Çay Hakkında Bilgi

Çay Hakkında Bilgi

Çay ikiçeneklilerin Çaygiller familyasından bitki cinsi. Anayurdu Çin ve Japonya ise de sıcak ve ılıman bölgelerde kültür bitkisi olarak yetiştirilir. Türkiye’de Doğu ve Orta Karadeniz bölgelerinin birçok kesiminde, özellikle Rize’de kültürü yapılır. Çiçekleri beyaz ve hafif pembe ya da sarı güzel kokulu, meyvesi üç gözlü kapsül biçiminde ve odunsudur. Yaprakları almaşık kısa saplı, sert derili, sivri dişlidir ve dökülmez. Çin çayı ağacı ve Hint çayı ağacının melezleştirilmesinden elde edilen kültür ağacı 1-3 metre, yabanisi 10 metre boyundadır. Bu ağacın yapraklarından elde edilen çay, ticaret amacıyla kullanılır. Düzenli nem taşıyan iklimlerin en uygun ağacıdır.

Tohumdan elde edilen filizler 9-10 ay sonra bahçelere çalımsı baklagillerle birlikte dikilir. Her yıl budanarak sürgünlerin sayısı artırılır. 3-4 yıl sonra düzenli ürün alınır. Dalların özellikle 1. ve 2. yapraklı kaliteli çay için 3 ve 5. yapraklar ise günlük kullanım için harmanlanır. Yapraklar solmadan, karartılmadan, kurutulmadan ayrılıp saklanırsa yeşil çay; soldurup kurutup karartılırsa siyah çay elde edilir.

Çay; tanen, kafein, tein, teobramin gibi uçucu alkaloitlerce zengin olduğu için uyarıcı, peklik verici, idrar söktürücü olarak eczacılıkta kullanılır. Yine bu özellikleri nedeniyle kurutulmuş yaprakları haşlanarak içilir. Japonya, Çin, Hindistan ve Sri Lanka dünyanın en büyük çay üreticileridir. Endonezya, Pakistan, Tayland ve Türkiye’de üretimde belirli yerleri olan ülkelerdir. Afrika’da ise Zimbabwe, Tanzanya, Mozambik ve Uganda’da ekilir. 1981’de FAO raporlarına göre çay alanlarının % 89’u, üretimin ise % 80’i Asya’dadır.

Çok eskiden beri Çin’de yetiştirilen çay, 12. yüzyılda Japonya’ya, 17. yüzyılda Hollandalılar tarafından Avrupa’ya götürüldü. 1878’de Japonya’dan getirilen filizlerle Batum çevresinde başlatılan çay üretimi, 1918’de Batum’dan getirilen filizler Rize’de yapılan ilk ekimden sonra sürdürülen çalışmalar Rize, Ordu, Trabzon ve Artvin bölgelerinin bu işe en elverişli yöreler olduğu saptandı. Türkiye, dünya çay üretiminin % 5’ini sağlar.

Çaygiller: Latincesi Theaceae. İkiçenekliler sınıfıınn Parietales takımına bağlı, yapraklarını dökmeyen, ayrı taç yapraklı, çalı ya da ağaçsı bitki familyası. Yabanileri 10, kültürü yapılanlar 1-3 metre boyundadır. Tropik ve subtropik iklimlerde yetişir. Yaprakları almaşık basit ya da dişli, çiçekleri çoklukla tek tek kimi zaman salkım durumunda, büyük beyaz kırmızı renkte, erdişi, aktinomorftur (eksenine göre almaşık). Meyvesi kapsülümsü kimi zamanda üzümsüdür. 30 cinsi, 400’den fazla türü vardır. Örnek türü çaydır.

Çay Tanımı 

Çay (Camellia sinensis), çaygiller (Theaceae) familyasından nemli iklimlerde yetişen, yaprak ve tomurcukları içecek maddesi üretmekte kullanılan bir tarım bitkisi. Yeşil çay, siyah çay, ve oolong çayı farklı oksidasyon seviyelerinden geçirilerek üretilir. Diğer yandan Kukicha çayı (sürgün çayı) yapraklardan ziyade sürgün ve gövdeden elde edilir.

Anavatanı Güney ve Güneydoğu Asya olmasına karşın dünya üzerinde tropik ve subtropikal bölgelerde de yetiştirilmektedir. Tarım amaçlı yetiştirilenler 2 m'nin altında küçük ağaç görünümünde herdem yeşil bitkilerdir. Serbest bırakıldığında 9 m boyunda bir ağaç formunu kazanır. Kuvvetli ana köke sahiptir.

Çayda Karmaşık Şekerler

Oligosakkaritler ve polisakkaritleri içerir. Bazıları tatlıdır, bazıları çözünür besin lifi olarak görev yapar, bazıları da (ensülin ve pektin de dahil) pre- biyotiktir. Prebiyotikler probiyotik denen ‘iyi’ bağırsak bakterilerini (laktik asit bakterileri ve bifidobakteriler gibi) artırır, potansiyel olarak zararlı olanları da azaltır. 
 
Prebiyotikler parçalanırken, sindirime yardımcı olan kısa zincir yağ asitleri salıverir, bağışıklığı artırır, kolon kanserini, kabızlığı, ishali, iltihaplı bağırsak hastalığını ve hassas bağırsağı önler, yüksek tansiyon, yüksek kolesterol (bağırsaktan emilimi azaltarak), yüksek kan şekeri, aşırı kan pıhtılaşması ve fibromiyaljiyi önlemeye yardımcı olur.Karmaşık şekerler arasında ekinazin (ekinezyada), inulin (tatlımsı çözünür besin lifi: Karahindibada), pektin (çözünür besin lifi: Karahindiba, mürver çiçeği ve kuşbumunda) ve stakiyoz (tatlımsı: Mine çiçeğinde)vardır. Ayrıca arpa, papatya, mısır, dong quai, ginseng, kerkede ve çayda da bulunur.


SENDE YORUM YAP!

Whatsapp