T Lenfositlerin Efektör Fonksiyonları

CD4+ T hücrelerin en erken cevaplarından biri IL-2 salgılamak ve yüksek afiniteli IL-2 reseptörü ifade etmektir.IL-2, bu T lenfositler üzerinde etkili bir büyüme faktörüdür ve bunların antijen-spesifik lenfosit sayısının artmasını sağlayan proliferasyonunu uyarır. Genişleyen T hücre topluluğunun bazı elemanları farklı sitokin setleri salgılayan ve böylece farklı fonksiyonlar yapan efektör hücrelere differansiye olur. En iyi tanımlanmış CD4+ yardımcı T hücre seti THl ve TH2'dir. THl hücreler makrofajları ve komplemanı aktive eden, mikroplan fagositoz için örten antikorlar meydana getirmek için B hücreleri uyaran IFN-yoluşturur. TH2hücreler B hücreleri IgE salgılayan plazma hücrelerine differansiye 01-mağa uyaran IL-4, eozinofilleri aktive eden IL-5 ve mukozal epitelyal hücreleri mukus salgılamak ve mikroplan atmak için aktive eden IL-13 meydana getirir.

Son zamanlarda iltihabı arttıran ve T hücreleriyle oluşturulan iltihabi bozukluklarda önemli rol oynadığına inanılan sitokin IL-17 meydana getiren üçüncü bir subgrup, TH17 tanınılandı. Bu efektör hücreler infeksiyon bölgesine göçer ve hasara katılır. Efektörlere differansiye olduklarında yine hücre-bağlantılı mikropları tesbit eder ve mikropları elimine etmekten sorunlu fonksiyonlar oluşturmaları için aktive edilirler. Yardımcı T hücre fonksiyonlarının anahtar medyatörleri B hücrelerde,makrofajlarda ve çeşitli sitokinlerde reseptörü olan CD40'a bağlanan CD40 ligand (CD40L) denilen yüzey molekülüdür. THıalt grubu CD4+ differansiye efektör T hücreler, sindirdiği mikroplara sahip makrofajlardaki mikrobik peptidleri tanır. T hücreler, makrofajlardaki CD40' a angaje olan CD40L ifade eder ve T hücreler patent bir makrofaj aktivatörü olan sitokin IFN-y salgılar,CD40 ve IFN-y kombine aktivasyonu, makrofajlarda sindirilen mikropların tahribine yol açan reaktif oksijen türleri ve nitrik oksid dahil yetenekli mikrobisidal materyel gelişmesiyle sonlanır.

TH2 hücreler makrofajlar değil, eosinofilierin dominant olduğu sellüler reaksiyonlar yapar. Aşağıda tartıştığımız gibi CD4+ T yardımcı hücreler CD40L ve sitokinlerle B-hücre cevaplarını da uyarır.Aktive CD8+ lenfositler sitoplazmalarında mikrop taşıyan hücreleri öldüren CTL'lere differansiye olur. Bu mikroplar birçok hücre tipini enfekte eden viruslar veya makrofajlar tarafından sindirilen fakat fagositik veziküllerden sitoplazmaya kaçan (fagositlerin başlıca veziküllerde sınırlı öldürme mekanizmasının ulaşamadığı) bakteriler olabilir. CTL'ler enfekte hücrelerin tahribiyle infeksiyon rezervuarını elimine eder