Çayın Tarihi

Çayın Tarihi

Çayın Avrupa’da ilk söz edilişi ise binlerce yıl sonra, 1559 yılında gerçekleşir. 1606 yılı ise çayın Avrupa’yla tanıştığı yıl olarak tarihe geçer. 1635 yılından sonra, Hollanda ve Fransa, Avrupa’da çay tüketimine öncülük eden ülkeler olurlar.

İlk demlik örneklerinin Çin’den Avrupa’ya ulaşması ise 1650’li yıllarda gerçekleşir.

Çayın Amerika’ya ulaştıran ise Peter Stuyvesant’tır. Bugün New York olarak anılan New Amsterdam’a yerleşen Hollandalı koloniler, Amerika’nın ilk çay tiryakileri olarak tarihe geçerler. Çaya bilimsel adının yani Camelia sinensis ’in verilişi ise 1753 yılına rastlar. 1800’lü yıllarda, Avrupa ve Amerika’da yavaş yavaş çay endüstrisi boy göstermeye başlar.

Thomas Lipton’un ilk dükkânı da 1871 yılında, İngiltere / Glasgow'da hizmete girer. 1890 yılına gelindiğinde Thomas Lipton, Seylan’da ilk çay tarlasını satın alır. Hindistan’dan getirilen çay tohumları 1903 yılından itibaren Kenya ’da yeşermeye başlar.

Amerika’da, sıcak havalarda çay satmakta zorlanan Richard Blechynden , çayı soğuk halde sunmayı akıl eder. Amerika kökenli Ice Tea kavramı da işte bu tesadüfle doğar. Poşet çayın keşfi ise 1908 yılında gerçekleşir.

Üst sınıflara hitap eden pahalı bir içecek olmaktan uzaklaşarak gitgide herkes tarafından tüketilen bir içecek haline gelen çay, çeşitli yeniliklerle birlikte gelişmeye devam eder.

Günümüzde ise, bir yıl içinde dünyada tüketilen Lipton sıcak çaylarıyla tam 3 bin 660 adet olimpik yüzme havuzu doldurmak mümkün. Dünyada en çok çay tüketen ülkeler arasında Türkiye’nin de yer aldığının da unutmadan altını çizelim. 1900’lü yıllara kadar çayı tanımayan ve tam bir ’kahve tiryakisi’ olan ülkemizde bugün çay, sudan sonra en sık tüketilen içecek haline gelmiş durumdadır. Türkiyede en çok çay üretilen il Rize'dir.

Çay Nedir.

Çaygiller familyasından, tropikal ve astropikal iklimi olan birçok yerde değişik çeşitleriyle yetiştirilen bir bitkidir. Ülkemizde de Doğu Karadeniz bölgesinde, Rize ve çevresinde çay üretimi bolca yapılmaktadır. Kısa saplı, almaşık dizili, derimsi yapılı, uzunca ve sivri uçlu, kenarları dişli yaprakları vardır. Çiçekleri beyaz, bazı türlerde hafif sarı ya da pembemsi renkli ve hafif kokuludur. Bitkinin tohumlarını taşıyan meyvesi odunsu yapılı, üç gözlü ve kapsül biçimlidir.

Dünyada en çok tüketilen içitlerden biri olan çay, bitkinin yapraklarının elle toplanıldıktan sonra çeşitli işlemler sonucu mayalanmadan kavrulması, soldurulması, kıvrılması ve kurutulması sonucu elde edilen ürünün demlendirilmesiyle hazırlanır. Siyah ve yeşil çay adları verilen, iki önemli türü vardır. Siyah çay daha çok sevilerek tüketilir.

Çayın ‘ağızda Bıraktığı Tat’ Ve Berraklığı

Çay tadıcılar faktörleri şöyle tanımlıyor:Burukluk: Burukluğa ağzın içini ve dili kaplayan hücrelerdeki bir proteinle bağlanan taninler neden olur. Bu, hücreleri büzerek tükürüğü kurutur, ağzın içini kuru ve sert bir hale getirir.

Makul bir burukluk ağızdagevrek, taze, canlı, canlandırıcı ya da serinletici olarak tanımlanır. Biraz buruk olan ya da hiç olmayan bir çay yağlı, yavan, ipeksi, tatlı ya da yumuşak olarak adlandırılır. Çok fazla buruk olana da zehir gibi, kuru, kuvvetli, keskin ya da sert denir. Kafein de buruktur. Yüksek rakımlardaki çayların ve yılın başlarında toplanan çayların daha düşük kateşin seviyeleri, bu yüzden de daha az buruklukları olur.
 
Koyuluk: Dilin kenarları tarafından hissedilen kıvamlı- lık ya da ‘dolgunluk.’ Bir çay hafif koyulukta (seyreltilmiş), orta koyulukta ya da koyu (kıvamlı) olabilir. Hafif koyuluk Darjeeling gibi bazı çayların özelliğidir, ama Assam gibi diğer çaylarda istenmeyen bir şeydir.
 
Parlaklık: Berraklık; mat ya da koyu kahverengiden çok parlak kırmızımsı-kahverengi olması anlamına da gelebilir.Canlılık: Burukluk ve asidite dokunuşları olması.
 
Kremsilik: Amino asitler ya da kafein-polifenol karışımları içeren parçacıklar tarafından çay soğudukça oluşan bulanıklaşma.Donukluk: Parlaklık ve canlılığın olmaması.
 
Sonuç: Ağızdaki tadın kalma süresi.Ağırlık: Buruk olmayan iyi dem ve renk.
 
Yumuşaklık: Çayın ağızda bıraktığı tadın buruk değil, ipeksi, yumuşak, hatta kadifemsi olması anlamında.
 
Zenginlik: Güzel bir yoğunluk ve tatlılık.Parıltı: Suyun iyi havalanması. İyi havalanma artı kremsilik çayı köpüklendirir.Güç: Güçlü çayın koyuluğu ve lezzeti iyidir. Fazla güçlü ya da acı çay kaba çay olarak adlandırılır.

SENDE YORUM YAP!

Whatsapp