Sistemik İmmün Kompleks Hastalığı

Sistemik immün kompleks hastalığı üç faza bölünebilir(1) antijen-antikor kompleksIerinin dolaşımda oluşması (2) immün kompleksIerin çeşitli dokularda depolanması,böylece (3) organizmada çeşitli yerlerde bir iltihabi reaksiyon başlatması akut serum hastalığı sistemik immün kompleks hastalığının prototipidir. İnsanlarda ilk kez, pasif immünizasyon için (antidifteri antikoru içeren at serumu gibi) büyük miktarlarda yabancı serum verildiğinde tanımlanmıştır.Şimdi seyrek olarak görülmektedir (aplastik anemi tedavisinde at antitimosit globulin enjekte edilen hastalardaki gibi; nadir uygulanan bir terapötik strateji).

Yabancı protein enjekte edildikten aşağı yukan 5 gün sonra spesifik antikorlar gelişir, bunlar antijen-antikor kompleksIeri oluşturmak üzere hala dolaşımda bulunan antijenle reaksiyon verir. Kompleksler çeşitli doku yataklarının kan damarlannda depolanır ve takiben haraplayıcı iltihap cevabını tetikler. İmmün kompleks oluşumunun doku depolanması ve hastalığına yol açıp açmayacağını çeşitli değişkenler tayin eder.

Bunlar arasında belki ilk sırada komplekslerin boyutu vardır. Çok büyük kompleksler veya birçok serbest IgG Fc bölgeli kompleksler (tipik olarak antikor fazlalığında gelişenler) dalak ve karaciğerdeki makrofajlarla dolaşımdan süratle uzaklaştınlır ve bu nedenle çoğunlukla zararsızdırlar. En patojen kompleksler antijen fazlalığında gelişenler ve küçük veya orta boyutlu olanlardır; fagositler tarafından daha az temizlenirler ve bu nedenle daha uzun dolaşırlar. İlaveten, kompleksin yükü, antijenin yükü ve antikorun afinitesi, vasküler yatağın hemodinamiği, hastalık gelişimini etkiler. Yeğlenen depolanma yerleri böbrekler, eklemler ve birçok dokunun küçük kan damarlarıdır. Böbrek ve eklemlerdeki lokalizasyon kısmen glomerül ve sinovyumun filtrasyon fonksiyonu ile ilişkili yüksek hemodinamiyle açıklanır. Eğer kompleksler dolaşımı terk edip, damar duvan veya dışında depolanırsa, vasküler permeabilitede bir artış da olmalıdır. Bu, muhtemelen immün kompleksIer, Fe ve C3b reseptörleri vasıtasıyla lökositlere ve mast hücrelere bağlandığında tetiklenir ve vaskuler permeabiliteyi arttıran medyatörlerin salıverilmesini uyarır.

Kompleksler dokularda bir kere depolandığında üçüncü faz oluşur, iltihabi reak iyon gelişir. Bu faz sırasında(antijen verilmesinden aşağı yukarı 10 gün sonra)ateş, ürtiker, artralji, lenf nodülü büyümesi ve proteinüri gibi klinik belirtiler ortaya çıkar. İmmün kompleksler nereye depolanırsa depolansın doku hasarı benzerdir.immün kompleksler vaskuler permeabiliteyi arttıran, nötrofil ve monositier için kemotaktik olan anaflatoksinler (C3a ve CSa) gibi biyolojik aktif parçaların salıverilmesine yol açan kompleman sistemini aktive ederler. Kompleksler nötrofil ve monositlerdeki Fcy reseptörlerine de bağlanır ve bu hücreleri aktive eder. immün kompleksIerin lökositlerle fagositozuna kalkışma, prostoglandinleri, vazodilatatör peptidleri ve kemotaktik maddeleri, basa i membran kollajeni, elastin, kıkırdak ve dokuları haraplayan reaktif-oksijen türlerini, indirim lizozomal enzimleri içeren çeşitli ek proinflamatuar maddelerin sekresyonuyla sonlanır. immün kompleksler trombosit agregasyonuna da neden olur ve Hageman faktörünü aktive eder. Bu her iki reaksiyon, iltihap olayını arttırır ve lokal iskemi oluşturarak doku ha arına katkıda bulunan mikrotrombüslerin gelişmesini başlatır.

Sonuç, patolojik lezyon kan damarlarında olur a vaskulit,renal glomerüllerde olur a glomerulonefrit, eklemlerde olursa artrit gibi isimlendirilir.Öngörülebileceği gibi, bu çe it lezyonları meydana getiren antikor sınıfları kompleman fıkse eden (IgG ve IgM gibi) ve fagosit Fe re eptörlerine bağlanan (IgG)antikorlardır. IgA, komplemanı alternatif yolla aktive ettiğinden,IgA içeren kompleksler de doku hasarı yapabilir.Hastalığın akut fazı sırasında kompleman kullanımı,kompleman seviyelerinde düşmeyle önlenebilir. Doku hasarı patogenezinde kompleman ve Fe re eptörüne bağlı imflamasyon rolü, deneyselolarak serum kompleman düzeyleri azaltıldığında ya da Fe reseptörü knock-out farelerde lezyonların şiddetinin büyük oranda azalması bulgularıyla desteklenmektedir, nötrofillerin azaltılmacıda aynı sonuçları verir.

Morfoloji

immün kompleks hasarının morfolojik görüntüsünde dominant morfoloji tutulan organın akut nekrotizan vaskülit,mikro trombüsler ve akut iltihabın eşlik ettiği superpoze iskemik nekrozdur. Nekrotik damar duvarı protein depolanmasının yol açtığı fibrinoid nekroz denilen bulanık eozinofilik bir görünüm alır.

1). immün kompleksler dokularda, genellikle damar duvarında gösterilebilir, böyle depolanma örnekleri lupus böbreğinde gösterilmiştir. Lezyonlar normal seyrinde bilhassa antijene tek maruz kalmada (akut serum hastalığı ve akut poststreptokoksik glomerulonefrit gibi iyileşme eğilimindedir. Ancak, kalıcı antijenemi veya bir antijene tekrarlanan maruz kalma varsa, kronik immün kompleks hastalığı gelişir. Bu, sistemik lupus eritematozus (SLE) gibi bazı insan hastalıklarında gelişir. Morfolojik değişiklikler ve diğer bulgular kuvvetle immün kompleks hastalığını düşündürse de sorumlu antijenler bilinme