Çörek Otunun Tarihçesi

Milattan 4000 yıl önce Mezopotamya da yaşayan Sümerliler ilaçlarla ilgili bilgileri bir araya getiren ilk topluluktur. Bilinen bu ilk ilaç kitabındaki bitkilere, vitaminlere, tuz gibi minerallere, bitki tohumlarına ve ağaç kabuklarına dair bilgiler bulunur. Mısırlılarda 800 ilaç formülü ve 700 zehirli müstahzarın listelendiği bir katalog yapmışlardır. Bir süre sonra Grek Medeniyetinden Hipokrat tüm eski ilaçları titiz bir elemeden geçirmiş ve sadece 200 civarında iyileştiriciyi korumuştur. Romalılar döneminde Dioskorides, farmakolojinin ilk temel başvuru kitabını hazırlamış, hekimlikte kullanılan 600 bitkiyi tek tek tanımlamıştır. Bu kitaptan asırlarca yararlanıldığı bilinir.

Eczacılığın bir ticari faaliyet haline gelişi 14. yüzyıla rastlar. Bu bilim dalı her zaman hekimlerle işbirliği halinde yürümüştür. Çağımızın modern ilaç sanayinin başlangıcı olan laboratuvarlarsa 17 yüzyılda kurulmaya başladı. Ama araştırmaya verilen öneme karşın bu dönemlerde bulunan ve kullanılan ilaçların büyük bir kısmı bilimsel çalışma sonucu değil rastlantılar sonucu ortaya çıkmıştır. Bir maddeyi kullanan hastaların iyileşmeye yüz tutmaları bu maddeyi ilaç olarak tanımlamanın başlıca nedeni ve yolu olmuştur.İlaç sahasındaki ilk ve ciddi gelişmeler 20 yüzyılda kimya biliminin ilerlemesiyle mümkün olmuştur. İlaç sanayinin gelişmesi 2. dünya savaşıyla hızlanmış, harbin hemen akabinde antibiyotikler geliştirilmiştir. Son 10 yılda giderek artan bir hızla ilaç kullanımı yaygınlaşmıştır. En önemli gelişmeler kalp hastalıklarına iyi gelen ilaçlarda ve ruhsal bozuklukları düzene sokan psikoterapik ilaçlarda olmuştur.Son yıllardaysa ilaçla tedavi günlük yaşamda çok önemli bir yer almaya başlamıştır. İlaç giderek tedavi maksadının ötesinde rahatlatıcı maksatlarla da kullanılır olmuştur. Günümüzde ufak tefek rahatsızlıklarımızı kendi kendimize aldığımız ilaçlarla gideriyoruz. Ama bu yöntem bazı tehlikeleri de beraberinde getiriyor. Reçete zorunluluğu olmayan ilaçlar bile sağlığımıza zarar verme tehlikesini taşırlar.