksit atmasına olanak sağlamak için havanın akciğerlere girdiği ve çıktığı süreç. Nefes (soluk) alıp vermeyi beyin sapındaki solunum merkezi denetler. Nefes alındığında, diyafram kasılır ve düzleşir, İntercostal kaslar (kaburgalar arasındaki kaslar) kasılarak göğüs kafesini yukan ve dışarı çeker. Bunun sonucu olarak göğüs boşluğu hacminin artması akciğerlerin genişlemesine neden olur ve azalan basınç havayı akciğerlerin içine çeker. Nefes verildiğinde, göğüs kaslan ve diyafram gevşeyerek göğüs kafesinin çökmesine ve akciğerlerin büzülmesine neden olur, bu da havayı sıkıştırarak dışarı atar.
Normal, sessiz soluk alıp vermede, akciğerlerdeki havanın onda birinden azı çıkarak aynı miktardaki taze havayla yer değiştirir (soluk hacmi ya da tidal volüm). Bu yeni hava halen akciğerlerde tutulan hayat havayla (artık hacim ya da rezidüel volüm) karışır. Bir erişkinin dinlenme durumunda normal nefes alıp verme hızı dakikada 13 ile 17 soluk arasındadır. (Anca bakınız solunum.)
İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR
