Gebelikte Tarçın

Doğu Çin ve Doğu Hint adalarında yetiştirilen tarçın yapraklarını dökmeyen bir ağaç türüdür ve hoş kokusuyla bilinir. Baharatı ağacının kabuklarından elde edilir.Çin tarçını(Cinnamomum cassia) kalın kabuk görüntüsünde, Seylan tarçını (Cinnamomum zeylanici) ise sert kıvrılmış ve içiçe geçmiş ince çubuklar halindedir. Seylan tarçınının tadı, Çin tarçınına göre daha az keskindir.

Araştırmalar tarçında bulunan bir bileşenin glukoz metabolizmasına yardımcı, kan şekerini düzenlenmesinde etkili olduğunu göstermektedir. Kimyasal yapısı, ‘metilhidroksi kalkon polimeri‘ olarak adlandırılan bu bileşen, insülinin hücrelere bağlanmasını sağlayan enzimi etkinleştirerek yağ hücrelerini insüline daha hassas hale getiriyor.Tarçının antioksidan etkisi içeriğindeki uçucu yağ ve fenolik bileşiklerden kaynaklanır. Geleneksel Çin Tıbbı tarçını soğuk algınlığı ve griple mücadele etmek için kullanmıştır.Tarçındaki antioksidanlar, kan şekerini dengede tutar. Tarçınla insülin hormonu alıcıları harekete geçirilir, bu yolla insülinin kan şekerini dengeleme gücü artırılır.

Diabetes Care 2003 aralık sayısında yer alan çalışmaya göre Tip 2 diyabet hastası olan 60 kişinin günlük 1, 3 ya da 6gr tarçın kullanması sonucu kan şekeri düzeylerinde azalma meydana gelmiştir.Amerika‘daki Tarım ve Beslenme Araştırma Merkezi‘nde görevli bilim adamı Richard Anderson ve ekibi tarafından yapılan araştırmada MHCP (metil hidroksi kalkon polimer) maddesinin laboratuar deneylerinde ensülin gibi etki ederek, hücrelerin glikoz tüketimini artırdığı saptanmıştır.Laboratuarda yapılan deneylerden sonra 2. tip şeker hastası 60 kişiye 40 gün süresinde her gün birkaç gram tarçın verilmiş ve şeker hastalarının kanındaki şeker düzeyinin, kontrol grubuna göre %20 oranında daha düşük olduğu görülmüştür. Araştırmacılar MHCP maddesinin sadece kandaki şeker seviyesini değil, kandaki yağ ve kolesterol miktarını da azalttığını belirtiyorlar. Uyarı: Gebelik Döneminde Her Şifalı Bitkide Olduğu Gibi Tarçın da Doktor Bilgisi Dahilinde Kullanılmalıdır.