Tarçın Reçinesi

Benzoik asit, gıdalarda kullanılan en güvenli koruyucu katkı maddelerinden biridir ve numarası E 210‘dur. En basit aromatik karboksilik asittir ve benzoin reçinesinden elde edilir.

Kimyasal formülü C6H5COOH olan benzoik asit renksiz ve kristal veya toz yapıda bir katıdır. Moleküler ağırlığı 122.12 g/mol, yoğunluğu 1, 32 g/cm3, erime noktası 122,4°C (395 K), kaynama noktası 249°C (522 K), suda çözünürlüğü 3.4 g/L (25°C) ve asitliği (pKa) 4,21‘dir. Benzoik asit etanol içinde iyi çözünürken, benzen ve aseton içinde az çözünür.

Benzoik asit 16. yüzyılda keşfedilmiştir. Benzoin reçinesinden kuru damıtma işlemiyle elde edilmesi ilk olarak 1556‘da eczacı Michel de Nostredame tarafından tarif edilmiştir.

1832‘de Justus von Liebig ve Friedrich Wöhler benzoik asitin kimyasal yapısını belirlemişlerdir. 1875‘te ise Salkowski bezoik asitin mayalara ve küflere karşı etkisini keşfetmiştir.
Benzoik asit doğada yaban mersini, kızılcık, mantar, tarçın ve karanfilde bulunur. Ayrıca bazı süt ürünlerinde bakteriyel mayalanma sonucunda doğal olarak bulunur. Ticari olarak benzoik asit çoğunlukla toluenin oksijen ile reaksiyonu sonucunda elde edilir. Ayrıca konsantre sülfürik asit ile benzenin oksidasyonu da bezoik asit hazırlanmasında kullanılır.
Benzoik asit direk olarak veya sodyum, potasyum veya kalsiyum tuzları ile reaksiyonunun ürünleri gıdalara eklenir. Benzoik asit ve tuzları (E 210, E211, E 212, E213) gıdalarda koruyucu olarak etkin kullanım alanına sahiptirler. (Ayrıca bakınız: Kalsiyum Benzoat, Potasyum Benzoat, Sodyum Benzoat)
Benzoik asit mayaların, küflerin ve bazı bakterilerin üremelerini engeller. Benzoik asit nötr ve bazik özellikteki gıdalarda etkin değildir. Benzoik asit ve tuzları çoğunlukla tatsız ve nisbeten zehirsizdir. Ağıza alındıktan sonra vücutta bulunan amino asit (H2N- CH2-COOH) ile birleşerek hippurik asit (C6H5-CO-NH-CH2COOH) haline geçer ve vücuttan idrarla dışarı atılır. Genellikle gıdalardaki benzoik asit seviyesi % 0,05 ile 0,1 arasındadır. Benzoik asitin gıdalarda fazla kullanımı üründe ekşi tatla sonuçlanır ve günlük kabul edilebilir benzoik asit alımı 5 mg/kg vücut ağırlığıdır.