Geven Meyvesi

Ülkemizde en çok tür içeren cins olan astragalus içerisindeki güzel türlerden biri Astragalus nitens` dir. Tabanı çalı olan bu türde uzun bir çiçek topluluğu sapı ucunda küçük gruplar halinde beyaz çiçekler bulunur. yaklaşık 1 cm olan meyveleri sert kabukludur.

Keven, Geven, Kar geveni, pişik geveni, at geveni, çoban yastığı, domuz dikeni, kirpi otu gibi adları vardır. Yuvarlak ve küme görünüşünde, yaz-kış yaprağını dökmeyen bir bitki. Bazı türleri yastık biçiminde kümeler oluşturan ve dikeni olan gevenlerin yaprakları tüysü, yaprakçıkları oval ve sivri uçlu olup; genellikle öbekler halinde toplanmış beyaz, sarı, mor ya da pembe çiçekleri, değişik biçim ve büyüklükte meyveleri (badıç) olur.

Anavatanı Çin olan Astragalus membranaceus, A.mongolicus(Huang-Qi, Astragali,root) -çin Geveni yanında Anavatanı Türkiye olan Astragus nitens türleri Elazığ, Çanakkale, Giresun, Ankara ve Konya, Elbistan, Sarız civarlarında yüksek yerlerde, taşlık ve kayalık yamaçlarda yetişiyor. 200‘den fazla türü biliniyor. Kuraklığa ve soğuğa dayanıklı yapıya sahip çok yıllık bir bitki. Her türlü toprakta yetişmekle birlikte, kumlu geçirgen, drenajı iyi, fakir ve kuru toprakları tercih ediyor. Soğuklara karşı dayanıklı az su tüketen bir tür.

Kökleri 3-5 m derine inebilen ve geniş dalları olan gevenler, yayıldığı alanın 2-4 katı büyüklüğündeki araziyi kaymalara karşı tutuyor.Eskiden köklerinde gizlediği yağ ile pek çok evi aydınlatmış. Öylesine derinlere inen köklere sahipmiş ki, ancak vücuda dolanan bir halatın yardımıyla bulunduğu yerden sökülebilirmiş. “Sökemedim şu geven‘in kökünü” diye bir türküye bile ilham kaynağı olmuş. Şimdilerde çok rağbet edilmediği için olsa gerek Karapınar‘da yer gök Geven.